"ความกรุณา" คุณธรรมจริยธรรมที่บุคลากรทางการแพทย์ทุกคนพึงมี

เมื่อวานนี้คุยSkypeกับลูกสาว เขาเล่าให้ฟังว่า ครูให้การบ้านเขียนรายงานสะท้อนความคิดเกี่ยวกับวิชา "จริยธรรม" ทีได้เรียนไป เขานั่งคิดอยู่นานเป็นชั่วโมง ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดี ตัวเองก็เพิ่งขึ้นคลินิกปีที่2เอง แต่จะให้เขียนไปตามความรู้ที่เรียนมาก็คงไม่ใช่ ก็เลยเขียนจากความรู้สึกที่มีอยู่ภายในก็แล้วกัน

เขาเล่าให้ฟังว่า จริยธรรมในมุมมองของเด็กนักเรียน ที่ยังไม่มีประสบการณ์ในการดูแลคนไข้ "ความกรุณา" น่าจะเป็นคุณธรรมจริยธรรมหลักที่พึงมี เพราะความรู้ทางการแพทย์เพียงอย่างเดียว คงไม่สามารถแก้ไขปัญหาของคนไข้ได้ทั้งหมด คนไข้ที่มาหาแพทย์นั้นยังมีปัญหามีความทุกข์ที่มากไปกว่าโรคร้ายทางกาย อันได้แก่ปํญหาความทุกข์ทางใจ จะมีหมอคนไหนมาสนใจ จะมีใครไหมช่วยมาเยียวยา หรือจะมีบุคลากรทางการแพทย์คนไหนที่จะมาคอยให้กำลังใจยามที่เขาต้องการ

มีตัวอย่างเคสหนึ่ง ผู้ป่วยเป็นชายมารักษาด้วยโรคทางกาย ภรรยาเขาเพิ่งเสียชีวิต สัมผัสรู้ได้ว่า ความทุกข์ของเขานั้นเป็นเรื่องนี้เสียมากกว่า ทุกครั้งที่พบกัน เขาก็จะเล่าเรื่องภรรยาว่าดูแลเขาและช่วยเหลือเขาเป็นอย่างดี เป็นดวงตาส่องแสงนำทางชีวิตเขามาตลอด เหตุด้วยว่าเขาไม่สามารถมองเห็นอะไรที่ไกลเกินกว่า1เมตรได้เลย

ความกรุณาที่บังเกิดขึ้นในจิตใจของผู้ให้บริการทางการแพทย์นี่แหละที่คนไข้ต้องการ และนี่ก็คือรากฐานแห่งจริยธรรมคุณธรรมที่บุคลากรทางการแพทย์ทุกคนพึงมี