บทสนทนาในท้องทุ่ง (2)
บทสนทนาในท้องทุ่ง (2)
“อิทธิพลอันธพาลอันเป็นพิษ
แฝงทั่วทิศทุกทางระหว่างวิถี
อันตรายหลายหลากเห็นมากมี
ผิดวิธีเมื่อใดตายนะเอ็ง”
“ฉันน้อมนำทำเพื่อช่วยเหลือชาติ
ใช่บังอาจเอาตนเป็นคนเก่ง
ช่วยการเมืองเรื่องงามต้องทำเอง
เรื่องกลัวเกรงลอยไกลไปตามกรรม”
“พ่อแม่คอยรอรับเอ็งกลับบ้าน
อย่าให้นานเกินไปจนใกล้ค่ำ
งานเร่งรัดพัฒนาหาแกนนำ
เอ็งต้องจำว่าเรายังเฝ้าคอย”
“ฉันไม่ลืมบ้านทุ่งหรอกลุงครับ
รอวันนับหน่วยกิตอีกนิดหน่อย
รักบ้านทุ่งริมท่าป่าริมดอย
ฉันเฝ้าคอยถึงครากลับมาคืน”
“ฉันเรียนงานการเมืองก็เรื่องนี้
เพื่อน้องพี่ที่ระทมกลางขมขื่น
ก้าวเดินตามความหวังอันยั่งยืน
อยู่บนผืนแผ่นดินถิ่นบ้านเรา”
สายลมหนาวยาวนานพัดผ่านทุ่ง
หลานและลุงริมลานบ้านหลังเก่า
ทอดตามองท้องนาป่าลำเนา
ฝันสีเทาเบาบางตอนกลางวัน
ความเห็น (10)
คิดถึงบ้านทุ่งเหมือนกันครับ อาจารย์สบายดีไหมครับ
ครับผม ท่านอาจารย์ครับ
สบายดี สอนถึงวันเสาร์เลยครับ เทอมนี้
ก็ว่าไปเรื่อยๆ ส่วนบ้านท่ามะนาว นานๆ ไปที
ขอบคุณครับ สำหรับกำลังใจ
แวะมาอ่านบทสนทนาในท้องทุ่งค่ะท่าน อาจารย์ 
โสภณ เปียสนิท
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับผม
ครูอ้อยก็คิดถึง ทุ่งนาล้อมรีสอร์ท มากเลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