เสียงเตือนภัยคนกรีดยางฯ
วันที่ราคายางพาราพุ่งถึงกิโลกัมละร้อยกว่าบาททำความตื่นเต้นให้กับเจ้าของสวนยางพาราและคนกรีดยางพาราเป็นอย่างมาก ผมเองในฐานะนักส่งเสริมการเกษตรก็ตื่นเต้นไปด้วยเช่นกัน คิดดูซิครับจากราคา 18 บาท รัฐเข้าช่วยเป็น24 บาท รัฐออกแรงอีกทีขึ้นเป็น40บาทกลาง ๆ แล้วจู่ ๆ ขึ้นเป็น100บาทกว่า ๆ ต่างกัน 80 กว่าบาท
"ราคาดีแต่กรีดไม่ได้เลย" หนุ่มกรีดยางปรารพ แต่หน้าตาดูจะเปิดบาน "ถ้าฟ้าเปิดเมื่อไหรผมต้องลงกรีดเลย มีดก็ลับไว้อย่างดี เตรียมพร้อมตลอดเวลา " ดูมุ่งมั่นจัง "แต่คุณรู้ไม่ถ้าวันไหนกรีดไปได้สักครึ่งหรือเกือบเสร็จ ฝนตกละก็ หายไปหลายเงินเชียวละ"
ในทางวิชาการมีตัวเลขบอกว่า ในพื้นที่ 1 ไร่ให้ผลิตยางพารา(แห้ง) 3 กิโลกรัม ต่อหนึ่งมื้อกรีด ถ้าพื้นที่ 10ไร่ ก็ได้ 30 กิโลกรัม ถ้ากิโลกรัมละ100 บาทเป็นเงิน 3,000บาท(อำเภอละแม/ชุมพรมีพื้นที่ปลูกยางพารา 70,000 บาท เป็นเงิน.................บาท? ทั้งชุมพร...............บาท? )
"เสียดายหน้ายางด้วยนะ น่าจะต้องมีวิธีการเตือนภัยฝนสำหรับชาวสวนยางแบบเจาะจงพื้นที่และเวลา" ผมแสดงความเห็นบ้าง หนุ่มกรีดยางเห็นผมสนใจเรื่องการเตื่อนภัยคุยให้ฟังทันที่ว่า
"รัฐบาทต้องรอเครื่องไม้เครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ แต่คนกรีดยางใช้มีดกรีดยางนี้แหละเตือนภัยฝนและบอกเล่าเรื่องฝนตกให้คนกรีดยางด้วยกันทราบ"
หนุ่มกรีดยางเล่าว่า เป็นที่รู้กันว่าการกรีดยางพาราเกษตรกรกรีดตอนกลางคืน การดูเมฆฝนไม่เห็นต้องใช้การดูดาวแทน แต่ความไน่แน่นอนคือความแน่นอน คิดว่าฝนไม่ตกแตกลับตก คนที่ลงในพื้นที่ฝนตกก็จะส่งสัญญาณด้วยการเป่าดามมีดกรีดยางในเกิดเสียง(นึกไม่ออกลองเอาฝาปากกาตั้งริมฝีปากล้างแล้วเป่าลมใส่ดู)ข้อตกลงมีอยู่ว่า
- เป่าเสียงยาวหนึ่งครั้ง หมายความว่าได้ยินเสียงฝนตกดังมา ไกล ๆ ตัดสินใจเองว่าจะกรีดหรือไม่กรีด
- เป่าเสียงสั้นสองครั้งติดกัน หมายความว่า ตัวใครตัวมันวิ่งกลับบ้าน (ตกแล้ว)
ผมนั้งฟังและคิดตามคำบอกเล่า มองเห็นภาพครับว่าสังคมเกษตรกร เป็นสังคมที่มีน้ำใจช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกันเสมอ ที่สำคัญภูมิใจมาก ๆ ภูมิปัญญาครับ "ภูมิปัญญาชาวบ้าน"
ความเห็น (4)
สวัสดีครับพี่ผู้เต็มไปด้วยความสามารถ วันนี้ถือโอกาสแวะมาเยี่ยม........ผมว่าตอนนี้คงจะไม่ใช่ยางพาราอย่างเดียวนะ มันจะตามมาอีกมากกับปัญหาผลผลิตเกษตรล้นตลาดและราคาตกต่ำ.....แนวคิดผมถ้าจะลดความเสี่ยงก็ควรยึกหลักเศรษฐกิจพอเพียง ผลิตในรูปการเกษตรผสมผสาน อย่าหวังเพียงด้านใดด้านหนึ่งเท่านั้น และพยายามรวมกลุ่มกันให้ได้เพื่อให้เป็นไปในรูปรวมกันผลิตรวมกันขาย.......ขอยกตัวอย่างการผลิตผักบุ้งปลอดสารที่ตำบลกรับใหญ่ อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรีครับ
เขาปลูกแค่ผักบุ้งส่ง MK ก็อยู่ได้แล้วเพราะมีการวางแผนการปลูกของสมาชิกให้สามารถส่งได้ทุกวัน หมุนเวียนกันไปในกลุ่มสมาชิก ทุกวันนี้เขาส่ง 80-200 ก.ก./วัน
- ดีใจแทนพี่วิเวก ที่ได้รับการชื่นชมผ่านทาง Blog ของท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ ... ครับ