23 กุมภาพันธ์ 2556 โรงพยาบาลพิจิตรได้จัดงานเลี้ยงรวมในหลายๆ โอกาสไม่ว่าจะเป็น ปีใหม่ วาเลนไทน์ ตรุษจีน การผ่านการรับรองคุณภาพ ทั้งหมดทั้งปวงมารวมไว้ในงานนี้
ผู้บริหารก็เตรียมตัวเพื่อขอบคุณชาวโรงพยาบาลพิจิตร โดยเริ่มจากการใช้สิ่งที่เคยปฏิบัติกันอย่างประจำอยู่แล้ว นั่นคือการเปิดงานและร้องเพลงของคณะกรรมการบริหาร ในครั้งนี้ผู้อำนวยการเลือกสรรเพลง
1.ศรัทธา ของ หิน เหล็ก ไฟ
2.เรามีเรา ของแหวน
3.สุขกันเถอะเราของสุนทราภรณ์
โดยมีการซ้อมกันก่อน จากการซ้อมทำให้ ต้องลดคีย์เพลง ศรัทธา ลง 2 คีย์
ด้วยการซ้อมกันก่อนในช่วงก่อนงานเริ่มก็ทำให้ การร้องนั้นคล่อง และราบรื่น
งานเลี้ยงในวันนี้ชี้ชวนให้แต่งกายย้อนยุคกัน มีซุ้มที่เน้นบรรยากาศของงานวัด มีขนมถังแตก ,ไอศกรีมตัด ข้าวเกรียบว่าว ,ซุ้มปาลูกโป่งชิงรางวัล ,ซุ้มโยนห่วง พวกเราก็ได้สนุกสนานกันพอสมควรตามสไตล์คนโรงพยาบาลที่ไม่ค่อยจะมีเวลาทำอะไรที่ชัดเจนนัก
ทุกอย่างในวันนี้ก็ทำขึ้นเพื่อสร้างสีสันใหม่ๆ ให้กับงานเลี้ยง งานเริ่ม 17.00 น.
ส่วนในเวทีใหญ่ก็เป็นโต๊ะจีนที่จัดอย่างประณีตทีเดียว ครอบครัวเรามากันครบเนื่องจากลูกสาวเรียนมอสองเขาสอบเสร็จพอดีก็ได้ไปด้วย เราร่วมกันแต่งกายย้อนยุคกับเขาด้วย หลังจากได้ทำไปแล้วรู้สึกว่า ดีมากๆ พิเศษกว่าการที่แต่งกายแบบธรรมดาๆ ไปร่วมงานกับเขาอย่างที่เคยทำ ได้เห็นคุณปอยแต่งกายก็แปลกตาไป ลูกสาวเขาแต่งกายก็สวยดี
งานต่างๆ ก็ทำกันไปตามลำดับที่ได้วางไว้ ในครั้งนี้การทำงานผมและต๊อบได้วางแผนงานให้เหมาะสมในทุกมิติ ด้วยว่างานเลี้ยงแบบนี้ ผมต้องมาเป็นแขกด้วย เป็นคนทำงานด้วย ในมิติพวกนี้ผมก็จัดให้สมดุลย์ด้วยว่า การจัดเตรียมอุปกรณ์ต่างๆ ,การติดตั้ง ,การทำงานด้วยการถ่ายทอดภาพไปยังจอ
โดยคิดรวมทั้งหมดตั้งแต่ การจัดเก็บอุปกรณ์ และก็เก็บกลับมาคืนของจุดที่เราไปยืมมา เหล่านี้สามารถทำได้ด้วยตัวเรา ใช้เวลาหรือต้นทุกต่างๆ ให้น้อยที่สุดโดยผลลัพท์เป็นไปตามที่ลูกค้าต้องการ
เลยได้ผลลัพท์ที่ออกมาคือ สามารถฉายภาพขึ้นจอเพื่อช่วยให้แขกที่อยู่ไกลได้เห็นภาพบนเวทีด้วยกล้องหนึ่งตัว ในส่วนของการดูแลระบบฉายงานนำเสนอก็ทำ ช่วยประสานระหว่างประธานและทีมพิธีกรได้ทราบว่าจะมีอะไรอย่างไร นำเสนอตอนไหน เติมอันโน้นอันนี้
ด้วยการทำในแบบนี้ก็ทำให้งานก็ไปได้อย่างราบรื่น กันเอง ในงานครั้งนี้มีการแจกรางวัลมากมายจริงๆ ทำให้งานเลี้ยงครั้งนี้กว่าจะเลิกก็สี่ห้าทุ่มได้ เป็นงานที่เลิกช้ากว่าทุกครั้งที่เคยจัดมา
เมื่อเสียงเพลงก่อนจะลา ของรังสี เสรีชัยดังขึ้น เราก็ค่อยๆ ได้จัดเก็บสายและอุปกรณ์ต่างๆ กันจนแล้วเสร็จ และได้เห็นทีมช่างได้ช่วยกันเก็บอุปกรณ์ต่างๆ เข้าไปเก็บในห้อง เหล่าทีมงานโต๊ะจีนก็เก็บโต๊ะ ขึ้นรถกัน ..ค่ำคืนนั้นผมก็กลับบ้าน หลับไปอย่างเหนื่อยล้า
รุ่งเช้าหลังจากตรวจสอบงานต่างๆ แล้ว ...ก็ไปจัดเก็บอุปกรณ์ต่างๆ ซึ่งก็มากมายแบบนำกลับมาได้ด้วยคนๆเดียวได้ นี่ก็คือสิ่งหนึ่งที่ทำแล้ว น่าสนใจทีเดียว
...... รูปครอบครัวอบอุ่นจังเลยนะคะ ..... ขอบคุณมากนะคะ
เราไปทำงานด้วยกันครับพี่เปิ้ล ขอบคุณนะครับ