ศุ บุญเลี้ยง



มีคนตั้งตารอวันที่  ๒๐  ธันวาคม  ๒๕๕๕ นี้ หลายคน  ไม่ได้รอคำทำนายโลกแตกจะเป็นจริงไหม

จากสายตาเฉลี่ยอายุผู้เข้าประชุม หรือเฉลี่ยวัยคณะผู้จัดการโครงการ SHA Conference& Sharing  คุณภาพ  คุณค่า  คุณธรรม ....ก็ไม่รู้

รอ....คุณศุ  บุญเลี้ยง  ศิลปิน  นักคิด  นักเขียน....มาเป็นวิทยากรร่วมสมัยกับผู้เข้าประชุม  จัดโดยสถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล  (สรพ.) 


คุณจุ้ยเป็นนักป่วยเสียด้วย  ภูมิแพ้  ผื่นคัน  ปวดหลัง  ปวดฟัน  ไมเกรน  น้ำร้อนลวกฯ  จึงมีประสบการณ์หลากหลาย  ในฐานะคนนอกโรงพยาบาลยามปกติ

และเป็นคนในรั้วโรงพยาบาลยามเจ็บป่วย  พาแม่ไปรักษา  ไปหาพี่สาว....พยาบาล  ไปหาหมอฟันประจำตัวบ้าง.....เป็นครั้งคราว

^_,^


ในมุมมองคนธรรมดาที่ไม่ได้อยากไปนอนโรงพยาบาลบ่อย ๆ นาน ๆ 

แต่บางครั้งการนอนนาน ๆ  ร่วมกับการปฏิวัติกิจวัตรบางอย่าง  เช่น  อดอาหาร  ทำ detox  หรือแม้แต่ปล่อยให้ร่างกายรักษาตัวเอง  น่าจะเป็นทางเลือกหลากหลายให้ผู้คนธรรมดา....เลือกได้


คุณจุ้ยไม่ได้บอกด้วยอารมณ์ราบเรียบแบบตัวหนังสือที่เขียนย่อหน้าข้างบนนะคะ

ฟังไป  ยกตัวอย่างไป  หยอดมุกไป  ฉาย Slide  เปิดคลิปประกอบบ้าง 


ยกตัวอย่างจากตนเองที่เลิกกาแฟได้  พอวันที่ ๓  ที่ ๔  ดีใจ  วันที่  ๑๐  ยิ่งภูมิใจ  อยากบอกใครสักคน  โทร.ไปเล่าให้เพื่อนฟัง


ขาดไม่ได้เพราะผู้จัดสั่งแล้วสั่งอีก   ต้องมีเพลงนะ  ต้องมีเพลง 

เราจึงได้ชมคอนเสิร์ตเป็นช่วง ๆ  จนคุณจุ้ยบอกว่า......พี่เบิร์ดก็พี่เบิร์ดเถอะ


มีบางช่วงที่ร้องเพลง  พอลงจากเวที  เดินแวะผ่านทุกแถว  หยุดเดิน  ขึ้นบนเก้าอี้เป็นช่วง ๆ ให้ผู้ชมรายรอบเห็นโฉมหน้ากันชัด ๆ  เสียงกรี๊ดเป็นหย่อม ๆ  แสงแฟลชระดมถ่ายภาพ 

จนคุณจุ้ยเอ่ย....เข้าใจละที่คุณเพชราตาบอด

^_,^


ใครเคยอ่านงานคุณจุ้ย  สมจุ้ย  เจตนาน่าสนุก  ตัวหนังสืออารมณ์ดี  จะพบ....มุมมองที่เราคาดไม่ถึงบ่อย ๆ 

มุมมองในเรื่อง “โรงพยาบาลที่คนอยากไป”  ของคุณจุ้ย  จึงไม่ได้บอกด้านดี  ๑, ๒, ๓.,,,,,,,  ด้านไม่ดี  ๑, ๒, ๓......


แต่สะท้อนให้เรา  ผู้ที่ชีวิตยามปกติอยู่ในรั้วโรงพยาบาลเป็นประจำ..... คิดเอง

Slide  หรือเรื่องราวใดที่การตอบรับเป็นเสียงฮาลั่นห้องประชุมใหญ่  ของผู้เข้าประชุม  ๑.๗๐๐  กว่าคน 

นั่นน่ะ  ฮาไป...... ลึก ๆ ก็เจ็บ ๆ คัน ๆ  เจ็บจิ๊ด  อึ้งหน่อย  จุกแอ้ก  แทงใจ 


มีตัวอย่างสภาพแวดล้อมและเรื่องราวในโรงพยาบาลที่คุณจุ้ยเก็บมาฝาก นะคะ

๑.  ที่จอดรถในโรงพยาบาลหายาก  ด้วยความดีใจ  เห็นเหลือช่องเดียว  เลี้ยวเข้าไปจอดด้วยความมั่นใจ  เงยหน้าขึ้นมองผนัง.....ที่จอดรถเฉพาะรับศพเท่านั้น


๒.   มาแล้วเชิญนั่งพักสักชั่วครู่

 พร้อมฟังดูว่าเรียกถึงเบอร์ไหน

 ถ้ายังเรียกไม่ถึงรอต่อไป

 ถ้าเรียกเลยเมื่อไหร่โปรดท้วงติง


๓.   อกเวลาราชการและวันหยุดราชการ.....อกราชการคงแฟบมาก

๔.   โปรดตดต่อเจ้าหน้าที่.....(สระอิหาย อิ อิ)

๕.  ลานเพลิน  ป้ายติดข้างผนัง  ลานโล่ง  ไม่มีอะไร  มีเครื่องเสียงตั้งข้าง ๆ

๖.  ป้ายลีลาศเพื่อสุขภาพ

๗.  ศูนย์บริการที่เป็นมิตร

๘.  มุมนมแม่

๙.  คลิกนิกปรับเปลี่ยนพฤติกรรม

๑๐.  ตัวไปไฟดับ


๑๑.  คุณจุ้ยพาแม่ไปหาหมอ  ได้ยินประกาศ  ๗๐ ปี ไม่มีคิว  แม่บอกว่า....กลับบ้านเถอะลูก  ไม่มีคิวแล้ว


๑๒.  คลินิกไร้พุง  รถตู้ตรากระทรวงสาธารณสุขมาจอด  มีคนก้าวลงมาจากรถตู้  พุงนำออกมาก่อน  คุณจุ้ยบอกว่า  ถ้าเป็นผม  ผมจะใช้ว่า...คลินิกลดพุง


๑๓.  บางโรงพยาบาลมีป้ายโฆษณาสวย ๆ ที่ดึงดูดใจ  เปรียบเทียบกับบอร์ดที่เต็มไปด้วยตัวหนังสือของพวกเร่าทำ  เพื่อเผยแพร่ “ความรู้”  แก่ประชาชนทั้งหลายแล้ว  คุณจุ้ยบอกให้เราสังเกตป้ายโฆษณาสินค้า  ป้ายร้านกาแฟสวย ๆ  นำมาปรับใช้  อะไรที่จะดึงดูดใจ  ดูแล้วสื่อง่าย ๆ เข้าไปในใจ...จำง่าย

รู้แล้วว่าเรียนเก่ง  เรียนมาเยอะ.....ทำให้น่าสนใจก่อนดีไหม


เรื่องราวสื่อสร้างสรรค์ที่ได้ผล  ทำให้คุณพ่อคุณจุ้ยเลิกสูบบุหรี่ได้เด็ดขาด คือ ชุดโฆษณาของ สสส.  ที่เอาชายคนหนึ่งผอม ๆ  หน้าตายู่ยี่  พูดแล้วเสียงแหบ ๆ ออกมาไม่สม่ำเสมอ  เสียงขาดเป็นช่วง ๆ  ดูท่าทางเหนื่อยมาก

