"I promise to be there when you need me,
I promise to hug you tight when you’re lonely,
I promise to wipe your tears when they fall
and I promise to keep you,
not for the rest of my life but for the rest of yours"
: "Ku ru"
ยามที่จิตวิญญาณอ่อนล้า
เพราะความไม่รู้ ไม่เห็น ไม่อาจเข้าใจ
กับเรื่องราวและผู้คนในชีวิต
เธอจงหยุด...อยู่กับตัวเอง
เยียวยาจิตวิญญาณด้วย
รัก เมตตา กรุณาแห่งธรรมชาติ ดนตรี
และครูแห่งจิตวิญญาณ
รักษาจิตวิญญาณแห่งเธอ...ให้ดี
ด้วยจิตวิญญาณคือ...
เครื่องนำทางชีวิต
(◠‿◠✿)❤•♥
ขอบคุณอย่างมากๆๆเลยนะคะ
น้ำตาเอ่อแบบไม่รู้ตัว
สาธุค่ะ
เสียดาย..เปิด..เพลงไม่ได้..ที่นี่เขาไม่อนุญาติ..เจ้าค่ะ..แต่...ชอบบันทึกนี้..มาก..เจ้าค่ะ..ยายธี
เพลงเพราะ(อีกแล้ว)
ชอบค่ะ
:):) (เขียนมากเดี๋ยวจะกลายเป็นสนทนาธรรมไปอีก ให้ท่านอื่นได้ชื่นชมบันทึกบ้าง 555)
ไม่ว่าจะเป็นยามไหน อายุเท่าไร เราต่างต้องการมีใครสักคน เคียงข้างนะคะ
อาจเป็น คู่ชีวิต เพื่อน พี่ น้อง ลูก หลาน..หรือ แม้กระทั่งคนที่เราไม่รู้จัก ในตอนแรก แล้วกลับกลายมาเป็น..
คนที่ยืนอยู่ข้างเรา
stand by me
thank for beautiful diary and warm nice song
ชอบมากเลยค่ะเพลงนี้ เพราะมากๆ เลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
อยู่ที่ทำงานก็สนทนาธรรมกับพี่ๆ และกัลยาณมิตรที่สนใจคล้ายกัน...จนบางคนรำคาญ เรียกขานกลุ่มนี้ว่า... "พวกใฝ่ธรรม" แถมบ่นว่าเป็น "ทูตสวรรค์" เราก็ไม่ว่าอะไร ต่างคนต่างใจ ชอบไม่เหมือนกันนี่นา... แต่คิดในใจ เราว่าคุยเรื่องธรรมะ น่าจะดีกว่าคุยเรื่องอื่นๆ เช่น เรื่องคนอื่น เรื่องการเมือง หรือแม้แต่การพูดถึงนาย...ฮาๆๆๆๆ
"I promise to be there when you need me,
I promise to hug you tight when you’re lonely,
I promise to wipe your tears when they fall
and I promise to keep you,
not for the rest of my life but for the rest of yours"
some one promise me, but leave me forever.
today will be go out to have a look the world and enjoy life.
พี่ (ผมไม่แน่ใจว่า...เรานี่ใครเป็นพี่เป็นน้องนะครับ แต่ความรู้สึกว่าผมคงจะเป็นน้อง ถึงแม้ว่าผมใกล้เกษียณตัวเองแล้วก็ตาม......อีกไม่ถึงยี่สิบปีเอง .....555 )
"อยู่ที่ทำงานก็สนทนาธรรมกับพี่ๆ และกัลยาณมิตรที่สนใจคล้ายกัน.."
โชคดีจริงๆเลยครับ ที่ทำงานผมนะ...อื่ม...........(พอแค่นี้ดีกว่า อิอิ)
จะเรียกพี่หรือน้อง ก็ได้ค่ะ น่าจะใกล้เคียงกัน แต่ทางธรรมแล้ว ท่านปฏิบัติมากกว่าแน่นอน...
ถ้าจะพูดไป จะกลายเป็นยกตนข่มท่าน แต่คิดว่าตัวเองเป็นคนโชคดี เพราะมักจะได้รู้จักและทำงานร่วมกับ "กัลยาณมิตร" ที่มีธรรมะสูงกว่าและเมตตาชี้แนะสิ่งดีๆ ให้เสมอค่ะ
อยู่ในที่คนไม่ค่อยคุยธรรมะ ก็ต้องคอยมองหา "สังฆะ" ที่่เหมาะกับเราค่ะ และเชื่อได้อย่างหนึ่งว่า...
คนชนิดเดียวกัน บุญกรรม ศีล สติปัญญา ศรัทธา จาคะเสมอกันจะดึงดูดกันเสมอค่ะ :)