จัดหิ้งบูชาภาพวาดรัชกาลที่๕ ฝีมือวาดภาพเหมือนของน้องชายผู้พิการ
ภาพเขียนภาพนี้...น้องชายได้วาดให้กับผู้เขียนนานร่วม ๗ ปีแล้วเห็นจะได้..... ผู้เขียนม้วนเก็บไว้อยู่เป็นปี กว่าจะเก็บหอมรอมริบเงินได้สักก้อนหนึ่ง... เพื่อนำภาพของพระองค์ท่านขึ้นมาใส่กรอบแขวนไว้ที่ผนังบ้าน
ผู้เขียนเดินผ่านพระองค์ท่านอยู่ทุกวัน...
บางวันยืนไว้พระองค์ท่านด้วยสองมือเปล่า..เหงยมองพระองค์ท่านด้วยหัวใจที่ซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณที่พระองค์ท่านมีต่อชาติบ้านเมือง และตราตรึงหัวใจของปวงชนชาวไทย มาช้านาน...
เงินในกระเป๋าจำนวน ๔๐๐ บาท ถูกนำไปซื้อหิ้งบูชาเล็ก ๆ ที่ผู้เขียนเลือกซื้อมา เพื่อจุดประสงค์เดียวคือ...อยากกราบสักการะพระองค์ท่านอย่างเป็นกิจจะลักษณะอย่างที่ผู้เขียนได้เห็น และสัมผัสมา จากบ้านผู้คนหลาย ๆ บ้านที่กราบบูชาพระองค์ท่าน
....ดอกกุหลาบสีแดง...และไวน์แดงแก้วโปรดของพระองค์.....
ในความเหมือนย่อมมีความต่าง....
ผู้เขียนเห็นว่า...ความรื่นรมย์ของชีวิตนั้น หากเราสร้างให้อยู่ใกล้ชิดเรา เราก็ได้เก็บเกี่ยวความรื่นรมย์ในสิ่งที่เราได้สร้างไว้ได้เสมอ..
@ ภาพวาดที่มองเห็นแล้วซาบซึ้งอยู่ในใจ... ก่อให้เกิดจิตใจที่ผ่องใส... เมื่อใจผ่องใส....ความทุกข์ ความเศร้าหมอง ณ ช่วงเวลาที่มองภาพกลับผลันหายไป ประหนึ่งว่า...เราได้ปล่อยวางห้วงเวลาแห่งความทุกข์ใจของเราลงไป
..
เราอาจลำบากกว่าคนอื่นหรือเราอาจสบายกว่าใครบางคน... จึงไม่ใช่เรื่องสำคัญ
สำคัญอยู่ว่า..เราจะทำอย่างไรให้จิตของเราผ่องใสขึ้นได้บ้างต่างหากละ!!
..
ข้าพเจ้ามองต่อไปอีกว่า...จิตใจที่ไม่เศร้าหมองนั้น... ส่งผลดีเพียงใดต่อตัวเอง
เพราะตัวเราเองนั้นไม่สามารถรับรู้ได้ว่า... ช่วงชะตาชีวิตของเราภายภาคหน้านั้นเป็นเช่นไร?
เวลาของการดำรงอยู่ของชีวิต หรือการละวางจากโลกนี้ไป….. เราก็มิอาจล่วงรู้ได้เช่นกัน
..
หากแต่....
จิตใจที่ผ่องใสของเรานั้น...
ทำให้เรารับรู้ได้ว่า... ณ ช่วงเวลานี้ที่ความรื่นรมย์ของชีวิตเข้าครอบงำใจของเรา
เราได้ยินเสียงเรียกร้องจากหัวใจของเราว่า....
สุขหรือทุกข์นั้น...มีความต่างกันอย่างชัดเจน
แล้วเราจะต่อยอดความรู้สึกนึกคิดของเราต่อไปอย่างไรดีละ
.....หลังจากได้สบตากับพระองค์ท่าน..ทำให้การมองการณ์ไกลของข้าพเจ้าง่ายขึ้น... ประหนึ่งว่าข้าพเจ้าเคยเป็นข้ารองบาทของพระองค์ ที่รับรู้หัวใจของพระองค์ได้เช่นกัน
เมื่อหัวใจนำพา....ชีวิตจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะเก็บเกี่ยวเบี้ยรายทาง ตามเหตุและปัจจัยที่เหมาะสมกับตัวเอง ...
...จิตที่คิดจะให้แล้ว....ไม่ว่าทำสิ่งใดใจก็เป็นสุข..นั้นย่อมส่งผลดีต่อตัวเองเดี๋ยวนั้น นั้นคือ...ความรื่นรมย์ของชีวิต
เมื่อใจเป็นสุข ใจเป็นกุศล... กาลต่อไปภายภาคหน้าไม่ว่าเราดำรงชีวิตอยู่ต่อหรือลาลับจากโลกนี้ไป จิตที่เป็นกุศลของเรานั้นย่อมผ่องใสเสมอ ...แม้ความตายที่มายืนรออยู่ตรงหน้าก็จะไม่หวั่น
กุศลบุญและความดีงามที่เราสร้างไว้จะหล่อมหลอมหัวใจของเรา และนำพาเราไปพร้อมกับห้วงคิดคำนึงที่เรารับรู้อยู่เสมอ....
...และนี่คือสมการชีวิตแบบง่าย ๆ ที่เรากำหนดเอง...........และข้าพเจ้าก็เชื่อเช่นนั้น....
พญาเสือโคร่งหน้าบ้าน...ออกดอกประปราย... แม้นจะ ไม่สวยที่สุดอย่างที่เคยเห็น...
แต่กิ่งนี้แค่กิ่งเดียวก็งดงามแล้วมิใช่หรือ?
p/p
ความเห็น (9)
... ใจผ่องใส่...ส่งผล ....ถึงความรื่นรมย์ของชีวิต ...ใช่แล้วค่ะ ....
ขอบคุณพี่เปิ้นมากนะครับ
พระสาทิสลักษณ์งามมาก..ขอร่วมถวายสักการะและรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณ...
ชื่นชมฝีมือวาดที่ยอดเยี่ยมของน้องชายคุณแสงจ้ะ งดงามยิ่งนัก
ภาพงามมากครับ
งดงามมากค่ะ พระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่านที่มีต่อคนไทยเป็นล้นพ้น
ขอน้อมถวายสักการะด้วยคนค่ะ
พระคาถาบูชาดวงวิญญาณเสด็จพ่อรัชกาลที่ 5
"นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ" (3 จบ) "พระสะยามะมินโท วะโร อิติ พุทธะสังมิ อิติ อะระหัง สะหัสสะกายัง วะรัง พุทโธ นะโม พุทธายะ ปิยะ มะมะ นะโม พุทธายะ" (กล่าว 3 ครั้ง)
มาร่วมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณแสงฯ
- ฝีมือการวาดภาพยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