เหลียงเฝิ่น...เซียนเฉ่า...จินเจา....เฉาก๊วย !!!!

"เฉาก๊วย" มาจากภาษาจีน โดย คำว่า "เฉา"แปลว่า "หญ้า" ส่วนคำว่า "ก๊วย" แปลว่า "ขนม" ดังนั้นแปลรวม ๆ กันแล้ว จึงแปลว่า "ขนมจากหญ้า" มีประโยชน์ในด้านสุมนไพร คือ ช่วยแก้ร้อนใน แก้หวัด ลดความดันโลหิต แก้กล้ามเนื้ออักเสบ ตับอักเสบ และเบาหวาน ครับ....

-ดำดี...มีประโยชน์...กับ "เหลียงเฝิ่น...เซียงเฉ่า...จินเจา...เฉาก๊วย" วันนี้..ต่อเืนื่องมาจากบันทึกเรื่อง "ฮ่วมกิ๋น...ฮ่วมตาน...ผ้าตันใจ๋" เมื่อวานครับ....ภายในงานมีกิจกรรมอีกอย่างหนึ่งก็คือการ"ตั้งโรงทาน" ของผู้มีจิตศรัทธาที่ร่วมกันจัดเตรียมข้าวปลา อาหาร ทั้งของหวาน ของคาว มากมายครับ.....และครอบครัวเล็ก ๆของผมก็ได้มีโอกาสนำเอา "เหลียงเฝิ่น...เซียงเฉ่า..จินเจา..เฉาก๊วย" ไปร่วมจัดตั้งโรงทานในงานวันนี้ด้วย.....หลังจากที่อิ่มอก...อิ่มใจ..ได้บุญ..กันแล้ว...เอาเป็นว่าวันนี้มาหาความรู้เกี่ยวกับเรื่องราวของ "เฉาก๊วย" กันต่อครับ....

1.ก่อนอื่นต้องขอนำทุกท่านไปร่วมลุ้นรางวัลก้นก่อน...งานนี้มีรางวัลมากมาย...คุ้มสุด ๆ ในราคา 10 บาท เท่านั้นเองครับ!!!

2.ทีมงานของเรานำด้วย"แม่นันทา" กับ"พี่อ๋อย" ช่วยกันจัดเตรียมของกันตั้งแต่เช้า... และ"กองหนุน"ทีมงานของเราในวันนี้อีกท่านหนึ่งก็คือ "พี่กานดา" ที่ได้มาร่วมแรง....ร่วมใจ.....ร่วมด้วย....ช่วยกัน...ในวันนี้ครับ.....

3.วันนี้ขอมอบให้ "คุณมดตะนอย" เป็นไกด์นำชม....ชิม...กันต่อ.....พร้อมแล้ว....ลุย!!!!!!! ของฟรี.....มีในโลกจริง ๆ ด้วย 55....และของฟรีในงานนี้....ของดี ๆ ทั้งนั้นครับ......

4."ส้มตำเมือง" อีกเมนูหนึ่งที่....ภูมิใจนำเสนอครับ....ส้มตำเมือง...รสชาติจะออกหวานนำ...ตามด้วยรสเปรี้ยว ๆ จากน้ำมะขามเปียก...และก็เค็มกำลังดี ครับ....ข้อควรระวังก็คือ.."น้ำลายจะหกตกคะเมนตีลังกา" ครับ....555

5.สุดท้ายก็ถึงคิว "เหลียงเฝิ่น....เซียนเฉ่า...จินเจา...หรือที่หลายคนรู้จักในนามของ"เฉาก๊วย" นั่นเองครับ...ก่อนจากกันวันนี้ขอนำเอาข้อมูลเกี่ยวกับ"เฉาก๊วย"มาฝากกันซักหน่อย ตามข้อมูลที่ได้มาเขาบอกไว้ว่า.....ขนมหวานชนิดนี้ ภาษาจีนกลางเรียกว่า "เหลียงเฝิ่น หรือ เซียนเฉ่า" ซึ่งแปลว่า"หญ้าเทวดา" ส่วนชาวมาเลย์จะเรียกว่า "จินเจา" ครับ.....ส่วนคนไทยจะเรียกหญ้าชนิดนี้ว่า"หญ้าเฉาก๊วย" ซึ่งหญ้าชนิดนี้จะมีมากในประเทศจีน จึงไม่แปลกที่จะมีชื่อภาษาจีน โดยคำว่า "เฉา" แปลว่า "หญ้า" และคำว่า "ก๊วย" แปลว่า"ขนม" แปลรวม ๆ กันแล้วก็น่าจะแปลว่า"ขนมจากหญ้า"นั่นเองคร๊าบ!!!!!!

เอาเป็นว่าวันนี้หลังจากที่ได้อิ่มอก..อิ่มใจ..ได้บุญร่วมกันแล้ว....ก็ขอนำเอาเรื่องราวของ"เฉาก๊วย"มาฝากกันซักนิดหนึ่ง..เผื่อไว้ใครถามจะได้รู้ว่า"เฉาก๊วย" ดำดี....มีประโยชน์แบบนี้....มีชื่อภาษาจีนว่า "เหลียงเฝิ่น..เซียนเฉ่า" นะคร๊าบ!!!!

สำหรับวันนี้..

สวัสดีครับ

เพชรน้ำหนึ่ง

15/11/2555

ปล..ขอขอบคุณข้อมูลดี ๆ กับเรื่องของ"เฉาก๊วย" จาก Internet มา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ...

เขียนใน GotoKnow โดย เพชรน้ำหนึ่ง
ใน เกษตรบ้านพราน

คำสำคัญ (Tags): #มดตะนอย#หญ้าเทวดา#เฉาก๊วยชากังราว#เพชรน้ำหนึ่ง#วัดศรีสุพรรณ#เฉาก๊วย#โรงทาน#กานดา น้ำมันมะพร้าว

หมายเลขบันทึก: 508833เขียนเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2012 11:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม 2012 11:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน