การเรียนรู้ความทุกข์ของตนเอง
การเรียนรู้ความทุกข์ของตนเอง
เรื่องมันมีว่า วันนี้ทั้งวันเลยหลังจากที่ครูอ้อยโพสต์บันทึกสุดท้ายเรื่อง การเรียนรู้ในโลกออนไลน์ จากนั้นครูอ้อยก็เข้าไม่ถึงเว็บไซต์ gotoknow ครูอ้อยรู้สึกมีความทุกข์ เริ่มจากความหงุดหงิด ที่ไม่สามารถเข้ามาในเว็บได้ กดคลิกจนนิ้วซ้ายแทบหัก แต่ก็ไม่คลายความทุกข์ได้
ครูอ้อยไม่ยอมให้ใจมีความทุกข์ เพราะความสุขของครูอ้อยอยู่ที่การได้เขียน ได้อ่านบันทึกในเว็บไซต์แห่งนี้
จากนั้นก็เริ่มหาสาเหตุว่า ทำไมจึงเข้าเว็บนี้ไม่ได้ ครูอ้อยไม่มีเพื่อนที่จะโทรไปถามได้เลย จึงหาทางออกให้ตัวเอง ด้วยการเขียนบันทึกนี้ไว้ก่อน เมื่อสามารถเข้าถึง จะได้นำไปวางได้เลย
เมื่อคิดได้อย่างนี้จึงทำให้ครูอ้อยคลายหงุดหงิดลงได้ และเข้าใจไปเองว่า นี่คือรู้ทันกับความทุกข์ที่มีอยู่และสามารถแก้ปัญหาให้กับตนเองให้หมดทุกข์ได้
ในขณะที่มีความทุกข์นั้น ครูอ้อยเกือบจะพังแป้นพิมพ์ ไม่เข้าใจว่า สาเหตุเพียงเท่านี้ทำให้โมโหได้มากมาย
แต่ตอนนี้หายโมโหแล้ว
ยังนึกขอบคุณตัวเองที่มีสติ
ยั้งคิด
ไม่ทำอะไรบุ่มบ่ามจนทำลายสิ่งของลงไป
ในวินาทีนี้
อยากเล่าให้คนอื่น อย่าทำตนเหมือนคนที่ไร้สติ
คิดให้นานๆ ตระหนักให้นานๆว่า การตัดสินใจอะไรลงไป มันหนักหนาสาหัสจนเสียหาย ก็อย่าได้ทำมันเลย จงมีสติคิดให้รอบคอบก่อนทุกครั้ง
ความเห็น (2)
น้องครูอ้อยขยันขึ้นบันทึกวันละหลายเรื่อง...พี่ตามอ่านแทบไม่ทัน...เนี่ยขนาดว่าเข้า website ไม่ได้บ้างนะคะ...
มาให้กำลังใจค่ะ
เห็นด้วยค่ะว่าทุกอย่างต้องมีสติ
หากขาดสติเมื่อใดก้เป็นเรื่องเมื่อนั้นค่ะ