คุณพ่อคุณจุ้ยกลัวเป็นแบบชายในโฆษณา......อารมณ์  โดนใจ  เลิกบุหรี่ทันที

ไม่ได้บอกเป็นชุดความรู้ที่เต็มไปด้วยข้อมูลยาวเหยียด


หัดคิดครีเอท  อย่างแม่ค้าบัวลอยต้องการเพิ่มยอดขาย  ขึ้นป้ายว่า.....ใส่ไข่  ๒๕  ธรรมดา  ๓๐  บาท

ตัวอย่างดี ๆ ที่ทำมาแล้ว  ร้านอาหารปลอดบุหรี่

เมาแล้วขับ...ปรับทั้งคัน  ทำได้ไหม

^_,^


ตัวอย่างสุดท้าย  ดีใจที่ได้รู้เบื้องหลังกำเนิดเพลง....อิ่มอุ่น

พี่สาวคุณจุ้ยที่เป็นพยาบาลบอกว่า  หัวหน้าอยากได้เพลงกระตุ้นให้แม่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ 

พี่สาวบอกว่ามีน้องเป็นนักแต่งเพลง  นักดนตรี

จึงได้เป็นจิตอาสา  แต่งเพลงอิ่มอุ่น  พอหัวหน้าพี่สาวได้ฟัง

ฝากบอกว่า...เพิ่มสารอาหาร  คาร์โบไฮเดรต  วิตามินเข้าไปได้ไหม  ไม่มีข้อมูลความรู้อะไรเลย

เพราะจิตอาสา  ไม่ได้เกี่ยวกับค่าจ้าง  คุณจุ้ยไม่เปลี่ยน


จึงเป็น.....อิ่มอุ่น  ที่โดนใจ  อิ่มลึก  อุ่นเข้าไปถึงอก  ใคร ๆ ก็ชอบ  ดังไปทั้งประเทศ

^_,^


คำพูดใช้ได้ผลน้อย  ทัศนคติไม่เปลี่ยน  คนรับสารไม่เปลี่ยน

เรามีศักยภาพ  อย่างที่เราเชื่อว่า...ดีขึ้น

อย่าปลดเกษียณอายุสมองตนเองก่อนวัย

คุณจุ้ยเชื่อเรื่องการพักผ่อน  การอ่านหนังสือ  การรักษาบางอย่าง “เอาพิษกลับเข้าไป” ก็ได้

เปิดทางเลือกหลาย ๆ ทาง


คนที่สนทนาได้ดี คือ คนที่ฟังสิ่งที่เขาไม่ได้พูดด้วย

อยากให้โรงพยาบาลเปลี่ยนไป  ส่งความคิด  รุกไปที่สังคม  ให้คนดูแลตนเอง

ช่วย ๆ กันทำ  ดึงหมอ ๆ ที่จิตใจเพื่อคนอื่น  ผลิตสื่อรุกเข้าไป


เป็นชั่วโมงครึ่ง  ที่ “สื่อ” สาระ  สุนทรียะ  อารมณ์...ให้เราอยากฟังผู้คนมากขึ้น 

ในมุมที่แตกต่างจากความคุ้นชินปกติของเรา  อยากผลิต  อยากใช้การสื่อสารที่ตรงใจ  ตรงความต้องการของพี่น้องเรา  

เพื่อเปลี่ยนตัวเอง.....ดำเนินชีวิตในทางที่เอื้อสุขภาวะตนเอง


บางอย่างก็ต้องเรียนรู้ศาสตร์เพิ่มเติมจากทางการแพทย์  เพื่อการสร้างสุขภาวะจะง่ายขึ้น....สำหรับพวกเราทุกคนเอง

^_,^

หมายเลขบันทึก: 513614เขียนเมื่อ 21 ธันวาคม 2012 14:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 ธันวาคม 2012 15:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (23)

