เมื่อพระเจ้าสร้างพ่อ

บทกลอนรับวันพ่อ
-พ่อ-
.....................
๑) เมื่อพระเจ้าสร้างพ่อ
นางฟ้าต่าง หัวร่อ ตัวงอหงาย
พระองค์ทรง สรรค์สร้าง พ่อผู้ชาย
ด้วยร่างกาย สูงใหญ่ ใยไม่ตรอง ๛

๒) เขาคงต้อง ก้มลุก ลงคุกเข่า
ต้องโน้มตัว เองเข้า คงเศร้าหมอง
พระเจ้ายิ้ม ก้มหน้า ลงมามอง
ที่เราต้อง สร้างเขา โปรดเข้าใจ ๛

๓) หากเราสร้าง ให้เขาตัวเท่าลูก
คงจะไม่ ใช่ถูก เลยรู้ไหม
เด็กน้อยน้อย จะเงยหน้า มองหาใคร
นางฟ้าต้อง เข้าใจในความจริง ๛

๔) แล้วพระองค์ ทรงสร้างมือ ที่เทอะทะ
มือนี้จะ ทำไม่ได้ ในทุกสิ่ง
กลัดผ้าอ้อม บ่งเสี้ยน ยากพึ่งพิง
แต่ข้ารู้ ใหญ่ยิ่ง ความจริง..ดี ๛

๕) มันใหญ่พอ รอรับกับของลูก
และเล็กพอ พันผูก ลูกสุขศรี
ประคองหน้า ลูกรัก คงพอดี
ข้าว่าเป็นวิธี ถูกขั้นตอน ๛

๖) ทรงปั้นขา เก้งก้าง ไหล่กว้างใหญ่
แล้วเป็นไง ไหนตัก ที่พักผ่อน
แม่สิ..ต้อง มีตัก ให้พักนอน
ส่วนพ่อต้อง มีไหล่คอน ที่แข็งแรง ๛

๗) ไว้ประคอง จักรยาน ให้ลูกขี่
เป็นไหล่ที่ ลูกซบ ไม่หน่ายแหนง
เท้าคู่ใหญ่ มีไว้ ให้แสดง
ไว้ทาบแข่ง ไต่เต้า เร้าเติบโต ๛

๘) ...ทรงทำงาน ตลอดคืน ในคืนนั้น
มอบคำพูด น้อยสั้น ไม่โมโห
มอบดวงตา เห็นทุกสิ่ง นิ่งมโน
เพื่อสร้างพ่อ เป็นร่มโพธิ์ ของลูกยา ๛

๙) หลังใคร่ครวญ หวนคิด พินิจลึก
มอบผลึก ความรัก ไว้หนักหนา
เติมน้ำใจ ใสสด หยดน้ำตา
ไว้ในใจ แต่นั้นมา จนนิรันดร์ ๛

๑๐) หันหน้าถาม นางฟ้า เจ้าว่าไหม
เขาก็มี รักให้ เหมือนอย่างฝัน
เท่ากับแม่ รักมั่น นั้นเหมือนกัน
นางฟ้านิ่ง เงียบงัน ไม่พูดจา...๛
..........................
กานท์กวี