ย้อนเวลาระลึกถึง "พ่อ"
ย้อนกลับไปเมื่อ ๓๐ ปีก่อน มันช่างยาวนานเหลือเกิน.. รางเลือนในภาพที่เห็น.. แต่มันชัดเจนในความทรงจำ
ความทรงจำของเด็กน้อยวัย ๖-๗ ขวบ "พ่อ" ผู้ชายตัวใหญ่ ท่าทางใจดี มีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอ มีหนวดเคราเล็กน้อยพอให้รู้สึกจั๊กจี้เมื่อถูกหอมแก้ม เป็นที่พึ่งของลูกๆยามเมื่อถูกแม่ตี (พ่อไม่เคยดุ-บ่น-ตีลูกๆเลย)
ฉันจำได้พ่อบอกเสมอ.. ให้ขยันเรียน จะได้เรียนสูงๆไม่ลำบาก เป็นคนดีของสังคม พ่อให้ความสำคัญกับวันต่างๆ พ่อบอกว่ากิจกรรมที่เราทำร่วมกัน เป็นความทรงจำที่ทำให้เราระลึกถึงกัน
วันคริสมาศ-ปีใหม่.. พ่อจะเตรียมหมวกกระดาษหัวแหลมสีแดงไว้ให้ทุกคนใส่ พร้อมกับของขวัญปีใหม่ให้ลูกสามคน
วันเด็ก.. พ่อจะพาเที่ยวนอกบ้าน พอโตขึ้นพวกเราไม่มีใครไปกับพ่อสักคน
วันตรุษจีน.. พ่อจะมีอั๋งเปา ให้เราลุ้นว่าปีนี้จะได้เท่าไร (ขอยืนยันว่าครอบครัวของเรา ไม่มีญาติพี่น้องเป็นคนจีนเลยค่ะ) แต่พ่อทำตามกระแส ซึ่งพวกเราชอบ เพราะได้เงินไปใส่กระปุกออมสิน
วันเกิดของแต่ละคน.. พ่อจะมีเค้ก (ก้อนเล็กๆ) มาให้เป่า แต่ไม่มีของขวัญให้ พ่อบอกว่าวันนี้ ลูกต้องให้ของขวัญพ่อ-แม่ ด้วยการเป็นเด็กดี ไม่ทำให้พ่อ-แม่เสียใจ
วันพ่อ.. ตอนเย็นต้องจุดเทียนถวายพระพร (ที่บ้าน) พร้อมคนไทยทั้งประเทศ (เรื่องนี้เราทำอย่างต่อเนื่องไม่เคยขาด)
"ต้องหัดใช้มือขวาเขียนหนังสือ" ด้วยความที่แม่เป็นคนถนัดซ้าย ฉันจึงใช้มือซ้ายเป็นหลักเช่นกัน (จับกรรไกร จับเข็มเย็บผ้า เล่นแบตมินตัน ทานอาหาร) พอเริ่มเข้าโรงเรียนก็จับดินสอฝึกเขียนด้วยมือซ้าย พ่อมาเห็นเข้าจึงให้เริ่มฝึกใช้มือขวาเขียนหนังสือ หลังจากนั้นถ้าเริ่มฝึกและหัดใหม่ฉันจะใช้มือขวา เช่นหัดตีปิงปองตอนเรียนม.๑, เย็บแผล-ฉีดยาตอนเรียนพยาบาล
ฉันยังจำได้ พ่อวิ่งไล่ตามน้องชายรอบบ้าน เพราะน้องไม่ยอมไปโรงเรียนอนุบาล.. พ่ออุ้มฉันขึ้นรถไฟ เดินทางไกล กลับมาหาปู่-ย่า (หลังจากที่พ่อถามลูกๆว่า ใครจะไปต่างจังหวัดกับพ่อ ฉันยกมือคนเดียว ไปด้วย หนูอยากไป) พ่อถือรองเท้านักเรียนให้ฉัน ฝนตกกางร่มพาไปโรงเรียน เมื่อถึงโรงเรียนฉันใส่รองเท้านักเรียน พ่อถือรองเท้าแตะของฉันกลับบ้าน.. พ่ออนุญาตให้ฉันไปเที่ยวกาญจนบุรี (โรงเรียนจัด) ทั้งที่แม่บอกไม่ให้ไป อิอิ.. พ่อพาฉันไปสอบตามที่ต่างๆ เมื่อตอนเรียนจบชั้นม.๖ และนั่งรอจนฉันสอบเสร็จแล้วพากันกลับบ้าน.. พ่อไม่สบายเป็นโรคความดันโลหิตสูง ต้องทานยาประจำ ฉันบอกพ่อว่า หนูจะเรียนพยาบาล เมื่อเรียนจบหนูจะดูแลพ่อเอง ให้พ่อหยุดทำงานมาอยู่บ้านสบายๆกับแม่
