จากวรรณกรรมละคร "Waiting for Godot" มาเป็นละคร "คอยคุณปุณ"
เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา (15 พ.ย.) ผมได้มีโอกาสไปดูละครเวทีเรื่อง "คอยคุณปุณ" ซึ่ง ผศ. ชุติมา มณีวัฒนา ได้ดัดแปลงเนื้อหามาจากวรรณกรรมละครชื่อดัง "Waiting for Godot" ละครเรื่องนี้ผู้ที่อยู่ในกลุ่มนักการละครย่อมรู้จักกันดีเพราะเป็นละครที่มีกลวิธีในการนำเสนอเรื่องราวที่ผิดแผกแตกต่างไปจากละครเรื่องอื่นๆ ผมเองเคยได้ยิน "Waiting for Godot" ครั้งแรกเมื่อห้าปีที่แล้วตอนแปลหนังสือ “เต๋า: มรรควิถีที่ไร้เส้นทาง” ของ Osho ในหนังสือหน้า 31-33 Osho ได้กล่าวถึงละครเรื่องนี้ว่า . . .
ในละครเวทีของแซมมวล เบคเกทท์ (Samuel Beckett) ที่ชื่อว่า รอการมาของ้โกโดต์ (Waiting for Godot) ถึงจะเป็นเรื่องเล็กๆ แต่ก็น่าสนใจ
เปิดฉากขึ้นมามีชายจรจัดสองคนชื่อ Vladimir และ Estragon พวกเขาอยู่ที่ตรงนั้นเพื่อการรอคอย มันก็เหมือนกับคนอื่นๆ ในโลกนั่นแหละที่กำลังรอคอย ไม่มีใครรู้จริงๆ ว่ากำลังรออะไรอยู่ แต่ทุกๆ คนกำลังรอคอย หวังว่าบางสิ่งบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น ถึงจะยังไม่เกิดขึ้นในวันนี้ บางทีมันอาจจะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ นี่คือความคิดของมนุษย์ วันนี้ถูกทิ้งไปอย่างไร้ประโยชน์ ได้แต่หวังว่าบางสิ่งจะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ ชายจรจัดสองคนนั้นกำลังนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ กำลังรอคอย ... รอคอยการมาของโกโดต์ (Godot)
ไม่มีใครรู้ว่าจริงๆ แล้วโกโดต์นี้เป็นใคร คำนี้อาจฟังคล้ายคำว่าพระเจ้า (God) แต่มันเป็นแค่เพียงพ้องเสียงกันเท่านั้น บางทีพระเจ้าที่ท่านกำลังเฝ้าคอยอาจจะหมายถึงโกโดต์ ( Godot) ผู้นี้ก็ได้ ท่านได้สร้างเขาขึ้นมา เพราะว่าคนเราจำเป็นต้องรอคอยอะไรบางอย่าง เพราะไม่เช่นนั้นแล้วท่านจะทนต่อการดำรงอยู่นี้ได้อย่างไร? เพื่ออะไร? ท่านจะเลื่อนการมีชีวิตนี้ออกไปได้อย่างไร? ท่านไม่มีอะไรให้หวัง? ชีวิตกลายเป็นสิ่งที่ไม่ต้องอดกลั้น มันเป็นไปไม่ได้ ถ้าไม่มีอะไรให้รอคอย บางคนกำลังคอยเงินทอง และบางคนกำลังคอยอำนาจ และบางคนกำลังคอยการรู้แจ้ง บางคนกำลังรอบางสิ่งบางอย่างอยู่ ทุกคนล้วนเฝ้ารอ ผู้ที่เฝ้ารอคือผู้ที่พลาดสิ่งต่างๆ เหล่านั้น
ชายจรจัดสองคนอยู่ตรงนั้นได้แต่รอคอย สิ่งที่พวกเขารอคอยก็คือการมาของผู้ที่ชื่อว่า โกโดต์ (Godot) ผู้ที่พวกเขาหวังว่าจะสามารถหาที่พักพิง หาสิ่งของให้พวกเขา ในระหว่างนั้นพวกเขาได้แต่ฆ่าเวลาด้วยการพูดเล่น เล่าเรื่องตลก เล่นเกม และทะเลาะเบาะแว้งกัน
นั่นแหละชีวิตของท่าน คนถูกผูกมัดไว้กับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ สิ่งที่ยิ่งใหญ่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ โกโดต์ (Godot) จะมาในวันพรุ่งนี้ วันนี้ก็ทะเลาะกันไปพลางๆ ก่อน ภรรยากับสามี สามีกับภรรยา เรื่องที่ไร้สาระ เรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง เรื่องตลกโปกฮา เล่นเกม ช่างน่าเบื่อและว่างเปล่า นั่นคือสิ่งที่ทุกๆคนรู้สึก ช่างน่าเบื่อและว่างเปล่า ... “ไม่มีอะไรจะทำ” เป็นคำพูดซ้ำๆ ที่เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ... พวกเขาเอาแต่พูดว่า “ไม่มีอะไรจะทำ” แล้วพวกเขาก็เอาแต่ปลอบใจตัวเองว่า “แต่พรุ่งนี้เขาคงจะมา” ซึ่งในความเป็นจริงแล้วหาเป็นเช่นนั้นไม่ เขาไม่เคยสัญญาอะไรไว้ ไม่มีใครเคยพบเขา มันเป็นเพียงสิ่งที่เราสร้างขึ้นมาจากความไม่สมหวัง คนต้องสร้างวันพรุ่งนี้ไว้เพื่อให้อะไรบางอย่างมาเกาะติด ไม่ว่าจะเป็นพระเจ้า สวรรค์ แดนสุขาวดี หรือนิพพาน นี่คือสิ่งประดิษฐ์ของท่าน . . .
คนมักจะพูดว่าละคร Waiting for Godot เป็นละครที่ "ดูยาก" และ "น่าเบื่อ" แต่สำหรับเวอร์ชั่นไทย "คอยคุณปุณ" เป็นอะไรที่น่าสนใจชวนให้ติดตามโดยเฉพาะอย่างยิ่งในองก์ที่ 1 ที่ตัวละครสามารถสื่อสารได้หลากหลายอารมณ์ ทำให้ต้องติดตามเพราะอยากจะรู้ว่าจะเกิดอะไรต่อไป การที่ละครออกมาเช่นนี้ก็ต้องให้เครดิตกับผู้ดัดแปลงบท/กำกับการแสดง (ผศ.ชุติมา) และนักแสดงทั้งห้าคนที่แสดงได้อย่างยอดเยี่ยมและเปี่ยมไปด้วยพลัง
คืนวันนั้นหลังจากดูเสร็จผมถึงกับเก็บเอาไปฝัน ฝันในทำนองที่ว่า "แล้วนี่ กู มาทำอะไรอยู่ที่นี่ (ในโลกนี้) ว่ะ !" (ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพ เพราะเป็นคำที่ใช้ในฝันจริงๆ) . . และที่น่ากลัวที่สุดก็คือ หลังจากตื่นขึ้นมา ถึงเวลาจะผ่านไปหลายวันแล้วก็ตาม ความรู้สึกมันก็ยังเหมือนกับว่าฝันอยู่ "แล้วนี่ กู กำลังทำอะไร? กำลังรออะไรอยู่น่ะ?"
ความเห็น (1)
สำหรับละครเรื่องต่อไปในเดือนธันวา เป็นเรื่องที่แปลมาจากบทละครอังกฤษ เป็นละครแนว Dark farce ตลกเลวๆ ร้ายๆ . . ใช้สถานที่เดิมคือที่ The style by Toyota สยามสแควร์ . . เรื่องนี้ลูกชาย (พีท) ร่วมแสดงด้วย . . ที่สำคัญดูฟรีเช่นเคย . . .