อยากทราบว่าตอนนี้ผู้ป่วยเป็นอย่างไรบ้าง อาการดีขึ้นไหมคะ
เคยแนะนำคุณครู เรื่องการออกกำลังกายบริหารแก้เจ็บหลังให้กับน้องชายคุณครู
ไม่ได้ยินคำตอบจากคุณครูเลย ผลเป็นอย่างไร
จัดงานวันเดียว เอาแค่จุดประกายไฟเท่านั้นครับ
ถ้าคุณครูอยากรู้ เชิญอ่านบันทึกของผู้ป่วยที่นี้
http://www.facebook.com/emorn.saelim
http://www.facebook.com/morkiewchicago
ขอบคุณมากค่ะที่นำเรื่องดีๆมาแบ่งปัน ครูดาหลาเคยปรึกษาครูที่โรงเรียนที่เคยไปเข้าค่ายหมอเขียวมาแล้ว เห็นว่าร่างกายของน้องชายอ่อนเพลียและเจ็บปวดมากคงจะทนไม่ไหวกับการรักษาได้ครบทุกข้อ จึงได้นำน้ำคั้นใบย่านางไปให้ดื่มทุกครั้งที่มีโอกาส ส่วนยาทาใช้ลองแกนออยค่ะ
ทำให้ทุกอย่างให้น้องชายคุณครู จนกว่าเขาจะทำเองได้
ทำตอนนี้ดีกว่าตอนที่เขาจะพลิกเปลือกตาไม่ได้
คนออกจากห้อง ICU เขายังทำให้ได้เลย
๑. กายบริหารเพื่อสุขภาพโดยหมอเขียว
๒. ทำดีทอกซ์ ด้วยน้ำปัสสาวะของคนป่วยเองวันละอย่างน้อยสองเวลา ถ้าไม่พอใช้ของคนอื่น ของใครก็ได้ ใหม่ๆ ระวังมันจะพุ่งออกมาใส่หน้า
เราต้องทำให้คนป่วยครับ
๓. ให้ผู้ป่วยดื่มน้ำปัสสาวะของตัวเอง ใหม่ๆ ให้ผสมน้ำครึ่งหนึ่งก่อน จนกว่าจะชิน
๔. กดจุดลมปราณตลอดตัว ประมาณสองชั่วโมง ทำวันละสองสามครั้ง
๕. สมุนไพรเย็น เช่นใบย่านาง ผักบุ้ง ใบเตยหอม พอกตามตัว ใบหน้า
๖. แช่มือแช่เท้าด้วยน้ำสมุนไพร ใบย่านาง ใบเตยหอม
๗. ดื่มใบย่านาง กินอาหารรสเย็น ไม่กินเนื้อสัตว์
๘. กัวชา ขูดพิษ ทาด้วยขี้ผึ้งมรกตย่านาง หรือน้ำใบย่านาง ทำในที่โล่งๆ ลมพัด เพราะคนทำจะไม่สบายไปด้วย คนทำต้องเป็นคนแข็งแรงครับ
ต้องมีคนช่วยน้องชายคุณครู ผลัดกันคนละสองชั่วโมง
ทำกัวชาแล้วไม่ควรถูกน้ำประมาณ ๔ ชม ถ้าจะให้ดี ทำกัวชาแล้วเข้านอนเลย
ทำทุกอย่างไปสามวัน คุณจุ๋มบอกว่า เห็นผลแน่นอน
งานนี้เป็นความลับของฟ้าดิน ต้องทำกันจริงๆ จะรอดหรือจะตาย ก็อย่างที่หมอเขียวท่านพูดไว้ครับ
ทำไม่ได้ หรือ ไม่ได้ทำ หรือถึงที่ที่จะต้องตาย
รายละเอียดไปดูที่บันทึกหมอเขียวเก่าๆ ของผม หรือจะไปดูที่ You Tube, FB
จุดประสงค์คือทำให้ร่างกายเย็นลง คนเป็นมะเร็งร่างกายจะร้อนมาก
พอเย็นลง เชื้อโรคก็อยู่ไม่ได้ เม็ดเลือดขาว ก็ถูกสร้างมามากขึ้น
อย่าลืม ยาเม็ดข้อที่แปด ละบาป บำเพ็ญบุญ