อ.จัน ได้ CD เพลงของพี่จุ้ยมาให้เจ้าต้นไม้หลายแผ่นเลยครับ

คุณหมออ้อ เก็บรายละเอียดได้เน้นๆแต่อ่านแล้วไม่หนักสมองนะ

ดีจัง แบบนี้... ไม่เกี่ยง ไม่ปลดเกษียณอายุสมองแน่นอน ฮาๆๆ

อ่านแล้ว..เหมือนอยู่ในเหตุการณ์เลยนะครับคุณหมอธิรัมภา

ขอบคุณมากนะครับ

ขอบคุณค่ะคุณหมออ้อ ได้อะไรเยอะทีเดียว.. ปีนี้ไม่ได้ไปค่ะ (แบ่งกันไปบ้าง)

ไปSHAมาเหมือนกันแต่เราไม่ได้เจอกัน...เสียดายจังค่ะ


 

เป็นเพื่อนสนิทกับพี่จุ้ยค่ะ..สนิทข้างเดียว อิ อิ

ขอบคุณค่ะอาจารย์   เสียดาย.....ไม่ได้พบอาจารย์จัน

น้องต้นไม้คงเพลิดเพลินเพลงของพี่จุ้ย  ร่วมสมัยกับคุณพ่อคุณแม่นะคะ  อิ อิ

จริง ๆ บรรยากาศเหมือนชมคอนเสิร์ตนะคะ  สนุกมาก

จึงต้องรีบเขียน....สาระจะหายก่อนความจำในสมองจะเกษียณอายุน่ะค่ะ

ขอบคุณคุณ Tawandin   มากค่ะ

ไปเหมือนกันแต่อยู่ห้องประชุมใหญ่ไม่เจอกัน

รอสักครู่นะคะคุณแสงแห่งความดี  ว่าง ๆ จะเอาคลิปเพลงที่ร้องในงานนี้โดยคุณจุ้ย... Upload You tube  นำมาให้ฟัง

ขอบคุณนะคะ

อ่ะ...ถ้าคุณรพีมา   อาจได้พบกันนะคะเนี่ย

โห......เสียดาย ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  อดเจอคุณ  Oraphan

ต๊าย....พี่หมอขา  เพื่อนสนิทคุณจุ้ย  ....ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ  อิ อิ

เสียดายจังท่านลุงบัง

พบแต่อาจารย์ขจิตค่ะ

ผมเคยไปบ้านพี่จุ้ย  และเชิญมาเล่นคอนเสริ์ตที่มหาวิทยาลัยฯ  เพื่อจัดหางบไปออกค่าย ...

เป็นนักคิด นักเขียน นักร้อง  หรือศิลปินหลากความสามารถ มาก ครับ

ความสามารถล้นเหลือจริงค่ะพี่จุ้ย

ขอบคุณค่ะอาจารย์แผ่นดิน

พี่แก้วได้ถ่ายภาพกับพี่จุ้ย สุ ด้วยล่ะ ตัวจริงหน้าตาดีจัง

พีี่แก้วนำภาพมาโชว์ด้วยสิคะ

ชอบ ชื่นชมพี่ศุมาตั้งแต่สมัยเป็นวัยรุ่นค่ะ ชอบงานเขียน งานเลี้ยง และระยะหลังมานี้ การพูดมากค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

คอเดียวกันอีกแล้วนะคะคุณปริม

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

อ่านแล้ว ดีใจจังที่หลายๆคนเลว ทีมผู้จัด ขอขอบคุณ เช่นกัน. อ่านแล้ว หายเหนื่อยเลยค่ะ แล้วพบกันใหม่ ปีหน้า คอยติดตามนะคะ ว่าทีมงานSHA. ของ สรพ จะมีใครมาเป็นวิทยากรอีกบ้าง รับรองว่าสนุก. และสุขใจ ไม่เหมือนมาประชุมวิชาการที่คุ้นเคยอย่างแน่นอน สุขใจและได้สาระ แน่นอนค่ะ 

แก้ไข คำผิดค่ะ ดีใจจังที่หลายๆคนชอบค่ะ บรรทัดแรก 


ชอบ ๆ ๆ ๆ ๆ  การประชุม SHA  มากค่ะ

ขอบคุณนะคะคุณพัทธนันนท์

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท