ปาฏิหาริย์...นั้นมีจริง
วันหนึ่งพระเจ้าตัดสินใจว่าจะปรากฎตัวให้คนเห็น จึงสั่งให้นางฟ้าลงไปบอกกับพระราชาและชาวบ้านถึงเหตุการณ์อันน่ายินดีที่จะเกิดขึ้น
"โอ้..พระราชา พระเจ้าต้องการแสดงตัวให้ท่านเห็นในรูปแบบที่ท่านประสงค์ ท่านต้องการให้พระเจ้าปรากฎตัวแบบใดดี?" นางฟ้าถามพระราชา
ด้วยความที่พระองค์เป็นพระราชามานาน จึงเคยชินในความโอ่อ่าของยศถาบรรดาศักดิ์ที่มี พระราชาจึงตอบไปแบบไม่ต้องคิดว่า "จะในรูปแบบใดล่ะ นอกเสียจากการได้เห็นพลัง อำนาจอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า ให้สมกับที่เราเป็นราชาของเมืองนี้ ขอให้พระเจ้าปรากฎตัวด้วยพลังทั้งหมดทั้งมวลที่ท่านมีเถอะ"
พระเจ้าตกลงทำตามคำขอ พระเจ้าปรากฎตัวด้วยลำแสงอันร้อนแรงลงมาที่พระตำหนักของพระราชา เผาผลาญทุกอย่างวอดวายไม่เหลือแม้แต่เสาเมือง ทุกอย่างกลายเป็นเศษเถ้าถ่านในพริบตา
นางฟ้าคนเดียวกันไปหาชาวบ้านยากจนคนหนึ่งที่อยู่นอกเมืองไกลออกไปและถามคำถามเดียวกัน
โอ้...ลุงจ้ะ พระเจ้าต้องการแสดงตัวให้ท่านเห็นในรูปแบบที่ลุงประสงค์ ลุงต้องการให้พระเจ้าปรากฎตัวแบบใดดี?" นางฟ้าถามชายชาวบ้าน
ชายคนนั้นเกาศรีษะ นิ่งคิดด้วยความฉงนอยู่นาน จึงตอบออกมาว่า "ฉันเป็นคนยากไร้ ไม่สมควรที่จะได้เห็นหน้าค่าตาของพระเจ้าหรอก แต่หากเป็นความประสงค์ของพระองค์จริงๆ ที่จะเมตตามาปรากฎตัวต่อฉัน ขอให้ฉันเห็นพระองค์ในสิ่งที่ฉันคุ้นเคย ขอให้ฉันเห็นพระเจ้าในดินที่กำลังพรวน ในน้ำที่ดื่ม ในอาหารที่กินเถอะนะ ขอให้ฉันได้เห็นพระเจ้าในใบหน้าของคนในครอบครัวที่ฉันรัก เพื่อนบ้านที่ฉันนับถือ และหากพระเจ้าปรารถนาดีต่อฉันและคนอื่นๆ ขอให้ฉันเห็นความดีของพระองค์ปรากฎในตัวฉันเอง"
พระเจ้าตกลงตามคำขอของชายชาวบ้านคนนั้น เขามีอายุยืน มีความสุข มีสุขภาพดีทั้งกายและใจ
...
..
เราทุกคนก็สามารถมองเห็นพระเจ้า มองเห็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ มองเห็นปาฏิหาริย์ทั้งหลายได้ในต้นหญ้า ในดอกไม้ ต้นไม้ สรรพสิ่งรอบตัว ในความสุข ในความทุกข์ ในคนที่เรารัก ในคนที่เราไม่รักได้เหมือนชายสามัญคนนั้นในทุกวันของชีวิต...หากเพียงเราเปิดใจให้มองเห็นและชื่นชม
ฉันยืนนึกถึงเรื่องที่เคยอ่านผ่านตามานี้ใต้ต้นตะขบริมน้ำใกล้บ้าน และคิดว่าเจ้านกสีชมพูสวนตัวนี้กำลังมองเห็นพระเจ้า มองเห็นปาฏิหาริย์ที่มีจริงในโลกใบนี้เช่นกัน
อีกครั้งที่นึกถึงคำพูดของหลวงปู่ ติช นัท ฮันท์ "ปาฏิหาริย์มิใช่การเดินบนผืนน้ำ ปาฏิหาริย์คือการเดินบนผืนดินผืนหญ้าด้วยความรู้ตัว และสามารถชื่นชมความสงบงามของสรรพสิ่ง"
นำภาพความสุขที่สัมผัสได้มาฝากค่ะ
..
เจ้าบินมาถึงพร้อมเสียงร้องน่ารักอันเป็นเอกลักษณ์ มองซ้ายมองขวาแล้วก็ไปได้ผลตะขบที่กำลังสุกห่าม ไว้ในความครอบครอง ลูกโต๊...โต
..
