ใครเห็นลูกสาวครูอ้อยบ้าง...ช่วยตามหาให้ที
ครูอ้อยเขียนบันทึกเสร็จทีไร จะมีเด็กสาวคนหนึ่งเข้ามาทักทายและสนทนากับครูอ้อยอย่างสม่ำเสมอ ข้อความสนทนานั้นก็เต็มไปด้วยข้อคิด เป็นเพื่อน ที่ปรึกษา และปลอบใจครูอ้อยทุกครั้ง
นี่ก็หลายวันแล้วตั้งแต่มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น ครูอ้อยไม่ได้พบตัวอักษรที่เกิดจากปลายนิ้วของเธออีก
ใครพบ ใครเห็นช่วยบอกเธอด้วยว่า ครูอ้อยคิดถึง และกลับมาหาครูอ้อยเถิด ครูอ้อยต้องการเธอเสมอ
ไม่มีคู่คิด ไม่มิตรออนไลน์ที่พบกันทุกเช้า ไม่มีคำหวานให้ครูอ้อยได้อ่านแล้วรู้สึกสดชื่นตลอดวันอีกแล้ว
ใครพบเด็กสาวคนนั้น รูปพรรณสัณฐาน น่ารัก เป็นกุลสตรี มีความทันสมัย ขยันขันแข็งเอาการเอางาน เรียนจบปริญญาเอกด้วยค่ะ เขียนบันทึกได้ดี น่าอ่าน ได้รับความรู้ ได้ดูภาพสวยๆทุกครั้งที่เธอไปต่างจังหวัดหรือไปทำงานนอกสถานที่
ช่วยตามหาเธอให้ครูอ้อยด้วยค่ะ
ครูอ้อยไม่มีใครช่วยทำการบ้านค่ะ
ความเห็น (22)
- ใครนะอยากรู้จัก
ใช่คนนั้นที่ตามหา...
เริ่มใกล้...เข้ามาอีกนิด...
สงสัยว่าคุณกะปุ๋มคงงานยุ่ง
พักนี้ไม่ค่อยเห็น
ครูอ้อยขา...อาการที่ว่ากะปุ๋มมักเป็นอย่างในการ์ดนี้นะคะ...
คือความคิดถึง...
กะปุ๋มไปเจอเธอแล้วคะ...และไปตามเธอมาด้วยคะ...อีกสักครู่จะได้เจอเธอคนนั้นนะคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
- ครูอ้อยตื่นมาตี4 และได้อ่านบันทึกทันที วันนี้ครูอ้อยจะต้องโชคดีเพราะครูอ้อยมีคนมาส่งข่าวว่า เจอลูกสาวแล้ว
- แต่ลูกสาวของครูอ้อยยังไม่ปรากฎตัว
- จะต้องรอเธอต่อไป ใครเจอเธอช่วยบอกเธอด้วยว่า การ์ดที่เธอส่งมาให้ครูอ้อยนั้น กินใจ โดนใจ และทรมานใจ ครูอ้อย สุดสุด
- ถึงแม้เธอจะไม่อยากจะพบครูอ้อย ไม่ว่าจะมีเหตุผลใดๆก็ตาม ครูอ้อยยังรักและปรารถนาดีต่อเธอเสมอค่ะ
- รัก
ครูอ้อย..ขาอ่านไปอ่านมา..และอ่านตามที่ link ไว้..น่าจะใช่เธอคนนี้ไหมคะ...*^__^*...ทำไมเธอช่างดูดีอะไรเช่นนี้...(555...ประมาณว่าหลงตัวเองคะ)
...
กะปุ๋มเข้ามาอ่านรอบแรก...น้ำตาซึม...ยิ้มแก้ปลิ
กะปุ๋มอ่านรอบที่สอง...น้ำตาคลอ...ปิติยิ่ง
กะปุ๋มอ่านรอบสาม...มีความสุขมั๊กๆๆ...มากคะ...
กะปุ๋มอ่านรอบที่สี่...เมื่อเช้ามืด...เจอถ้อยความครูอ้อย...อีกครั้ง..น้ำตาซึมอีกล๊ะ...(ซึมบ่อยมาก...กับบันทึกนี้...แต่เป็นน้ำตาอย่างมีความสุขที่ได้รับความรักอย่างเปี่ยมล้น)...
หายเหนื่อยเลยคะ...*^__^*
ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาเจออะไร...ที่เป็นแบบทดสอบชีวิตที่ประเดประดังเข้ามาพร้อมกันหลายเรื่องมาก...แต่สติดีอยู่คะ...แต่กะปุ๋มต้องค่อยๆสะสางออกไปทีละเรื่องคะ...
ขอบพระคุณมากนะคะ...บันทึกนี้มีค่ามากสำหรับกะปุ๋ม...เพราะกะปุ๋มนำไปเก็บไว้ที่นี่แล้วคะ ...
รักนะคะ
กะปุ๋ม
มาแอบเพิ่มคุณสมบัติให้ลูกสาวครูอ้อยได้ไหมคะ
ตามที่อ่านผ่านบล็อกนะคะ เธอโรแมนติกมั่กๆ ค่ะ (เข้าใจว่า สุดยอดของ gotoknow ด้วย)
แต่จุ๊ๆ แอบเย้าเธอได้ไหมคะว่า บางเรื่องเกี่ยวกับหัวใจ เธอคงใจแข็งเด็ดเดี่ยวน่าดู.
Blog นี้ทำให้ Gotoknow มีชีวิตชีวาจัง เป็นไปได้ เป็นไปได้ และเป็นไปแล้ว อ่านแล้วมีความสุขอีกแบบ (ซึ่งเป็นสุขที่สร้างให้ชีวิตมีสีสรร)จริง ๆ
ขอบคุณครูอ้อย ขอบคุณ ดร.กะปุ๋ม ขอบคุณกัณลยาณมิตรทุกคน ในblog นี้
จากใจ........
555...
อ.จันทรรัตน์...นึกว่าใครมาแอบเมาท์กะปุ๋ม...
เข้ามาเจอขำกลิ้งๆๆ...เหมือนหมูน้อยเลยคะ...
แหม!!!...อะไรที่บ่งบอก..ความโรแมนติกคะ...
โรแมนติกน่ะ...ก็ต้องกับชายหนุ่มสุด Love
แต่นี่กะปุ๋มยังหาสุด Love ไม่เจอเลยคะ...ฮา+++
ประมาณรถด่วนจะขบวนสุดท้ายแล้ว...ก็ยังมองหาไม่เจอเลยคะ....อิอิ...
สงสัยอาจจะต้องเดินตามรอยใครบางท่านไปเสียแล้วนิ...
...
เย้าๆๆ ได้เลยไม่ต้องแอบ...คะ..เพราะเย้าเสียงดังเหลือเกิน...จนกะปุ๋มได้ยินเสียงต้องประมาณมานั่งฟังข้างหลังท่านเลยคะ...
*^__^*
กะปุ๋ม
ระหว่างที่ครูอ้อย..กำลังสอนหนังสือเด็กๆ...
กะปุ๋มแอบมาเมาท์กับท่านอื่นๆ...แทนดีกว่า..
ทำตัวเสมือนเป็นเจ้าของบันทึก...เสียเอง...ยิ้มๆๆ
...
คุณพี่ nidnoi เธอมา...บอกแบบไม่แน่ใจแต่นั่นใช่เลย...แต่จริงๆ..ยุ่งแค่ไหนกะปุ๋มก็ไม่เคยละเลยกับการบันทึกประจำวัน...เพียงแต่ช่วงนี้ต้องละไปเพราะกลัวแพ้ใจ...พูดเรื่องการเมืองคะ...ฮาๆ เอิกๆ...แบบท่าน umi...แต่กะปุ๋มก็แอบไปจิบกาแฟ...ในบันทึกท่านๆบ่อยๆ...นะคะ
คุณ...sompornp ...กะปุ๋มว่าตอนเย็นๆ..ครูอ้อยเปิดเข้ามาดู...ท่านต้องตะลึงสุดสวิงแน่...ว่าเด็กจอมซนที่ไหนมาเล่นเลอะบันทึกท่าน...ประมาณว่า..แอบมาตอนท่านเจ้าของบันทึกเผลอคะ...555....
กะปุ๋มดีใจจังที่มีส่วนร่วมทำให้ท่านมีความสุขไปด้วย...ความสุขแม้เพียงน้อยนิดก็ทำให้อิ่มอกอิ่มใจ...เสมอ...
...
อย่างตอนนี้กะปุ๋มก็มาอย่างอิ่มอกอิ่มใจ...ในรัก-เมตตาที่ครูอ้อยมีให้กะปุ๋มเสมอมา...
