รามเกียรติ์ ตอนที่ ๑๗ มาลีวัคคพรหม

ฉบับ ดร.สัตยพรต ศาสตรี เป็นต้นเค้าในการเรียบเรียง และฉบับนี้ก็นำมาจากของรัชกาลที่ี ๑ มาเป็นต้นเค้าอีกทีนะครับ

 

รามเกียรติ์

ตอนที่ ๑๗ มาลีวัคคพรหม

สรคะที่ ๑๖

         ครั้นกุมภกรรณได้ไปสู่สวรรค์แล้ว  ทศกัณฐ์มีพระทัยเศร้าโศกมาก  และท้าวทศกัณฐ์ได้ตั้งให้อินทรชิต โอรสผู้เป็นที่รักของพระองค์ ให้เป็นจอมทัพ

 

        พระลักษมณ์และเหล่าเสนาถูกมัดด้วยบ่วงนาค  พระรามก็ทรงใช้ศร ชื่อว่า พไลวาต  เรียกครุฑแดงมายังที่นั้น  นาคทั้งปวงจึงได้กลับไปตามที่ตนมา

 

        เหล่านักรบทั้งสองฝ่ายต่างพากันล้มตายในสงครามทีละคน ๆ ทศกัณฐ์  ผู้สุขุมรอบคอบ  ได้ทรงคิดหาอุบาย  เพื่อที่จะพ้นจากความทุกข์ คือ องค์ราม

       ท้าวทศกัณฐ์ได้ทำการเชื้อเชิญพระพรหม ผู้เป็นที่พึ่งของโลกทั้งสาม  นามว่า มาลีวัคคพรหม  ผู้ยิ่งหใญ่กว่าเทพทั้งหลาย และมีอีกนามหนึ่งว่า มาลีวราช ผู้รักษาความยุติธรรม

 

       ทศกัณฐ์ปรารถนาที่จะให้พระพรหมนั้น  ได้สาปองค์ราม  อันหมายถึงความพินาศ  เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว  กองทัพของเขา  ย่อมที่จะหนีไปในทิศต่าง ๆ  ท้าวทศกัณฐ์ทรงรับสั่งให้ทูตสองตน คือ นนยวิก  และวายุเวก  ไปยังพรหมโลก  เพื่อชี้แจ้งเรื่องราวนั้นแก่พระพรหม

 

        ครั้นพระพรหมได้สดับคำขอร้องของทศกัณฐ์  จึงได้ทรงเสด็จลงมาจากสวรรค์  พระองค์ทรงอยู่ท่ามกลางระหว่างคนทั้งสองฝ่าย

 

       พระพรหมตรัสว่าได้รับการขอร้องจากทศกัณฐ์  เพื่อมาลงโทษพระราม  แต่พระองค์ยังไม่ได้ตัดสินความใด ๆ จนกว่าจะได้ฟังความจากพระรามและสีดาเสียก่อน

 

       ครั้นพระพรหมได้ตรัสอย่างนี้แล้ว เหล่าวานรและเหล่ายักษ์ได้พาเอานางสีดามาอยู่พระพักตร์ของพระองค์ทันที

 

       เหล่าเทพได้ฟังคำของสีดาและของพระรามนั้น  ท้าวมาลีวราชทรงสรุปว่า  ทศกัณฐ์เป็นผู้ผิด  พระองค์รู้สึกพิโรธ  และได้สาปทศกัณฐ์ว่า  ขอให้ทศกัณฐ์นั้น ได้ถูกฆ่าด้วยอาวุธของพระราม 

 

       หลังจากสาปทศกัณฐ์แล้ว  พระพรหมพร้อมกับเหล่าเทวดา  ได้เสด็จกลับไปยังที่ประทับของพระองค์  ทศกัณฐ์รู้สึกตรงกันข้ามกับข้อดำริ  จึงมีความละอาย  ราวกะว่าบุคคลผู้ถูกไฟ คือ ความเศร้าโศกแห่งดวงจิตทำลายล้างอยู่

 

       อันว่า ความปรารถนาคิดร้ายต่อบุคคลอื่น  และความปรารถนาที่จะลักพาภรรยาของบุคคลอื่นไปนั้น  มีอยู่ในโลกนี้  แต่เป็นความรถนาที่ย่อมไม่สำเร็จผลเช่นนั้น

 

 

[ภูสุภา]

ตอนที่สิบเจ็ดแล้ว เร็วจังค่ะ

รู้สึกว่า อ่านไม่ทัน อิ อิ

 

ชอบภาพหน้าปกค่ะ

[ลูกสายลม]

ขอบคุณอาจารย์ชยพรนะครับสำหรับกำลังใจ

และขอบคุณพี่สุภาเช่นกันครับ

สำหรับกำลังใจและ Comment ไม่เร็วนะครับ  วันละตอนเองนะครับ

วันไหนขยันก็สองนะครับ

ขอบคุณนะครับที่แวะมานะครับ