จากความเสี่ยงสู่การพัฒนา
สิ่งที่คาดไม่ถึงมีโอกาสเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ดังนั้นทำอย่างไรจึงจะป้องกันความเสี่ยงไม่ให้เกิด หรือถ้าเกิดแล้วก็สามารถแก้ไขได้รวดเร็ว ทางที่ดีที่สุดคือการวางแนวทางป้องกัน เรียกว่า "กันดีกว่าแก้" นั่นเอง
การพัฒนาเรื่องการจัดการความเสี่ยงจึงมีอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดเป็นวัฒนธรรม และถ้าจะให้ดีก็คือต้องเป็น "วัฒนธรรมแกร่ง" ทั่วทั้งองค์กร
เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างการทำงานของ 2 หน่วยงาน คนหนึ่งเป็นผู้ทำ อีกคนเป็นผู้รับผลงาน
เมื่อผลงานที่ออกมาพบว่ามีปัญหา แต่จะทำอย่างไรจึงจะสะท้อนกลับไปยังเจ้าของผลงานนั้นให้เขาทราบและเขาไม่โกรธเรา มันก็เป็นการพิสูจน์ว่า การพัฒนาเรื่องความเสี่ยงของโรงพยาบาลเรา เจ้าหน้าที่มีทัศนคติต่อมันอย่างไร
วันหนึ่งก็ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น นั่นคือเมื่อเกิดความเสี่ยงขึ้น ได้ร่วมทบทวนกันเป็นทีม หาสาเหตุร่วมกัน และหาแนวทางป้องกันร่วมกัน ทำให้เกิดแนวคิดใหม่ๆ เกิดการคิดต่อยอดและคิดไปถึง R2R ต่อเนื่องร่วมกัน เพื่อพัฒนางานให้ดีขึ้น
วันนั้นฉันได้เห็นบรรยากาศการร่วมคิดร่วมทำของหน่วยงานทำให้รู้สึกอดดีใจไม่ได้ว่า หลายปีที่ผ่านมา โรงพยาบาลเราได้พัฒนาขึ้น ไม่ใช่แค่การพัฒนาการดูแลผู้ป่วยแต่มันมากไปกว่านั้น นั่นคือเกิดวัฒนธรรมการเรียนรู้ วัฒนธรรมด้านการจัดการความเสี่ยงที่ทุกคนเห็นเป็นเรื่องสำคัญ
ความเห็น (2)
สวัสดีปีใหม่นะครับคุณมณีวรรณ ครับ
สวัสดีปีใหม่ 2556 ค่ะ http://www.gotoknow.org/posts/514705