ดอกรักและที่คั่นหนังสือ_สะบันงา

ดอกรักและที่คั่นหนังสือ

ครูคนนี้ขอเธอไว้ข้อหนึ่งเท่านั้นว่า ในหนังสือหน้าแปดสิบ จะมีที่คั่นหนังสือพิเศษ อยู่สิ่งหนึ่ง ขอให้เธอดูแลให้เขา อย่าให้มันตกหายไปเท่านั้นเอง


เมื่อเธอมาเปิดดูหนังสือภาพเขียนลายเส้นและจุดเล่มนี้ เธอค่อยค่อยเปิดดูไปเรื่อยเรื่อย พลิกหน้าโน้นหน้านี้ไม่ได้เรียงหน้า เลือกดูตามแต่ใจชอบ โดยไม่ได้พะวงถึงหน้าแปดสิบ ต่อเมื่อเปิดไปถึงหน้าแปดสิบ เห็นเป็นภาพลายจุดของใบหน้าผู้หญิงที่มีผมยาวตรงประบ่า ริมฝีปากเผยอคล้ายแย้มรอยยิ้มเล็กน้อย แววตามุ่งมั่น ดวงตากลมเกือบจะโต จมูกโด่งค่อนข้างเล็ก โด่งแค่พองาม เป็นภาพใบหน้าของหญิงไทยผิวขาวนวล อาจมีเชื้อจีนผสมนิดหน่อย ไม่ใช่ภาพของหญิงสาวสวยจัด หากดูงามเมื่อเพ่งพิศ ดูนานไปจึงแลดูงามแบบเรียบหมดจด

งามเรียบหากพอมีจุดเด่นดึงดูดสายตา สิ่งที่ว่านี้คือภาพริมฝีปาก

ริมฝีปากที่เรียกได้สวย

เพราะเป็นปากที่มีรอยหยักที่กลางริมฝีปากบน ค่อนข้างลึก มุมปากทั้งสองข้างไม่เท่ากัน ที่ไม่เท่ากันนักเพราะแย้มยิ้มเล็กน้อยในที ความหนาของริมฝีปากขวาและซ้ายไม่เท่ากัน แต่เมื่อดูโดยรวมแล้วสิ่งที่ไม่เท่ากัน ไม่สมดุลย์กันกลับเสริมให้สวยงามขึ้นได้ มุมปากด้านขวาที่ดูหนากว่านิดหนึ่งและยกมุมขึ้นสูงกว่ารวมทั้งมีเส้นโค้งเล็กลึกอยู่นิดหนึ่งที่มุมปากนั้นดูเด่นกว่าด้านซ้าย กล่าวอีกแบบก็คือมุมปากของหญิงที่มองเห็นในภาพนี้ ด้านที่ดูสวยน้อยกว่าเสริมให้ด้านที่ดูสวยกว่ายิ่งสวยขึ้นไปอีก

เธอชอบภาพนี้มาก เพ่งมองอยู่นานสองนาน สักพักจึงนึกได้ว่าหน้าหนังสือนี้คือหน้าที่แปดสิบ

เธอเพิ่งนึกถึงคำฝากที่เขาพูดไว้ เธอแค่พอได้ยินว่ามีอะไรบางอย่างที่ฝากให้ดูแลอย่าให้หล่นหายไป จึงลองพยายามมองหาดูในหน้าหนังสือแต่ไม่พบ

เธอ ฝึก และหัดเขียนภาพชนิดนี้อยู่เรื่อย หมายถึงว่า ว่างเมื่อไรก็เขียนทันที 

จากผลส้มใบเล็ก มังคุดใบย่อม น้ำเต้าขนาดกลาง ดอกไม้ประดามี กุหลาบที่หลายคนถือว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งความรัก เมื่อเขียนหรือจุดโดยใช้สีดำขาวยิ่งมองดูขลัง เปรียบเสมือนความรัก เธอคิด ช่างเป็นไปตามแบบอย่างคำพูดในหนังสือเรื่อง"วาสิฏฐี"เสียจริง ที่ว่าความรักคือสีดำดุจดั่งสีศอของพระศิวะที่ทรงเสียสละดื่มกินยาพิษเพื่อความรัก จนสีพระศอของพระองค์กลายเป็นสีดำ 

นอกจากกุหลาบ เธอหัดเขียนดอกไม้อื่นเช่น ดอกบัว ดอกดาวกระจายและบางดอกเธอก็ไม่รู้จักชื่อของมัน ดอกอะไรก็ได้ที่เธอเก็บได้จากทุกที่ที่เดินผ่าน เห็นดอกไม้ดอกใดสวย กลีบบางดูมีเสน่ห์ เธอหยิบติดมือมาหัดวาดหัดจุดและหัดเขียน

เธอบอกฉันว่าดอกที่หัดเขียนตาม ต้นแบบที่ยากที่สุดสำหรับเธอก็คือดอกรัก
ไม่ว่าจะเป็น ดอกรักตูม หรือดอกรักบาน ยากจริงจริง ยากที่สุดทีเดียว

เธอจึงติดต่อไปยังเขา ผู้ซึ่งเธอนับถือเปรียบเสมือนครูสอนศิลปะของเธอเพื่อถามถึงการเขียนดอกรัก
แม้เขาจะห้ามไม่ให้เธอยกมือไหว้ทำความเคารพ โดยบอกว่าสิ่งที่บอกเล่าให้ฟังเป็นเพียงคำแนะนำและเย้าเธอด้วยว่า เขาน่าจะเป็นรุ่นน้องของเธอ 

เพื่อนฉันเองรีบบอกว่า อายุไม่ใช่สิ่งสำคัญ เธอนับถือและอยากยกมือไหว้เขาที่วิธีการสอนซึ่งฟังแล้วง่ายและทำตามได้อย่างไม่ยากเย็น

เมื่อพบกันอีกในโอกาสต่อต่อมา เรียนรู้เทคนิคการเขียนรูป การจุด การให้แสงเงา การเขียนให้ดอกรักตูมเป็นดอกรักตูมมิใช่ดอกบัวจิ๋วที่หัวทู่ เขียนดอกรักบานให้เป็นดอกรักบานมิใช่ดอกบัวจิ๋วที่ใส่มงกุฏนางงามและมีสิ่งที่เป็นแฉกคล้ายใบหญ้ารองอยู่ข้างใต้ดอก ในที่สุดเธอเขียนดอกรักได้สำเร็จ ครูของเธอบอกว่าเพียงแค่ใส่หัวใจเข้าไปเท่านั้น ไม่ต้องจ้องมองต้นแบบตลอดเวลา มองครั้งเดียวให้ลึกซึ้ง ละเอียดลออแล้วหรี่ตาลงสักเล็กน้อยเพื่อทำความเข้าใจกับแสงเงา มิติ ความใกล้ ไกล ตื้น ลึก 

 เธอนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงถามครูศิลปะว่า สิ่งใดหรือที่เป็นที่คั่นหนังสือพิเศษในหนังสือหน้าแปดสิบ

เธอไม่เห็น เสียใจด้วยว่าอาจจะทำมันหายไปซะแล้ว

เขาหรือครูของเธอบอกว่านั่นแสดงว่าคุณยังไม่ได้ใช้หัวใจมองหามัน 

บททดลอง