เจ้าใช้พลังของจงอยปากบีบให้น้ำหวานไหลเยิ้มออกมา...หวาน...หอม...ชื่นใจ
..
เจ้ากลืนกินน้ำหวานอย่างเอร็ดอร่อย
..
เจ้าหมุนลูกตะขบไปโดยรอบอย่างเชี่ยวชาญ
..
ลูกตะขบยังคงปล่อยน้ำหวานออกมาอย่างต่อเนื่อง ลูกเริ่มเล็กลง...
..
เล็กลง....
..
หมุนรอบอีกที...ไม่กินทิ้งกินขว้าง
..
จนเหลือแต่เปลือก...ก่อนปล่อยทิ้งลงน้ำไป
..
แล้วเจ้าก็พักทำความสะอาดร่างกาย ทำตัวพองๆ น่ารักๆ เป็นของขวัญตอบแทนต้นตะขบ...ปาฏิหาริย์ที่พระเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้มา
..
สุขสันต์วันหยุดสุดสัปดาห์ที่จะมาถึงค่ะ....ขอให้ทุกท่านพบปาฏิหาริย์รอบตัวค่ะ
ด้วยความนอบน้อม
ปริม ทัดบุปผา
๕ ตุลาคม ๒๕๕๕
Richard Clayderman - What a wonderful world..
http://www.youtube.com/watch?v=B5Btxmtna1o&feature=fvwrel
ความเห็น (51)
ผลตอบแทนจากความเรียบง่าย...บางครั้งยิ่งใหญ่ราวปาฏิหาริย์...แต่เหนือกว่านั้นคือ...ความสุขใจ...
“ปาฏิหาริย์ไม่ใช่สิ่งที่อยู่ตรงกันข้ามกับธรรมชาติ เพียงแต่ อยู่ตรงข้ามกับสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับธรรมชาติ”
เซนต์ออกุสติน (St. Augustine of Hippo : ค.ศ. ๓๕๔ – ๔๓๐) ศาสตราจารย์ในวิชาสำนวนโวหาร (rhetoric) และสังฆราชแห่งนครฮิปโป
ขอบคุณ คุณปริม สำหรับเรื่องราวดี ๆ ที่มีมาฝากมากครับ... :)
แม้คอมที่ทำงานจะไม่สามารถมองเห็นภาพที่คุณปริมนำมาให้ชมได้ แต่เรื่องราวของพระเจ้าที่ต้องการแสดงตน ช่างให้จินตนาการมากกว่าภาพที่มองไม่เห็นนี้ยิ่งนัก....
ขอบคุณครับ....
สวัสดีค่ะคุณปริม...สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีอยู่ทุกที่โดยเฉพาะที่"ลมหายใจ"
...นำภาพลมหายใจของความสุขมาฝากค่ะ(อยากสัมผัสความสุขเพียงก้าวเข้าไปหา)...
- ดูเหมือนลูกตะขบนะครับ
- นกสวยมากๆเลยครับ
- นกอะไรครับ
เห็นด้วยค่ะ หากใครซึมซับความงามของธรรมชาติ เขาก็จะพบพระเจ้าในนั้น
เทียบได้กับคำโบราณ.." สวรรค์ในอก.."..สุขทุกข์อยู่ที่ใจ หาใช่เปลือกนอกที่เป็นภาพลวงตา..ขอบคุณค่ะ
ความสุขนั้น..ไม่ต้องออกเดินทางตามหา
หากแต่อยู่ใกล้..เพียงใจ..ที่สุข
ขอบคุณรูปสวยๆคะ..คุณปริม
ภาพสวยมากค่ะ ฝีมือจริงๆๆ
"....อีกครั้งที่นึกถึงคำพูดของหลวงปู่ ติช นัท ฮันท์ "ปาฏิหาริย์มิใช่การเดินบนผืนน้ำ ปาฏิหาริย์คือการเดินบนผืนดินผืนหญ้าด้วยความรู้ตัว และสามารถชื่นชมความสงบงามของสรรพสิ่ง..."
มีความสุขกับภาพความสุข และเสียงความสุข ที่สัมผัสได้มากครับ....
- ถ้ามีตะขบ ก็จะมีนกมาชุมนุมกันจอแจ
- คุณมะเดื่อก็ชอบแย่งลูกตะขบสีแดง ๆ กับนกเหมือนกันนะ
- หวานหอมอร่อยดีจ้ะ
ว้าว!
คุณปริมคงแทบลืมหายใจมังคะ ช่วงจับอิริยาบทเค้าหนะค่ะ
"...ฉันยืนนึกถึงเรื่องที่เคยอ่านผ่านตามานี้ใต้ต้นตะขบริมน้ำใกล้บ้าน
และคิดว่าเจ้านกสีชมพูสวนนี้กำลังมองเห็นพระเจ้า
มองเห็นปาฏิหาริย์ที่มีจริงในโลกใบนี้เช่นกัน"...