พ่อสูบบุหรี่-ดื่มเหล้า ทุกครั้งที่พ่อดื่มและเมา พ่อจะใจดีเป็นที่สุด ขออะไรได้หมด แต่พวกเราไม่ชอบ.. ลูกทั้งสามคนเคยขอร้องให้พ่อหยุดสูบ-หยุดดื่ม แต่ไม่เป็นผล จนพ่อจากไปอย่างไม่มีวันกลับ.. ก่อนที่พวกเราจะเรียนจบด้วยซ้ำ
ฉันผิดสัญญากับพ่อ เพราะพ่อไม่อยู่ให้ฉันได้ทดแทนบุญคุณ ตอนนี้.. ฉันเลยต้องทุ่มเทความรัก ให้กับแม่แทนพ่อ ระลึกถึงพ่อทุกครั้งที่มองหน้าแม่
ฉันบอกทุกคนที่รู้จักเสมอว่า.. คุณโชคดีมากที่มีพ่อ-แม่อยู่ด้วย ณ ขณะนี้ ขอให้ใช้เวลากับท่านให้มากที่สุด จะได้ไม่รู้สึกเสียใจภายหลัง เมื่อท่านไม่อยู่แล้ว
ความเห็น (15)
- มาให้กำลังใจค่ะ
ทุกๆคน มีพ่อผู้ให้กำเนิด ได้ 1 คน ..... แต่มีพ่อที่เป็นต้นแบบในใจได้ หลายๆๆคน นะคะ ..พี่เปิ้น
ก็คิดถึงพ่อผู้ให้กำเนิด ที่จากไปมากๆๆ นะคะ
ครูทิพย์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
P'Ple คะ "พ่อหลวง" ของเราคือพ่อที่เป็นต้นแบบ ที่เราควรดำเนินตามรอยเท้าท่านนะคะ
คุณสันติสุข ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ
ร่วมรำลึกถึงคุณพ่อด้วยค่ะ..
พี่ใหญ่ ขอบคุณมากค่ะ คำว่าพ่อ กินความหมายมากมาย บรรยายยังไงก็ไม่หมดนะคะ
KRUDALA ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะระลึกถึงพ่อค่ะ
พ่อผมตายแล้ว ผมกลับมาเป็นพ่อของลูกๆ ขอบคุณคำว่าพ่อ
มาร่วมระลึกถึงพ่อค่ะ
คุณหมออนามัย คำว่า "พ่อ" มีความหมายในตัวเอง และจะอยู่กับเราตลอดไป
พี่แก้ว ขอบคุณค่ะที่มาร่วมระลึกถึงพ่อด้วยกัน
คุณภูสุภา พี่โอ๋ น้องปริม ขอบคุณดอกไม้งามสำหรับการระลึกถึงพ่อค่ะ
สวัสดีครับ
มาร่วมให้กำลังใจ
ร่วมรำลึกถึงพ่อครับ
ขอบคุณลุงชาติ ที่แวะเข้ามาร่วมรำลึกถึงพ่อค่ะ
ขอตามผลงานถ่ายภาพนะคะ
สวัสดีวันพ่อแห่งชาติ
สวัสดีวันพ่อของเรา
พ่อคนดี....อยู่ในใจเราเสมอไป นะคะ
สุขสันต์วันพ่อค่ะ คุณรพี
"พ่อ" จะอยู่ในใจเราเสมอค่ะ
วันนี้ไม่ได้ไปไหน นั่งหน้าจอ TV (ขอมีส่วนร่วม)
รอ "พ่อหลวง" เสด็จออกสีหบัญชร.. ขอชื่นชมพระบารมีอยู่ที่บ้านค่ะ
คุณหมออ้อ
เป็นกำลังใจให้นะครับคุณkunrapee.
ขอบคุณค่ะคุณสุเมศ คิดถึง ระลึกถึงพ่อ-แม่ทุกวันนะคะ