แรงบันดาลใจ กับ KM

วันนี้เป็นวันดี เป็นวันแรกที่ได้มีโอกาสเขียนบันทึกลงใน gotoknow ปกติแล้วฉันเป็นคนชอบเขียนบันทึก แต่ที่ไม่ปกติคือ เขียนไม่ต่อเนื่อง  จะเป็นแบบไฟไหม้ฟาง ทำเป็นพักๆ เมื่อไหร่มีอารมณ์ มีแรง (หมายถึง อารมณ์สุนทรีย์ และแรงจูงใจ) ก็จะเขียนบันทึก แต่พอทำไปสักระยะหนึ่ง ก็เกิดอาการเบื่อ เซ็งเป็ดเซ็งไก่ขึ้นมา ไม่เขียนเอาดื้อๆ ซะงั้น

  เมื่อวันที่ 26-27 ก.พ.2556 โรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์ที่ฉันทำงานอยู่ ได้จัดประชุมเชิงปฏิบัติการเรื่อง KM และตัวเองมีโอกาสดีมากๆที่ได้เข้าร่วมประชุมด้วย วิทยากร คือ

อาจารย์ JJ จิต จะ Learn หรือ รศ.นพ.จิตเจริญ  ไชยาคำ และอาจารย์ต้อม รศ.เพชรากร  หาญพานิชย์

อาจารย์ทั้งสองท่านเป็น “แรงบันดาลใจ” ให้ฉันมีแรงฮึดในการเขียนบันทึกสิ่งที่เจ้าของได้ผ่านพบ ได้ลงมือทำ ได้แลกเปลี่ยน  ได้เรียนรู้ ฯลฯ ทุกๆได้ ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ดี หรือเรื่องที่ผิดพลาด ขึ้นอีกครั้งหนึ่ง

  อาจารย์ทำให้ฉันเห็นว่าการทำ KM เป็นสิ่งที่ทำได้โดยไม่ต้องรอ เป็นเรื่องที่ต้อง “ททท” คือ ทำทันที การจัดการความรู้ คือ การจัดการความรู้สึกที่ดีระหว่างกัน ทำให้คนรู้สึกว่าเขามีตัวตน รู้สึกว่าเป็น somebody การทำ KM คือการทำงานของตัวเองให้ดีขึ้น เพียงแค่มีคาถาสั้นๆ กำกับใจตัวเองว่า " มองตัวเองให้ออก บอกตัวเองให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็น" ก็ทำ KM ได้แล้ว อีกอย่างหนึ่ง KM สามารถทำได้ทุกที่ทุกเวลาที่อยากทำ ไม่ต้องอึดอัดใจกับแบบฟอร์มอะไรมากเกินไป 

ที่สำคัญ มันทำให้ฉันสำเหนียกว่าบันทึกประจำวันที่ฉันเคยเขียนบ้างหยุดบ้างเมื่อในอดีตนั้นเป็นการทำ KM ของตัวเองแบบธรรมชาติ แบบไม่รู้สึกตัว เพียงแต่ไม่ได้นำสิ่งที่เขียนบันทึกนั้นมา “แบ” ให้คนอื่นๆ ได้ใช้ประโยชน์ด้วย (ไม่รู้จะ "กำ"ไว้ทำไม) มันก็เลยเป็นเหมือนความรู้ที่มีอยู่กับตัว แม้จะเขียนออกมาใส่กระดาษสมุดบันทึกก็จริง แต่ไม่ได้นำไปใช้ มันก็เลยไม่เกิดประโยชน์

  ตอนนี้ สิ่งใหม่ที่ “ปิ๊งแว๊บ” ขึ้นมาในห้วงความคิดของฉันก็คือ  ต้อง “ททท” เขียนบันทึกอีกครั้ง แต่คราวนี้จะไม่ใช่บันทึกประจำวันที่เขียนแล้วเก็บงำไว้ไม่ให้ใครดูเพราะเป็นเรื่องของ  Ku อีกต่อไป เพราะการเขียนบันทึกใน gotoknow จะเป็นช่องทางที่ทำให้ฉันกับคนอื่นๆในโลกที่กว้างไกลนี้ได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ได้มีโอกาสนำบทเรียนสำคัญของการทำงาน หรือการใช้ชีวิตธรรมดาๆ ประจำวันไปใช้ให้เป็นประโยชน์ให้มากขึ้น

ขอบพระคุณอาจารย์ JJ และอาจารย์ต้อม ผู้เป็น “แรงบันดาลใจ” ให้ลงมือเขียนบันทึกอีกครั้งค่ะ

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

สุดยอดKM กับอาจารย์ JJ

จะตามอ่านครับ