^_____^ น่ารักอะ เล่าได้น่าฟังจริงๆ
ภาพ...พร้อมบรรยายก็สงบงามจับใจขนาด
ชื่อบันทึกนี้ เข้ากับจังหวะที่กำลังอ่านหนังสือ "อยู่อย่างปาฏิหาริย์"พอดีค่ะ
ขอบคุณ พลังแห่งปาฏิหาริย์ที่แบ่งปันนี้มากๆนะคะ สาธุค่ะ
(พาพี่ผีเสื้อกระพือปีกวิบๆชื่นชมดอกปีบและแมลงปอกับต้นโมกหน้าบ้านในวันเดียวกันมาฝากค่ะ)
ทุกสิ่งอย่างแสดงออกมาจากวิธีคิด และการกระทำ
อยากเจอปาฏิหาริย์ค่ะน้องปริม
เหมือนนกหมอฝ้าย กำลังกินลูกตะขบน้ำ
แน่ๆ ผมจำเขาได้
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์จัตุเศรษฐธรรม
“ปาฏิหาริย์ไม่ใช่สิ่งที่อยู่ตรงกันข้ามกับธรรมชาติ เพียงแต่ อยู่ตรงข้ามกับสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับธรรมชาติ”
ขอบคุณคติดีดีที่ท่านอาจารย์นำมาฝากค่ะ
ท่านอาจารย์พบปาฏิหาริย์หรือยังคะเช้านี้?
สุขสันต์วันหยุดกับครอบครัวนะคะ ;)
สวัสดีค่ะคุณพิชัย
หวังว่าคุณพิชัยคงดูรูปได้ในวันนี้นะคะ ;)
ปาฏิหาริย์สำหรับปริมเช้านี้คือการได้มีลมหายใจที่สดชื่นรับความสงบสุขในเช้านี้
สุขสันต์วันเสาร์ค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ขจิต
ลูกตะขบหอมหวานอาหารของนกสีชมพูสวนตัวเมียค่ะ (scarlet-backed flowerpecker)
สวยและน่ารักมากค่ะนกตัวนี้
ขอบคุณมากค่ะ
มีความสุขในวันหยุดนะคะท่านอาจารย์
สวัสดีค่ะคุณน้อย
ปริมเชื่อว่าคุณน้อยเป็นอีกคนหนึ่งที่ได้พบเจอ ได้เห็นปาฏิหาริย์ในทุกวันของชีวิต
มีความสุขมากๆ นะคะ
หวังเอาไว้เหลือเกินว่าจะได้ไปเยี่ยมสวนที่เต็มไปด้วยสิ่งศักดิ์สิทธิ์และปาฏิหาริย์ของคุณน้อยสักวัน ;)
สวัสดีค่ะคุณ tuknarak,
หากควารักคือเครื่องชี้นำทางชีวิต คนที่รักพระเจ้าก็จะรักธรรมชาติไปด้วยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
สุขสันต์วันหยุดวันนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ EGA,
ความสุขนั้น..ไม่ต้องออกเดินทางตามหา
หากแต่อยู่ใกล้..เพียงใจ..ที่สุข
ขอบคุณความงดงามของตัวอักษรที่นำมาฝากเช่นกันนะคะ
สุขสันต์สายวันเสาร์ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่
ขอบคุณมากค่ะ สวรรค์อยู่ในอก จริงๆ ค่ะ
เช้านี้ตื่นมาก็เหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลย พอเปิดหน้าต่างก็ประชันหน้ากับสายลมพัดเย็นๆ พัดเอากลิ่นของทะเลหอบมาฝาก เสียงนกร้องที่ต้นสนริมบ้าน น้ำไหลเอื่อยๆ อยู่เบื้องล่าง อากาศสดชื่นจริงๆ ค่ะ ทุกอย่างสวยงามยามจิตใจสงบสุขค่ะ
มีความสุขในวันหยุดนะคะคุณพี่ใหญ่
สวัสดีค่ะคุณกอหญ้า
ต้นตะขบริมน้ำใกล้บ้านต้นไม่สูงนักค่ะ นกมากินกันเยอะ เราก็ไปนั่งเป็นเพื่อนเขาบ่อยๆ เขาคงชินไม่เก้อเขินมากมาย ก็เลยถ่ายรูปได้ไม่ยากนักค่ะ
แต่ตื่นิต้นมากไปหน่อยค่ะ ภาพที่ได้จึงยังไม่สมบูรณ์เท่าที่ควรคือไม่เต็มตัวนก และหลายๆ องค์ประกอบยังขาดไปค่ะ
คราวหน้าว่ากันอีกทีค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
สวัสดีค่ะคุณหมออดิเรก
