ขอบคุณและขอโทษที่นำเรื่อง "ไม่สบายใจ" มาเติมให้กับ พี่ๆ เพื่อนๆน้องๆ นะคะ
ไม่รู้จะให้กำลังใจอย่างไร เป็นห่วงเสียแล้ว สิ
แต่พอเห็นคนรอบข้างหมอ..ผอ.ไม่ต้องพูดอะไรก็ได้
เพราะหมอมีครอบครัวที่อบอุ่นมาก ให้เวลาคุยกันเยอะๆ
หมอครับ..อาจารย์หมอครับ..อาจารย์เปิ้ลครับ..เขาบอกว่าใครมีอาการแบบนี้ให้พยายามเรียกชื่อบ่อยๆ..อาจจะเป็นบ้าก็ได้..ผมคิดเอาเองครับ.. ใจสงบหรือยังครับ ? ถ้าสงบแล้วแสดงว่ายังไม่บ้า..ถ้าเริ่มโมโหกับคำถามของผู้เขียน..ไม่แน่น๊ะอาจจะมีสิทธิ..
เอาเพลงนี้มาฝากพี่สมศรีครับ
"...เข้าใจแล้วว่า ... เป็นภาวะเหงา ...และปนซึมเศร้า ...ภายหลังความสูญเสีย นี้เอง ถ้าเรา (หมอเปิ้ล) จัดการตนเองไม่ได้ ....แล้ว ต่อไป จะเข้าไปช่วยคนไข้ & คนป่วยได้เช่นใด นะคะ "ต้องหาวิธีแก้"... ชื่นชม แม้จะอยู่ในภาวะที่เหงา ปนซึมเศร้า ที่มีสาเหตุจากควาสูญเสีย ยังมีความห่วงใยคนไข้ ลูกมาเยี่ยม เมื่อกลับก็คิดถึงลูก ..โทรบ่อย ๆ นะครับจะได้ไม่เหงา และจะได้ช่วยเหลือคนไข้...สวัสดีครับ
ขอบคุณ พี่ๆๆ เพื่อนๆๆ น้องๆๆ ...ที่ให้...ความห่วงใย ...อาทร ...เป็นสิ่งที่...มีคุณค่ามากๆเลย กับหมอเปิ้ล นะคะ ขอบคุณค่ะ
จัตุเศรษฐธรรม | |
โตนี่ ฟาง | |
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์ | |
ณัฐพัชร์ | |
นีนานันท์ | |
ปณิธิ ภูศรีเทศ | |
แว่นธรรมทอง | |
อ.นุ | |
สุทิพย์ เป้งทอง |
ขอบคุณ ท่าน ขจิต มากนะคะ เป็นห่วง ให้กำลังใจ พี่เปิ้น ตอนนี้ พยายาม และลดความเหงาลง แล้วค่ะ
555 นึกว่าอารมณ์แบบนี้หนูจะเป็นอยู่คนเดียว
บางทีบอกตัวเองไม่ได้ว่ากำลังเป็นอะไร
รู้แต่ว่ามันไม่ใช่แบบที่เป็นเรา