อย่าผิดศิลห้าเป็นอันขาด
ทำบุญไว้มากๆ อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวร
พระอาจารย์ผมท่านแนะนำ ให้ไปต่อท่อน้ำ ท่อไฟฟ้า ในวัด
ไปเลี้ยงเด็กกำพร้า ตามสถานที่ต่างๆ ถ้าอ่อนแอไปไม่ได้ ให้ส่งเงินไปช่วย
ข้อสุดท้าย รู้เพียร รู้พัก ให้คนป่วยหรือไม่ป่วย พอสี่ทุ่มก็ต้องนอนแล้วครับ
คุณครูต้องทำให้น้องชายให้ได้นะครับ
ทำสามวันแล้วเขียนมาบอกให้ผมรู้ด้วย
จะได้เผยแพร่กับคนอื่นเป็นวิทยาทานครับ
ความรู้ที่หมอเขียวได้ถ่ายทอดให้กับผู้คน เป็นความรู้ที่ไม่ได้บังคับให้ทำ แต่คนที่นำเอาไปปฏิบัตินั้น ปฏิบัติด้วยใจและศรัทธา ผลจากการปฏิบัติ....ผู้ปฏิบัติเท่านั้นที่จะรู้ได้ว่าผลที่เกิดขึ้นเป็นอย่างไร ไม่แปลกใจเลยที่ได้เห็นรูปนี้ แต่ตื้นตันใจกับคนที่มีโอกาสได้กราบท่านด้วยแรงศรัทธา
เจนไม่เคยพบหมอเขียว ไม่เคยเข้าค่ายกับท่าน แต่คนมากมายรอบตัวทั้งครอบครัวและเพื่อนๆหลายคนเอาความรู้มาถ่ายทอดให้ฟัง ก็ได้ปฏิบัติตามบ้างในบางส่วนที่ตัวเองทำได้ และเห็นผลกับตัวเอง..... หมอเขียวมีความดีที่เป็นพลังอานุภาพที่ยิ่งใหญ่ สามารถสัมผัสความเมตตาอันสูงส่งของท่านได้ เลื่อมใสและศรัทธาท่านจริงๆค่ะ
ตื่นขึ้นมาตอนดึก ก็นึกถึงคำพูดของคุณจุ๋ม ตัดสินใจว่าพรุ่งนี้จะให้น้องสะใภ้และหลานชายมาฟังเรื่องนี้แล้วปฏิบัติตามคำแนะนำ พอมาเข้าเว็บGotoknow ก็พบว่าคุณคนไกลบ้านมีคำแนะนำรออยู่แล้ว ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่มีความพยายามจะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่กำลังทุกข์ทรมานให้พบแสงสว่างขึ้นมาบ้าง ครูดาหลายังจำได้ถึงวันที่พาน้องเดินทางไปพบหมอที่รักษาโรคมะเร็งที่จ.สิงห์บุรี คืนนั้นแม้จะต้องขับรถฝ่าสายฝนเดินทางจากเชียงใหม่ตอนตี 1 ไปถึงสิงห์บุรีเช้า พอหมอตรวจดูชีพจรและดูจากฟิล์มเอ๊กเรย์แล้วบอกว่า มะเร็งโรคที่คนกลัวกันมาก ทำไมปล่อยให้เป็นมากอย่างนี้ ส่ายหน้าบอกว่ารักษาไม่ได้ ให้กลับไปรักษาที่รพ.