ขอบคุณมากค่ะ ปริมก็มีความสุขตั้งแต่ไปยืนมองนก ชื่นชมสรรพสิ่งรอบตัว ถ่ายรูปนก นึกถึงเรื่องราวดีดีแล้วนำมาเล่าผ่านที่นี่ และยิ่งสุขมากขึ้นอีกที่รู้ว่ากัลยาณมิตรมีความสุขที่ได้้ห็นเช่นกัน สุขไม่รู้จบค่ะแบบนี้ ;)
สุขสันต์วันหยุดกับครอบครัวนะคะ
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ
ปริมก็แอบไปแย่งนกชิมบ่อยๆ ค่ะ อิอิอิ
คุยกับคนใกล้ว่าถ้ามีเยอะๆ คงจะทำแยมได้หอมอร่อยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณตะวันดิน
แฮ่ะๆๆๆ ปริมจำไม่ได้ว่าลืมหายใจหรือเปล่า สายตา สมอง มือ หัวใจ ตรงไปที่เจ้านกตัวนั้นหมดเลยค่ะ ไม่ได้นึกถึงกัลยาณมิตรลมหายใจที่ใกล้ชิดเลย อิอิอิ ไม่รู้อย่างนี้เรียกว่าไร้สติหรือเปล่านะคะ ;)
ขอบคุณผีเสื้อและแมงปอแถมดอกโมกที่นำมาฝากค่ะ
ดอกโมกงามเสมอและหอมจรุงใจสำหรับปริมค่ะ
อ่านหนังสือเสร็จแล้วนำมาบอกเล่าสู่กันฟังด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ kunrapee,
ขอให้คุณพี่ได้พบปาฏิหาริย์แห่งความสุขในวันนี้นะคะ
อยู่ใกล้ๆ ที่ใกล้ใจนั่นเองค่ะ ;)
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์โสภณ
ปริมไม่รู้จักนกหมอฝ้ายค่ะ พอดีไปอ่านบทกวีของท่านอาจารย์และดูรูปที่อาจารย์นำมาประกอบ ดูคล้ายๆ นกกระจิบค่ะ
นกที่กำลังกินตะขบอยู่เรียกว่านกสีชมพูสวนค่ะ (Scarlet-backed flowerpecker) ตัวเมีย ตัวผู้จะมีสีแดงที่หัวและแผ่นหลังชัดกว่า
ขอบคุณมากค่ะ
มีความสุขในวันหยุดนะคะท่านอาจารย์
สวัสดียามสายวันเสาร์ค่ะ
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่แวะมาชื่มปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นที่ต้นตะขบริมน้ำใกล้บ้านค่ะ
ขอให้ทุกท่านพบเจอปาฏิหาริย์แห่งความสุขในวันดีดีวันนี้นะคะ ;)
เจ้านก Scarlet-backed flowerpecker นี่เขาน่ารักจังเลยนะคะ พี่โอ๋อยากรู้จังว่าคุณปริมใช้เวลาจับจ้องเขาอยู่นานขนาดไหนคะ จากลูกตะขบอ้วนๆจนเขาบีบได้แบนขนาดนั้น ระยะห่างจากที่เราตั้งกล้องอยู่นี่ไกลขนาดไหนด้วยค่ะ น่าสนใจเทคนิคจริงๆ พี่โอ๋ไม่เคยถ่ายรูปนกติดสักที บางทีนั่งจ้องอยู่ตั้งนานเห็นอิริยาบถต่างๆจนคิดว่าเขาคงจะอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหนแน่ แต่พอจับกล้องมาทีไรเหมือนเขามีญาณวิเศษที่จะ"ปรุ๊บ"หายไปในทันใดทุกทีเลยค่ะ
สวัสดีค่ะพี่โอ๋
ปริมกลับไปดูข้อมูลในกล้องที่ใช้ถ่ายรูป เวลาจากภาพแรก 14:59 จนถึงภาพรองสุดท้าย 15:01 ค่ะ นกสีชมพูสวนตัวนี้ใช้เวลาสองนาทีในการกินลูกตะขบลูกนี้ค่ะ
นกตัวเล็กๆ เหล่านี้เป็นนกที่บินเร็วและไม่ค่อยอยู่กับที่นานๆ ค่ะ วันนั้นปริมไปถึงก็ยืนชื่นชมบรรยากาศแถบนั้นเรื่อยๆ ค่ะ ไม่กี่นาทีก็ได้ยินเสียงนกตัวนี้บินมา พอเราดูนกนานพอสมควรเราก็เริ่มแยกออกว่านกที่มีเสียงแบบนี้คือนกอะไร ลักษณะการบินแบบนี้คือนกอะไรค่ะ พอได้ยินเสียงก็รู้เป็นนกชนิดนี้ก็เลยมองๆ อยู่ เห็นเขาบินมาแล้วมองหาตะขบไปมา แล้วพอดีได้ลูกนี้
โชคดีที่ตำแหน่งที่ยืนไม่ปิดมาก พอเห็นตัวได้ค่ะ ก็เลยซูมเข้าใกล้ๆ เพราะอยากได้ภาพตอนเขากินลูกไม้อยู่ ระยะห่างน่าจะประมาณ 4-5 เมตรค่ะ
กล้องที่ใช้ซูมได้ไกลพอควรค่ะ Canon PowerShot SH SX40 ค่ะ เป็นกล้องคอมแพ็คธรรมดาไม่ใช่ DSLR นะคะ ภาพเล็กๆแบบนี้ใช้ได้ค่ะ แต่ใหญ่กว่านี้ไม่ไหวแล้ว และกล้องนี้ช้ากว่า DSLR ค่ะ
การถ่ายรูปนกส่วนใหญ่ปริมอาศัยความคุ้นเคยค่ะ นกเหล่านี้เป็นเจ้าประจำที่มากินลูกตะขบที่นี่เสมอ เขาก็ชินกับเราไปนั่งมองเขาด้วยและเราต้องอาศัยความเร็วในการถ่ายและความคุ้นเคยกับศักยภาพของกล้องด้วยน่ะค่ะ
วันอากาศดีดี ปริมใช้ auto mode ก็ถ่ายได้ค่ะ ยกเว้นยามค่ำหรือยามแสงไม่ดีจะใช้ mode อื่นๆค่ะ
ค่อยๆ ทำบ่อยๆ คะ พักนี้ปริมออกไปหัดถ่ายรูปทุกสัปดาห์เลยค่ะ อิอิอิ
เอาใจช่วยเป็นกำลังใจให้พี่โอ๋นะคะ
Have a great day ค่ะ ;)
สวัสดีค่ะคุณปริม
ช่วงที่จดจ่อกับภาพนั้น จนลมหายใจ...หายไป คงต้องเรียกว่าจิตเป็นหนึ่งมังคะ :))
หนังสือเล่มนี้ เพียงเปิดบทแรกและวางไว้บนเสื่อ ปาฏิหาริย์ยังเริ่มมาเยือนแล้วค่ะ อิอิ
เมื่อคืน นั่งหน้าจอ ฝนกำลังตก เจ้ากบน้อยหุ่นสูงโปร่งสะโอดสะอง ย่องมาหาในห้อง :)))
รีบร้อนหันไปคว้ากล้อง เค้าเลยตกกะใจ โดดไปซุกใต้ตู้เย็นซะ จ๋อยเลยเรา :)
สักพักใหญ่ เจ้าปูน้อยสีม่วงเข้ม ก็คลานดุ๊บๆๆ เข้ามาหา ว้าว!
จะมาหาตำรา ว่่าด้วยปาฏิหาริย์...การ.. "หนีน้ำ" หรืออย่างไรหนอ "น้องปูจ๋า" :))
กำลังนำภาพเข้าเครื่อง ปรับขนาดอยู่ อ้าวว...
...เพื่อน..ชีวิต...สีเทา... ผีเสื้อน้อย... เจ้า.. ล่องหน..มาจากที่แห่งใด...
มาจับที่ฝากล่องลำโพงเล็กๆบนโต๊ะหน้าจอ เลยต้องรอดึงการ์ดมาลงกล้อง
เก็บภาพเจ้าเพื่อนยาก... ผีเสื้อสีเทาอีกชุด และเริ่มเมื่อย จึงเอ่เอ๊ มิได้โพสใดๆต่อ :)
นำภาพปาฏิหาริย์รอบๆตัวมาให้ชมก่อนเนื้อหาในตำรา อยู่อย่างปาฏิหาริย์ค่ะ :)
ดู๋ ดู เสื่อก็ยังสีม่วง กลืนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับน้องปูจ๋าเลยอะ :))
โอ่โอ เจ้าผีเสื้อเอย... ปีกแหว่งเล็กน้อย เพิ่งบินจากไปเมื่อเช้านี้เองค่ะ :)
เสาร์...สุข..สงบ สุข..อด สุข..อิ่ม สุข..ยิ้ม สุข..เย็น กับผลไม้นะคะ Happy Ba สาธุค่ะ:)
ชอบทั้งเรื่องและภาพนก ที่นำมาให้ชมค่ะ
"...และหากพระเจ้าปรารถนาดีต่อฉันและคนอื่นๆ ขอให้ฉันเห็นความดีพระองค์ปรากฎในตัวฉันเอง"
เป็นความต้องการที่เรียบง่ายและงดงาม
ขอบคุณค่ะ :)
- ยิ่งกว่าปาฏิหาริย์
- ยิ่งกว่าปรากฏการณ์ไหนไหน
- ยิ่งกว่าถ้อยคำใด
- หลังด่ำดื่มปลื้ม...ปาฏิหาริย์
- ขอบคุณเรื่องและภาพอันงดงามครับ
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
สวัสดีค่ะน้องปริมแสนรัก
ขอบคุณที่แวะไปทักทาย ส่งข่าวถึงพี่นะค่ะ พร้อมๆกับคุณเพลินและน้องแอ๊ด....ขอสารภาพว่า พี่ก็คิดถึงน้องปริม เช่นกันนะค่ะ ขออภัยที่หายไปโดยไม่ได้บอกกล่าวค่ะ วันนี้เลยหาโอกาสแวะมาทักทายด้วย ..ปาฏิหาริย์ ..ค่ะน้องปริมแสนรัก (อืมม์. พี่เรียกน้องที่ทำงานเพียงหนึ่งคนค่ะ เพราะชื่นชมในความดี ความน่ารักสม่ำเสมอ วันนี้เลยเป็นพิเศษสำหรับความรู้สึกอย่างนั้น กะน้องปริมนะค่ะ) .. สัญญาว่า จะกลับมาเร็ววันค่ะ.. คงอีกไม่นานละค่ะ ...อ้อ ลืมไป ..keep the fingers crossed ;-))
