ไปเชียงแสน แล่นเรือแอ่วลาว
ออกจากแม่สายตอนบ่ายยังมีเวลาอีกหลายชั่วโมง จึงตกลงกันว่าจะไปเที่ยวเชียงแสน ลูกทำหน้าที่ขับรถเปลี่ยนกับพ่อ ไปตามป้ายบอกทาง ถนนบางตอนตัดผ่านหมู่บ้านซึ่งแต่เดิมคงเป็นถนนสายเล็กๆที่ชาวบ้านใช้เป็นเส้นทางคมนาคม และเป็นทางเกวียนขนข้าวจากนามาเก็บในยุ้งฉาง ขับรถมาระยะหนึ่งลูกบอกว่า “ สงสารชาวบ้านนะแม่ อยู่ๆถนนหน้าบ้านก็กลายเป็นถนนใหญ่มีรถเร็วๆวิ่งผ่าน ” จริงด้วยนะ ที่เคยวิ่งข้ามถนนไปมาและนั่งคุยกันหน้าบ้านทุกเช้าค่ำ ก็คงทำไม่ได้แล้ว วิถีชีวิตของชาวบ้านเปลี่ยนไป “ถนนสายหลักเป็นเส้นทางผ่านระหว่างเมืองท่องเที่ยวน่าจะมีอีกที่หนึ่งนะ” เสียงลูกบอกถึงความเสียดายวิถีชีวิตเรียบง่ายของชาวบ้านที่คนในปัจจุบันถวิลหา
มาถึงจุดท่องเที่ยวก็จอดรถลงมาเดินบริเวณสถานที่ท่องเที่ยว ดูแม่น้ำโขง และลอดใต้ท้องช้างตามเสียงที่ประกาศเชิญชวน ให้ร่วมทำบุญเพื่อสร้างศาสนสถาน
ลูกบอกว่า "ประชุมกลุ่ม" และได้ข้อตกลงว่า เราจะแล่นเรือไปเที่ยวชมฝั่ง 3 ประเทศ ไทย พม่า ลาว เห็นเรือที่มีชาวต่างประเทศแล่นออกจากท่าไปแล้ว จึงตกลงขึ้นเรือเล็ก นั่ง 3 คนในอัตราค่าบริการ 400 บาท ก็สวมเสื้อสำหรับทุกคนก่อนที่จะลงเรือ
เมื่อจอดขึ้นท่าที่ตลาดลาวก็ต้องจ่ายค่าเข้าประเทศคนละ 30 บาท แล้วจึงเดินดูของ
วันนี้ตลาดลาวเงียบเหงา ไม่ค่อยมีคนมาซื้อของ
พ่อหลบร้อนไปคุยกับเด็กลาวใต้ต้นไม้ ขอให้อ่านหนังสือให้ฟัง สำเนียงแปลกหูแต่ก็รู้ความหมาย
ถึงเวลาก็ลงเรือกลับ ก่อนจะลงเรือมีเด็กชาย2คนมาขอเงิน รบเร้าตั้งแต่ขามา ก็ให้ไป10 บาท บอกว่าให้แบ่งกัน
เด็กมีท่าทางพอใจ มาช่วยดึงเชือกที่ผูกเรือไว้ จนเราลงไปนั่งเรียบร้อย จึงโบกมือให้ เรือพุงออกจากท่าแล่นมากลางลำนำ้ สวนทางกับเรือนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ก็โบกมือทักทายกัน แล้วกลับมาถึงท่าที่เชียงแสนตามเดิม
รีบเดินทางกลับก่อนที่จะมืดกลางทาง ออกจากเชียงแสน 4 โมงเย็น มีรถนักท่องเที่ยวขับรถกลับออกมาพร้อมกันหลายคัน 6 โมงเย็นรถยังติดไปแดงอยู่ที่ห้าแยกกลางเมืองเชียงราย ยิ่งมาอยู่ในตัวเมืองรถก็ติดมากขึ้น และรถจะจอดติดไฟแดงกันตลอดทาง เพิ่งจะรู้ว่าเมืองเชียงรายมีสี่แยกไฟจราจรมากที่สุด รถทุกคันมุ่งหน้าจะกลับบ้านก่อนค่ำ ก็มาติดไฟแดงอยู่ทุกแยก แถมยังมีด่านตรวจที่ปล่อยรถออกทีละคันทำให้รถติดกันยาวเหยียด
ออกจากเมืองเชียงรายก็มืดแล้ว ขับรถตามๆกันออกมาด้วยความระมัดระวัง แวะจอดที่ปั๊มก่อนจะเข้าเขตภูเขาซึ่งต้องใช้เวลานานที่ต้องขับรถมาท่ามกลางความมืด ยังดีที่มีรถวิ่งตลอดเวลา ที่เป็นถนนโค้งต้องดูสัญญาณจราจร บางตอนที่รถตู้นำเที่ยวตามหลังมาแล้วแซงขึ้นหน้าไป ก็ใจชื้นมาบอกให้พ่อพยายามตามขบวนรถตู้เพราะเขาชำนาญเส้นทาง แต่แป๊บเดียวเขาก็วิ่งเร็วหายไปในความมืด....จนมาถึงบ้านประมาณ 3 ทุ่ม แม่กับลูกชมพ่อว่าขับรถเก่งมาก
ถึงบ้านเจ้าตัวเล็กดีใจเข้า้มากระโดด ๆ แต่เจ้าตัวโตหายไปไหนไม่รู้
ความเห็น (6)
สวัสดีค่ะ คุณหนูรี
- ขอบคุณที่แวะมาแอ่วลาวด้วยกันนะคะ
- ขณะอยู่บนเรือเร็วท่ามกลางกระแสจากลำน้ำโขง ลมจากผิวน้ำพัดมาปะทะทำให้เย็นสบาย
- ท่ามกลางเสียงครูดใต้ท้องเรือคึกๆๆ ก็กลัวๆอยู่ค่ะ แสดงว่าระดับน้ำลดลง
- เรือขนส่งสินค้าจากเมืองจีนก็แล่นไม่ได้
- คือผลกระทบจากเขื่อนที่เมืองจีนด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณTuknarak
- ขอบคุณที่แวะมามอบดอกไม้ให้บันทึกนี้ค่ะ
- แอ่วลาว เว้าภาษาลาว สบายๆ คล้ายๆกับภาษาภาคเหนือดั้งเดิม ของแท้
- ฟังแล้วรู้สึกเหมือนคุยอยู่กับคนร่วมสมัย บางคำเราลืมไปเลยว่าเมื่อเด็กๆเราเคยได้ยินคำนี้
-สวัสดีครับครู..
-ตามมาไปเที่ยวด้วยคนครับ..
-น่าสนุกมาก ๆ
-เชียงรายยามนี้คงหนาวแล้ว..
-รำรึกถึงเชียงราย..
-ขอบคุณครับ..
สวัสดีเจ้า คุณเพชรน้ำหนึ่ง
- ขอบคุณที่มาแวะแอ่วตวยกั๋นเน้อเจ้า
สนุก สุข สันต์ในการเดินสร้างสุข
สวัสดีค่ะ ท่านวอญ่า-ผู้เฒ่า- natachoei
- ขอบคุณค่ะ ที่แวะมามอบดอกไม้ให้กำลังใจ
- สนุกและมีความสุขอยู่กับปัจจุบันค่ะ
- แล่นเรือแอ่วลาว แม้จะเคยไปมาแล้ว แต่ก็ไม่เบื่อเมื่อได้ลงเรือในลำน้ำโขง
- สายน้ำกว้างใหญ่ เชื่อมระหว่างสามประเทศค่ะ