*^__^*
กะปุ๋ม
เอาด้วย เล่นด้วย วันนี้วันจันทร์ งานมันเยอะ คนมันแยะ (เขียนลำดับความสำคัญแล้ว - - แต่แพ้ใจ - - ก็เลยเก็บไว้เงียบ ๆ ก่อน)ปกติไม่ค่อยเปิด gotoknow ช่วงกลางวัน (รบกวนเวลาราชการ) แต่วันนี้ มันอยากเข้ามาดูสิ่งที่ทำให้ใจเบิกบานค่ะ แล้วก็เบิกบานจริง ๆ ขอเป็นเด็กซนด้วยคนในวันนี้ก็แล้วกันเน๊อะ ๆ ๆ ๆ .......แล้วครูอ้อยจะว่าไงบ้างเนี่ย....เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ .......
555....
เย้!!!....กะปุ๋มมีเพื่อนเล่นแล้ว...ตอนนี้นั่งทำงานที่ office คนเดียวคะ...ที่เหลือลงไปให้บริการที่คลินิกย้ายถิ่น...(เราโดนอัปเปหิ...ให้ไปใช้ห้องบริการที่ตึกเก่าคะ...เพราะ HA กลัวคนไข้กระโดดตึก)...เมื่อเช้ารับ case suicide (ฆ่าตัวตาย) ไปสอง case หมดพลังเลยขอมาแอบพักหัวใจใน GotoKnow สลับกับการทำงานวิชาการไปด้วยคะ...*^__^*...
...
ครูอ้อยมาเจอเราเมาท์กันเวลาทำงาน..มีหวัง..อึม!!!...โอ๊ย!!! หวาดเสียวไม่อยากมองหน้า...ครูอ้อย 555....
พี่จิ๊บจ๋า....ขำขำ...
กะปุ๋มมัวไปดักทักทายพี่จิ๊บที่นี่คะ...แต่ไม่คิดว่าจะได้มาเจอพี่ท่านที่นี่อีกคะ...กะปุ๋มนำสิ่งนี้ไปฝากให้คะ
ขอบคุณนะคะ...สำหรับความคิดถึงที่มีให้ลูกสาวครูอ้อยคะ...
*^__^*
กะปุ๋ม
คุณพี่ sompornp คะ...จุ๊ๆๆ...ครูอ้อยเธอมาแล้วคะ...เมื่อคืนรอบหนึ่ง...เมื่อเช้าอีก...แต่ไม่พูดอะไรคะ...ตายแน่!!!!....เลยเรา...โดนดุแน่....
กิ๊กๆๆ....แต่กะปุ๋มเห็นครูอ้อยแอบยิ้มที่มุมปากนิดๆ..นะคะ...
*^__^*
กะปุ๋ม
- Dr.Ka-Poom คะ ต้องขอโทษที่ไม่ได้ตอบทันที ในขณะที่โพสต์ตอบมานั้น ครูอ้อยได้แต่อ่าน ยิ้ม แต่ตอบไม่ได้เลย หวังว่าจะให้อภัย
- ขอบคุณที่เข้ามาในบันทึกของครูอ้อยอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง รู้สึกอบอุ่น
- ขอบคุณ คุณ sompornp ที่เข้ามาสนุกสนาน
- ขอบคุณ คุณเมตตา ชุมอินทร์
ครูอ้อยลืมพี่ nidnoi คะ!!!!!!!
*^__^*
วันนี้คุยกับคุณจ๊ะจ๋า...แอบเมาท์ถึงครูอ้อยด้วยคะ
ว่าตัวจริงสวยกว่า...ใน Blog เยอะเลยคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
- ว้ายอายนะ คุณจ๊ะจ๋าไปเจอ Dr.ka-Poom หรือคะ
- ไม่เคยลืมเลยค่ะ คุณ nidnoi ครูอ้อยไม่ได้ลืมนะคะ
- มิน่าเล่า ดื่มน้ำแล้วสะอึกตอนเช้า
- ครูอ้อยกลับบ้านก่อนนะคะ ฝนมามืดเลย กลัวค่ะ....
Dr.Ka-Poom ผู้อันเป็นที่รักของครูอ้อย
- หนูหายไปไปไหน ไม่มาหา ไม่มาพูดคุยกับครูอ้อยเลย
- ฟ้าร้องไห้แทนครูอ้อยจนน้ำตาท่วมถนนเจิ่งนอง
- มองหาหนูกะปุ๋มของครูอ้อยไม่เจอ
- ทุกวันในตอนเช้า สาย บ่าย เย็น ตกดึก เคยไปพูดคุยรำพันถึงกันและกัน
- กลับมาหาครูอ้อยเถิด รอนะคะ
รักเสมอ