มหาราช ความรู้สึกตอนนั้นคงเหมือนกับนักโทษที่ถูกศาลตัดสินประหารชีวิต ครูดาหลาเข้าไปแตะไหล่และบีบมือเพื่อปลอบใจรู้ว่ากำลังใจเขาไม่เหลือแล้ว ออกมานั่งสักครู่เขาก็ทำใจได้กินขนมและกาแฟเป็นอาหารเช้าแล้วกินยาแก้ปวด รีบขึ้นรถกลับทันที แต่เขามีกำลังใจที่เข้มแข็งมากพูดคุยเรื่องต่างๆกับเพื่อนที่ร่วมเดินทางไปเป็นกำลังใจได้ และเมื่อจอดรถแวะรับประทานอาหารกลางวันเขาก็พยายามรับประทานอาหารได้จนหมดจาน มานอนรักษาที่บ้านโดยดื่มนำคั้นจากหญ้าปักกิ่ง และอาการก็ปวดมากจนต้องไปหาหมอที่รพ.ศรีพัฒน์ของคณะแพทย์ศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ วันหนึ่งขณะกำลังรับประทานอาหารกลางวันที่โรงเรียนน้องสะใภ้โทรมาบอกว่าน้องชายอยากพบก่อนที่จะเข้าห้องผ่าตัด ครูดาหลารู้ว่าเขากลัวการผ่าตัดมากเพราะภรรยาของเพื่อนที่เป็นพยาบาลมีประสบการณ์ในการเข้าห้องผ่าตัดกับหมอบอกว่า ห้ามผ่าตัดเพราะสุขภาพอ่อนแออย่างนี้ถ้าผ่าตัดแล้วไม่ได้ออกมาแน่ แต่เมื่อมารักษาที่นี่ก็จำเป็นต้องทำตามขั้นตอนการรักษา แต่เป็นการตัดชิ้นเนื้อพื่อพิสูจน์ว่าจะใช้ยาแก้ปวดระดับใด ไม่ใช่การรักษาค่ะ
รอให้เช้าแล้วครูดาหลาจะโทรหาน้องสะใภ้เพื่อนำเรื่องที่คุณคนไกลบ้านแนะนำไปช่วยน้องชายค่ะ บ้านครูดาหลาอยู่ลำพูน น้องชายอยู่ อ.แม่ริม จ. เชียงใหม่ค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ
ไม่รู้ว่าน้องชายไปแพร่ได้หรือเปล่า มีการอบรม 9-11 ตุลาคม 2555 ถ้าอาการไม่หนัก ก็น่าจะไป แต่ถ้าไปไม่ได้ก็ปฏิบัติตามคำบรรยายของคุณจุ๋มไปพลางๆก่อน จนกว่าอาการจะดีขึ้นครับ
กินน้ำใบย่านางอย่างเดียวไม่พอครับ ต้องทำกันทั้งเก้าข้อ แต่ไม่จำเป็นจะต้องเป็นเก้าข้อทุกวัน เอาใจช่วยครับ
สวัสดีค่ะ คุณคนบ้านไกล ครูดาหลาได้ไปเข้าค่ายหมอเขียวที่ฮอมบุญอโศก จ.แพร่ ตามคำแนะนำของคุณคนบ้านไกลแล้ว คนป่วยไปไม่ได้เพราะที่ค่ายไม่สะดวก และยังไม่พร้อมสำหรับคนป่วย มีคนไปเข้าค่าย 9 คน เดินทางไปถึงค่ายขณะที่ทางค่ายสอนเรื่องการดีท๊อกซ์ เราไม่ได้ทดลองทำ ไปอยู่ 2 วันหนึ่งคืนก็รีบกลับเพราะใจร้อนอยากจะนำความรู้ไปช่วยคนป่วย ก็ได้ไปทำอาหารแบบที่รับประทานในค่ายคืออาหารฤทธิ์เย็น พร้อมทั้งคั้นน้ำใบย่านางไปให้ใช้ดื่ม ทดลองขูดคัวซาที่แขนแต่คนป่วยเจ็บปวดมาก แต่ก็เห็นอาการว่ามีรอยคล้ำๆออกมาให้เห็นที่ปลายนิ้ว จำทำอะไรมากกว่านี้ก็ไม่กล้ากลัวจะเป็นอันตรายเพราะไม่มีหมอหรือพยาบาลดูแล เรียกว่าปฏิบัติได้เพียงบางข้อและบางวันเท่านั้น หลังจากที่น้องชายกลับไปรักษาที่รพ.