เจ้านกสีชมพูสวน จัดเป็นนกกินผลไม้ (Frugivorous bird) ชั้นเยี่ยมจริงๆนะค่ะ ช่างเลือก (เลือกผล..ระยะห่ามๆ) ช่างบริหารจัดการ (เลือกบีบกินเฉพาะน้ำ เปลือกทิ้งไป) เบื้องหลังเรื่องราวเหล่านี้ยังมีอีกมากมายน่าศึกษา ทุกครั้งก็จะพบว่า ธรรมชาตินี้แสนทึ่ง ( amazing) ค่ะน้องปริม อย่างที่พี่กะน้องๆที่นี่ เรามีกิจกรรม bird ringing สังเกตดูว่า นกที่กินลูกตะขบมีหลายกลุ่ม เช่นปรอด นกกาเหว่า ฯลฯ จะเห็นได้ชัดว่า เค้าเลือกกินผลระยะต่างกันค่ะ เจ้าปรอดจะชอบลูกสุก หากเจอกันสังเกตว่าปากก็จะเปรอะไปด้วยสีแดงก่ำ ออกม่วงของผลตะขบสุก บอกได้เลยว่าช่วงนี้ตะขบมีผลสุก ส่วนกาเหว่าชอบลูกแก่ ก่อนห่าม หรือห่าม กินแล้วเก็บไว้ในถุงใต้คอ พอเราจับได้ คายออกมาในถุง 9 ลูก 1 ตัวกินหลายลูก แต่ไม่กินทันทีจะเก็บไว้ก่อนค่ะ จึงมีเรื่องน่าเรียนรู้มากมาย พี่เคยเขียนไว้เป็นข้อสังเกตค่ะ เอาไว้จะมาเล่าให้น้องปริมอีกครั้ง.. swallow or regurgitate... ค่ะ ..
มีเรื่องเอนไซม์ในระบบทางเดินอาหารเข้ามาเกี่ยวข้อง ถ้ามองในเชิงปัจเจกของนกแต่ละชนิด แต่ถ้ามองในระบบนิเวศที่นกเหล่านี้อาศัย หากินบนต้นตะขบต้นเดียวกัน ก็คือไม่มีภาวะแก่งแย่งอาหาร และเจ้าสีชมพูสวน ตัวน้อยกว่าใครเค้า ถ้ากินตะขบทั้งลูกก็จะเปลืองพลังงานในการที่จะต้องมีลูกตะขบแม้เพียง 1 ลูกลงไปอยู่ในระบบทางเดินอาหาร จึงบีบกินเฉพาะน้ำจากผล (ผลเป็นภาระ.. อืมม์ หนักเกินไป แถมน่าจะไม่คุ้มกับพลังงานที่ระบบทางเดินอาหารจะย่อยและดูดซึมได้ คำนวนดู energy budget ประมาณนั้นค่ะ) ในขณะที่นกต้องรักษาน้ำหนักตัว เพราะตัวเองต้องอยู่ในสภาวะที่บินได้ ใช้พลังงานสูง นกเลยมีลักษณะกินง่าย ถ่ายเร็ว ต่างไปจากเจ้ากาเหว่า กินตะขบทั้งลูก ผลตะขบที่ถ่ายออกมา ยังบอกได้เลยว่าแทบจะไม่ได้่ย่อย ยังคงรูปร่างใกล้เคียงของเดิมมาก
เรื่อง ระบบการกิน การย่อย การเืลือกอาหารให้สอดคล้องกับตน บนฐานความพอเพียงของนกน่าสนใจยิ่ง อีกทั้งเรื่องพลังงาน เรื่องการเลือกใช้ทรัพยากรในการสร้างรัง เลือกพื้นที่ทำรังวางไข่ การเราเรียนรู้อะไรมากจากนกค่ะ น้องปริม..อืมม์..แลกเปลี่ยนกันตามประสา ชอบนกและธรรมชาตินะค่ะ
พี่และน้องๆที่นี่สนใจและดูนก คล้ายๆกับน้องปริมนั่นแหละค่ะในเบื้องต้น เพียงแต่มีโอกาสได้ใกล้ชิด แล้วก็ชวนคิด ชวนทึ่ง กึ่งๆซนๆ ปนๆทำวิจัยค่ะ ..ปาฏิหาริย์.. เกิดขึ้นทุกวันเลยค่ะ พร้อมๆกับที่เจอธรรมะใหม่ๆทุกวัน ถ้าธรรมะนั้นหมายถึงสิ่งที่เป็นปกติธรรมดา แต่เพิ่งจะรู้นะซิค่ะ
เขียนซะยืดยาวนะค่ะ ...จำนวนตัวอักษรบ่งบอกความคิดถึง ..อิอิ...ก่อนจะหายเข้ากลีบเฆฆไปอีกครา วันนี้ปาฏิหาริย์...มาให้เจอกัน บนบันทึกของน้องปริมแสนรัก...Tara..
