จดหมายถึงครู l กิเลสหาทางออก

วันจันทร์  ที่ 3 ธันวาคม 2555

กราบสวัสดีค่ะครู 

    เช้านี้ตื่นขึ้นมาที่บ้านพ่อแม่ ก็นอนอยู่ชั้นล่างหน้าทีวี สภาพที่ตื่นขึ้นมาก็ท่าเดิมที่ล้มตัวหลับลงไปหนูนอนนานมากเลยเจ้าค่ะ เกือบจะเจ็ดชั่วโมง เหมือนกิเลสหาทางชดเชย ผิดศีลข้อ 4 ลุกขึ้นมาตึงตังอาบน้ำ แม่เตรียมกับข้าวให้เจ้าค่ะ ออกมาได้ใส่บาตรพระที่หน้าบ้าน แล้วก็ออกไปตลาด สิ่งที่หนูจัดการกับตนเองไม่ได้คือ จูนชีวิตวันจันทร์ไม่ได้ แท้ที่จริงมันไม่ใช่เรื่องของวันจันทร์แต่เป็นช่องที่กิเลสหาทางโผล่หน้า อย่างไม่ต้องสงสัยว่าทำไมที่ผ่านมาหนูไม่ได้เรื่องเสียที พอทำท่าจะพอได้ กิเลสก็หลอกล่อจนตกทางไปอีกครา กว่าจะยอมออกจากบ้านแม่ก็สายแล้วค่ะ ง่วงจนจอดปั้มข้างทางทั้งๆที่นอนมาก จึงจอดปั้ม เขียนบันทึก แล้วค่อยเดินทางต่อ มาถึงขอนแก่นก็เที่ยงกว่าตัดสินใจเข้าบ้าน เหมือนเป็นสะโหรสเหร่กับตนเองเจ้าค่ะ 

อยากจะเก็บบ้านจัดหนังบ้านทำครัวใหม่ จัดมุมครัว มุมเย็บผ้า มุมเก็บผ้าใหห้เรียบร้อย ย้ายโต๊ะหนังสือออกหาตู้ไม้มาใส่ดี ๆเพราะแอบเล็งที่มาขายในงานไหม แต่แล้วพอถึงบ้านจริงๆ หมดแรงล้มตัวลงนอนหลับไป 

หนึ่งวันผ่านไปแบบศีลขาดร่วงทุกข้อเจ้าค่ะ 

พอเห็น miss call จากครูยิ่งรู้สึกว่า พลาดแล้วพลาดโอกาสได้ฟังธรรม

เรื่องอาหารเย็นที่ครูชี้ให้งด เพื่อให้ชัดเจนกับตนเองและพิจะสอดคล้องกับชีวิตการทำงานจึงเลือกให้ทานได้ไม่เกินบ่ายโมง 

ส่วนข้อปฏิบัติอื่นๆ ต้องรักษาให้ได้ ถ้ามีอาการหมองๆหนักๆก็ให้ใช้วิธีแบบวันเสาร์ที่ผ่านมา ประคองตนเอง

ที่ผ่านมาไม่รอ เพราะปล่อยช่องว่างแบบขอแป๊บ แล้วกิเลสก็ลอดช่องเข้ามาเจา้่ค่ะ 

ทั้งๆที่ไม่เปิดช่องให้มันกิเลสก็ยังมากอยู่

กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