ศรีพัฒน์แล้วฉายแสงครั้งแรกอาการก็ดีขึ้น ตอนนี้กลับมาพักรักษาตัวต่อที่บ้าน กำลังคิดว่าถ้าให้คนป่วยและคนที่ดูแลใกล้ชิดคือน้องสะใภ้ไปเข้าค่ายด้วยจะได้รับการรักษาตามแนววิถีธรรมของหมอเขียว อาการอาจจะดีขึ้นกว่านี้ คือบางครั้งเราจำกัดเรื่องอาหารไม่ได้ คนป่วยต้องกินอาหารก่อนกินยา การดีท๊อกซ์ที่ทางรพ.ทำให้นั้นสะดวกกว่าทางค่ายมาก ก็ใช้อุปกรณ์ของรพ. คือรักษาแบบผสมผสานค่ะ ขอบคุณที่แจ้งข่าวการเข้าค่ายหมอเขียวครั้งต่อไปทีอ.แม่อาย จ.เชียงใหม่ คงสะดวกกว่าที่แพร่นะคะ
คุณครูดาหลา
ผมอยู่ประเทศไทย พี่สาวและคุณจุ๋มจะไปที่มุกดาหารวันที่ 1- 10 ธันวา คงจะไปเรียนและอาสาสมัครช่วยคนเจ็บไข้ ส่วนผมก็คงจะกลับเมือไทย จะไปสันติอโศก ไปซื้อที่ขูดกัวซ่า และน้ำยาหม่องสกัดใบย่านาง หนังสือหมอเขียว เอาให้คนที่สนใจครับ
สวัสดีค่ะ
การได้มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ใน GotoKnow ไม่ว่าจะอยู่ไกลถึงอเมริกา หรืออยู่เมืองไทยก็ไม่ใช่อุปสรรคเลยนะคะ
ตอนที่ครูดาหลาไปถึงค่ายฮอมบุญอโศก จ.แพร่ เจ้าหน้าที่ในค่ายถามว่ารู้ข่าวจากใคร ครูดาหลาบอกว่าจากเพื่อนสมาชิก GotoKnow ที่อยู่อเมริกา นามว่าคุณคนไกลบ้านแนะนำมา
ตอนนี้น้องชายของครูดาหลาได้ทำการรักษาตัวจากโรงพยาบาลตามขั้นตอนค่ะ ความรู้ที่ไปเข้าค่ายก็ได้นำมาปฏิบัติเองที่บ้าน เช่นการออกกำัลังกายด้วยการทำโยคะและกดจุด การขูดกัวซา การดื่่่มน้ำคลอโรฟิลล์ ฯลฯ บางวันมีอาการชาตามแขนขาก็ทดลองขูดกัวซา อาการก็ดีขึ้นค่ะ คือเราเองก็ต้องรักษาสุขภาพเพื่อดูแลคนรอบข้างด้วยค่ะ ลูกสาวครูดาหลาไปเรียนที่นิวยอรค์ ตอนนี้จบโทแล้ว ย้ายไปอยู่ แคลลิฟอร์เนีย กลับมาเยี่ยมบ้านไปค่ายกับแม่ ก็เอาหนังสือยาหม่องสกัดและอุปกรณ์ต่างๆจากค่ายหมอเขียวไปด้วยค่ะ
ถ้ามีโอกาสก็อยากพบคุณคนบ้านไกล พี่สาวและคุณจุ๋มเพื่อปรึกษาเรื่่องการรักษาคนป่วยค่ะ
07 ตุลาคม 2555 09:46
#2714733
ขออภัยที่ไม่ได้ตอบข้อคุณคนบ้านไกลนะคะ คือความกังวลเกี่ยวกับอาการป่วยของน้องชาย ตอนนี้ทราบผลแล้วว่าเป็นมะเร็งปอด หมอจากโรงพยาบาลศรีพัฒน์ให้ไปพักที่บ้าน
และต้องกินยาระงับอาการปวดตลอดเวลา ทรมานมาก สงสารน้องมาก จะมียาอะไรที่จะช่วยอาการปวดให้ทุเลาลงไปบ้างก็พยายามหามาให้ค่ะ