หมดหวังและพลังใจ


วันนี้หมดจริงๆ ไม่เหลือเลย แม้แต่ ... ความหวัง

วันนี้ไม่มีพลังใจ
ปราศจากแรงบันดาลใจ
หดหู่ และ สิ้นหวัง



ไม่มี "ประสบการณ์ใหม่ๆ"
ไม่มีเสียงเรียกของหัวใจ
ไร้ซึ่งแรงขับเคลื่อน


ยังคงนั่งอยู่ในห้องสี่เหลี่ยม
ติดกระจก ติดแอร์
แต่ ...ไม่ติดใจ


คำถามยังวนอยู่เสมอ
"เกิดมาทำไม"
และ
"มาทำอะไรที่นี่"


คำถามที่รอคำตอบ
ในวัน ตะวันส่องแสง
ภายในก้นบึ้งหัวใจที่มืดมิด




ช่วยบอกทางไปหาแสงตะวันให้ที ...



________



หมายเลขบันทึก: 509440เขียนเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2012 21:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม 2012 09:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

กำลังใจจากแดนไกล ที่ที่เราจากมา ยังคงมีให้เสมอ

ลองถาม "แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์" ดูสิ

ถ้าหากยังเหลือ "แสงสว่าง" อยู่บ้าง ;)...

มันก็เป็นเพียงแค่ช่วงหนึ่งของชีวิต สักพักเราจะเจอทางออก และพบกับแสงสว่างเอง เป็นกำลังใจให้นะ :)

ขอขอบคุณ คุณ kaochewit นะค่ะ

ที่ ช่วยเตือนด้วยถ้อยคำ "กำลังใจจากแดนไกล ที่ที่เราจากมา ยังคงมีให้เสมอ"

ขอบคุณค่ะ

ถึงแม้ "แสงปลายอุโมงค์" จะมีมาก หรือ น้อย เพียงใด หนูจะวิ่งไปให้เจอค่ะ 

ขอบคุณ คุณครู Wasawat Deemarn มาก ๆ นะค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ Jakpasupa

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดี ๆ นะค่ะ

ยิ่งรู้สึกมืด ก็แปลว่าใกล้สว่างแล้วค่ะ ทนอีกนิดนะคะ

ช่วยบอกทางไปหาแสงตะวันให้ที...ชอบประโยคนี้จัง

วิธีการเข้าถึงแสงตะวันนั้นอาจบอกกันได้ จะเห็นไม่เห็นนั้นอีกเรื่องหนึ่ง

เราไม่ต่างกัน...นะค่ะ คุณ เอื้องแสงฝาง ไม่รู้ว่าเรามาอยู่ที่นี้เพื่ออะไร....แต่...เรายังมีกำลังใจจากคนทางบ้านและคนรอบกายนะค่ะ สู้ๆค่ะ เราจะอยู่เคียงข้างกันค่ะ :)

สวัสดีค่ะ คุณหมอ ตันติราพันธ์   หนูต้องขอคำแนะนำจากคุณหมอเพื่อเป็นแสงสว่างด้วยนะค่ะ

ขอบคุณนะค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ ไชย เทพฉิม เพียงท่านให้คำแนะนำหนูจะนำไปปรับใช้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ รถเดือน เราจะก้าวไปพร้อมกัน

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท