โศลกนิรรูป ...จากพระสูตรธรรมของเว่ยหล่าง

ท่ายเว่ยหล่าง (พระสังฆปรินายกองค์ที่ ๖ แห่งนิกายเซน)   

                        โศลกนิรรูป

            

               ใบกระท้อน ผลัดใบ ปลิดปลิวเคว้งคว้างลงมา...เพื่อเตรียมออกดอก        

       "ยามใจสงบไยต้องถือศีลให้วุ่นวาย

         ยามประพฤติเที่ยงตรงมิคลาย

         ไฉนต้องบำเพ็ญฌาณ ?

          รู้พระคุณ  ก็จัก กตัญญูอุปัฏฐากบุพการี

          รู้มโนธรรม  ก็จักดำรงใจอารีต่อผู้เฒ่า  ผู้เยาว์

          รู้อภัย  ก็จักใฝ่ใจเคารพปรองดอง

          รู้ขันติ  บาปวิถีจักไม่บังเกิด

           หากสามารถสีไม้ให้เกิดไฟ

           บัวแดงอำไพ จักผุดขึ้นจากโคลนตม

           ที่ขมปาก คือ ยาดี    คำวจีที่เสียดหู  แท้คือ คำทัดทาน

           รู้แก้ผิดจักเกิดปัญญาญาณ   ป้องผิดพาล ดวงมานปราศเมธี

           กิจวัตร หมั่นยังประโยชน์แก่ชาวประชา

           วิมุติ นั้นหนา หาใช่ทักษิณา

            อันโพธิ เพียงค้นได้จากจิตตา

            ใยต้องค้นหา  ใฝ่แยบยลที่ภายนอก

             หากสดับรับบำเพ็ญเพียรตามนี้

              สุขาวดี จักปรากฏเพียงเบื้องตา"

                                                                                                   โศลกนิรรูป

                                                                    จาก  พระสูตรธรรมของเว่ยหล่าง

                

ผู้เขียนพบเธอ กำลังเดินสวนทางมา  เดินหิ้วรองเท้า จะไปเตะฟุตบอล  จึงได้นั่งคุยด้วย ที่ลานพักผ่อนใต้ต้นกระท้อน (กำลังผลัดใบพอดี)  สอบถามไป -มา จึงได้รู้ว่ารู้จักกับครอบครัวเขา  จะแวะไปเยี่ยมเยียน เร็วๆนี้...น่ารักทั้ง ๒ คน

                                   

                  

   ที่มา : คัดจากปกด้านหลังของหนังสือ  พระสูตรธรรมของเว่ยหล่าง

   ขอขอบคุณข้อมูลจากหนังสือ : 

      อมร  ทองสุก(แปลและเรียบเรียง).  พระสูตรธรรมของเว่ยหล่าง(พระสังฆปรินายกองค์ที่ ๖

                      แห่งนิกายเซน).  พิมพ์ครั้งที่ ๒.  กรุงเทพฯ : มูลนิธิโพธิมรรค, ๒๕๔๘.   (จำนวน ๑๒๐ หน้า)

   หมายเหตุ : จัดพิมพ์ครั้งแรกโดย  ศูนย์ ไทย-ทิเบต  กรกฎาคม ๒๕๔๗

                                                                                                                              อาทิตย์ ๓ มีนาคม ๒๕๕๖