ยามสายัณห์สมัย..... มักเป็นคำขึ้นต้นของบทประพันธ์ หรือการเล่าเรื่องปรัมปรา หมายความว่าก่อนสิ้นวันในครั้งนั้น ได้เกิดเรื่องราวดังนี้ ทำไมคนจึงเลือกเอากาลเวลาที่เป็นเครื่องหมายของการสิ้นวันมาเริ่มต้นกันนะ
ผู้เขียนว่ายามสายัณห์นั้น เป็นเวลาที่สิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่ จะเริ่มหวนกลับมาบ้านเรือนหรือรวงรังกัน ใจเราตอนนั้น คงรู้สึกว่า กำลังจะได้กลับไปซุกหาความอบอุ่นของคนที่รอเราอยู่ หรืออาจเป็นสถานที่ ความคุ้นเคยไว้วางใจก็ได้ สรุปว่า เป็นระยะเวลาแห่งความปรีเปรม สุขใจ ดังนั้นการทบทวนเรื่องราวระหว่างวัน หรือเรื่องเดิมๆ ทั้งทุกข์ ทั้งสุข จึงเวียนวนเข้ามาในด้วงใจของเราอย่างง่ายดาย
ผู้เขียนก็เป็นคนหนึ่ง ที่ชอบมองท้องฟ้าเวลานี้ บางวันฟ้าก็ดูสีโศกครึ้้ม ชวนให้ระลึกถึงเรื่องราวที่ทำให้ใจเหงาๆ หรือคิดไปถึงสิ่งที่อยู่แสนไกล แล้วไม่อาจจะสัมผัสกันได้ นอกจากใจและความคิดถึง... บางวันสีสันบนท้องฟ้าก็ดูกระจ่าง ระยิบระยับ เหมือนการอำลาเพื่อจะรอพบกันในวันรุ่งขึ้น อย่างมีความหวังที่ท่วมท้น อิ่มเอมใจ บางวันท้องฟ้าเดียวกันนี้ ก็ช่างมีน้ำใจสร้างสรรค์ให้ปุยเมฆ มาสะท้อนการยอแสงของตะวัน ให้กลายเป็นรูปร่างที่อบอุ่น ราวกับว่า ฟ้ากำลังโอบกอดเราไว้ ด้วยความอ่อนโยนปลอบประโลม อย่างพึ่งพิงยินดี
ทุกๆวันมีสักกี่ครั้ง ที่เราจะเงยหน้ามองฟ้ากันบ้าง แต่จะอย่างไรก็ตาม ให้รับรู้ไว้ว่า สายตาจากฟากฟ้า ทอดมองมาถึงเราเสมอ และพร้อมจะรับทราบสัมผัสนานาๆ ด้วยความนิ่งสงบ ณ เบื้องบนนั้น
ลองแหงนมองฟ้าสักครั้ง จะทำให้รู้สึกว่า วันนี้ เราไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายเลย
"ฟ้ากำลังโอบกอดเราไว้ ด้วยความอ่อนโยนปลอบประโลม อย่างพึ่งพิงยินดี"
อ่อนโยน ละมุนละไมค่ะ ชอบจังเลยค่ะ
มาชมภาพ สวย ๆ ครับ
สวัสดีค่ะคุณBright Lily ใช่แล้วค่ะ ฟ้าโอบกอดทุกคน ไม่ว่าคนนั้นกำลังสุขหรือทุกข์ เป็นภารกิจที่อ่อนโยน และอบอุ่นจังเลยนะคะ
สวัสดีค่ะคุณชยันต์ เพชรศรีจันทร์ ฟ้าสวยเป็นธรรมชาติ กำลังฝึกใช้สีเป็นศิลปะ ด้วยโปรแกรม ACD See ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมบันทึกนะคะ
ขอมอบความสุขแด่ท่านผู้อ่าน และเจ้าของดอกไม้ ที่น่ารักทุกท่าน กำลังเตรียมตัวเดินทางไป สกลนคร 3 วันค่ะ เพื่อทำบุญทอดกฐิน อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณยูมิ ขอให้มีความสุขจากการทัศนานะคะ
เป็นบันทึกแห่งความหวัง พลัง และความอบอุ่นค่ะ
ขออนุโมทนาในบุญด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณปริม เป็นผู้โอบอ้อม เหมือนอ้อมกอดฟ้านะคะ สาธุ สาธุ สาธุ กับบุญกฐินด้วยกันนะคะ
ภาพงดงามมากๆค่ะ..ขอให้มีความสุขนะคะ..
สวัสดีค่ะพี่นงนาท ขอบพระคุณค่ะ อยากพบพี่ที่งาน Happy Ba จังเลยค่ะ มีความสุขแนบมาทุกภาพนะคะ
โอโหพี่รุ่งภาพสวยมากๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต ถ้าไม่มีวันนั้น วันที่อ.ขจิตสอนลงภาพในโกทูโนว์ ภาพของพี่รุ่งก็ไม่มีวันมาโชว์ใครเขาได้หรอกค่ะ ต้องขอบพระคุณอีกร้อยครั้ง ..เจอกันวัน Happy Ba นะคะ
แป๋มแวะมาทักพี่สาวด้วยความคิดถึงค่ะ อ่านบันทึกดีๆแบบนี้ ทำให้จิตใจผ่องแผ้วขึ้นอีกโขเลยค่ะ.
ตั้งแต่เขาปรับปรุง web ยังเข้าไม่เคยได้เลยค่ะของตนเอง ชอบฟ้าค่ะ มองแล้วเหงาสุดๆ ...
สวัสดีค่ะคุณน้องครูแป๋ม
พี่รุ่งตั้งใจถ่ายภาพและตกแต่งภาพเพื่อให้ผู้ที่เข้ามาชมได้รู้สึกผ่อนคลายบ้างนะคะ
ถ้าน้องแป๋มรู้สึกดีพี่รุ่งก็ดีใจนะคะ จริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะคุณjan ช่วงสัปดาห์ก่อนพี่ก็เข้าไม่ค่อยได้ แต่ตอนนี้พี่ว่าใช้งานได้แล้วนะ ถ้าขัดข้องตรงไหนถามมาได้ค่ะ รออ่านบันทึกอยู่และเชื่อว่าหลายคนก็รออ่านนะคะ
มองฟ้าแล้วเหงาๆ แปลว่ากำลังส่งใจไปไกลมากจนแรงสะท้อนกลับมาช้า
เลยทำให้เรายังสัมผัสความคิดถึงไม่ได้ทันที ส่งไปให้ไกล ไม่ต้องรอผลลัพธ์ ใจเราจะเป็นสุขเอง
คิดถึงนะคะ