อ่านบันทึกนี้แล้วผ่อยคลายดี ชอบภาพนก คุณปริม ถ่ายภาพได้สวยมากๆ
ÄÄÄ..แม้นเป็นนกได้..ดังใจ..จินตนา..ฉัน..คงร่าเริงลม...โผลผกบินไปทั่ว..ท้องนภา...(ปาฏิหารย์..แน่ๆเลย..นะเจ้าคะคุณปริม)...Happy ..นะเจ้าคะ..ยายธีค่ะ
พระมหาอัมพร ชุตินฺธโร
"ปาฏิหาริย์มิใช่การเดินบนผืนน้ำ ปาฏิหาริย์คือการเดินบนผืนดินผืนหญ้าด้วยความรู้ตัว และสามารถชื่นชมความสงบงามของสรรพสิ่ง"
คุณปริมลงท้ายด้วยถ้อยคำที่ลงตัวกับเนื้อเรื่องได้ดีมาก ทำให้เห็นภาพว่า ปาฏิหาริย์มีในทุกคนและทำได้เดี๋ยวนี้
................................
ตอนนี้กำลังรอปาฏิหาริย์ในตัวเองอยู่ว่าจะโหลดรูปภาพแทรกเรื่องที่เขียนได้ยังไง คลิกทุกจุดแล้วแต่ผลก็ยังไม่บังเกิด เชื่อนะว่าปาฏิหาริย์มีจริงและมีอยู่ในตัวเรานี่แหล่ะ แต่คิดว่าตอนนี้มันยังหาไม่เจอ จึงจำต้องขอร้องชาว Gotoknow ทั้งหลายช่วยกันแสดงปาฏิหาริย์หน่อย จะได้เอารูปภาพจากธรรมชาติบริสุทธิ์มาให้ได้ชื่นชมกันบ้าง
ครั้งหนึ่งมีคำถามว่า " คุณแม่ครับ ผมจะไปซื้อต้นตะขบมาปลูก เขาขายแพงไหม "
เพราะที่บ้านตัดต้นตะขบทิ้ง ปีหนึ่งมาเยี่ยมบ้านยังติดใจเสียงนกที่มากินลูกตะขบทุกเช้า
ทุกวันนี้ยังหาต้นตะขบมาปลูกแทนต้นเก่าไม่ได้เลยค่ะ
............................
ถ้าปาฏิหาริย์จรืง ครูดาหลาจะขอให้อาการป่วยของน้องชายทุเลาเบาบางลงไป และค่อยๆหายเป็นปกติค่ะ
ขอบคุณเรื่อง และ ภาพและสวยๆค่ะ
สวัสดีค่ะคุณตะวันดิน
มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นตลอดเวลานะคะ ทั้งกบ ทังปู ทั้งผีเสื้อ หลากหลายจริง
บ้านเราฝนตกหนักนะคะช่วงนี้ ที่นี่ครึ้มๆ ทั้งวันแต่ไม่มีฝนค่ะ
สงสัยเพราะคุณตะวันดินมีเมตตามาก สัตว์เหล่านี้จึงออกมาเยี่ยมเยียนแล้วรู้สึกสุขใจเพราะยังไงเขาก็รู้ว่าคุณตะวันดินไม่ทำร้ายเขานะคะ
ขอบคุณที่นำภาพปาฏิหาริย์มาร่วมแบ่งปันค่ะ
สุขสันต์บ่ายวันจันทร์นะคะ
สวัสดีค่ะคุณหยั่งราก ฝากใบ
ความต้องการที่เรียบง่ายและงดงามจริงๆ ด้วยค่ะ แต่เราคงต้องตั้งใจทำเอาเองนะคะสิ่งนี้
ขอบคุณมากค่ะที่มาเยี่ยมเยียนฝากกำลังใจไว้เช่นเคยค่ะ
สุขสันต์ในวันทำงานนะคะ ;)
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ปณิธิ
อีกหนึ่งปาฏิหาริย์ที่เกิดในวันนี้คือ บทกวีที่ไพเราะของท่านอาจารย์ค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ ;)
อีกหนึ่งปาฏิหาริย์ในวันนี้ค่ะที่พี่อาจารย์กลับมาโกทูโนว์อีกครั้ง...ดีใจมากกกกกกกกก ค่าาาาาาา.....
วันนี้เลยได้เรียนรู้เกี่ยวกับนกตัวน้อยเพิ่มเติม ขอบคุณค่ะ
ปริมก็สังเกตุเช่นกันว่านกตัวเล็กๆ บินเร็วๆ เขาจะกินแต่น้ำหวานของดอกไม้ ผลไม้นะคะ คงเพราะต้องการพลังงานอย่างที่พี่อาจารย์ว่าจริงๆ ค่ะ
แถบบ้านก็มีนกปรอดหน้านวลที่กินลูกตะขบค่อนข้างเยอะค่ะ นกเปล้าคอสีม่วงก็มาร่วมแจมกับนกตัวเล็กๆ ด้วยค่ะ
ทำวิจัยไปด้วย ดูนกไปด้วย น่าจะเป็นงานที่มีความสุขอย่างยิ่งยวดเลยนะคะ
พักนี้นกอพยพมาถึงสิงคโปร์อีกระลอก เมื่อวานไปแอบๆ ดูมาอีกทีค่ะ พักนี้เพื่อนๆ ชวนไปเที่ยวชักไม่อยากไป เพราะอยากไปดูนกมากกว่า อิอิอิ เสาร์อาทิตย์ที่จะถึงนี้คงใช้เวลามากหน่อย เสพติดความสุขอีกแล้ว ;))))
มีอะไรให้ปริมช่วยดู ฝากบอกมาได้นะคะ ไม่รู้จะเห็นอะไรมากมายหรือเปล่า แต่ถ้ามีโจทย์ก็จะพยายามหาคำตอบค่ะ
ถ้าพี่อาจารย์ว่างเมื่อไหร่ก็นำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
คิดถึงพี่อาจารย์แสนรักมากเช่นกันค่ะ ;)))))
สวัสดีค่ะคุณนพรัตน์
ภาพนกเป็นภาพที่ปริมรักที่จะถ่ายภาพมากที่สุดค่ะ ตั้งใจมากเพราะชอบมาก
ขอบคุณมากนะคะ
สุข สงบ ในวันทำงานค่ะ
สวัสดีค่ะคุณยายธี
ความสุขที่มีในวันนี้คืออีกหนึ่งปาฏิหาริย์ค่ะคุณยาย
สวัสดีตอนเช้าทางยุโรปนะคะ ;))))
กราบนมัสการพระอาจารย์พระมหาอัมพร
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/151944
พระอาจารย์ลองใช้ลิงค์นี้เป็นตัวอย่างในการใส่รูปนะคะ หรือลองค้นหาวิธีการแทรกรูป ก็ได้ค่ะ มีกัลยาณมิตรแนะนำไว้หลายคนค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ KRUDALA,
ขอให้น้องชายคุณครูหายป่วยโดยเร็วไวนะคะ
ปาฏิหาริย์มีอยู่ทุกที่ ขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัวคุณครูนะคะ
ขอบคุณค่ะ
เป็นนิทานที่ให้ข้อคิด ผู้ใหญ่ก็ชอบนิทานนะครั้บ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์แว่นธรรมทอง
ตอนเป็นเด็กไม่ค่อยได้อ่านนิทานค่ะ พอโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ก็เลยขออ่านย้อนหลัง
ขอบคุณท่านอาจารย์ที่แวะมาอ่านด้วยกันนะคะ ;)
ชีวิตคือปาฏิหาริย์จริงๆนะครับ
สวัสดีค่ะคุณนกขมิ้น
ในยามที่เรามีทุกข์และจมอยู่ในนั้น บ่อยครั้งที่เราจะลืมนึกถึงสิ่งดีดีที่มีรอบตัวค่ะ เลยทำให้เรายิ่งทุกข์ใจขึ้นไปอีก แต่หากเราพยายามทดแทนความทุกข์ในใจเราด้วยความรู้สึกดีงามได้ ทุกข์ที่ว่าก็จะเบาบางลงเยอะ มีแรงใจจะใช้ชีวิตต่อค่ะ การมองเห็นสิ่งดีงามเหล่านี้จึงเป็นปาฏิหาริย์จริงๆ
ขอบคุณมากค่ะ
- แต่ละบันทึกงดงามเหมือนถ้อยคำเริงระบำได้เองค่ะ
- อ่านแล้วอ่านอีกหลายรอบ อาจจะไม่ได้ฝากความเห็นอะไรไว้ แต่ถอดประเด็นไว้ในใจค่ะ จับใจความออกมาอาจเหลือไม่กี่คำนะคะ ละไว้ในฐานที่เข้าใจกันหลาย ๆ ท่าน ณ ที่นี้ค่ะ
- ขออนุญาตเก็บไว้ในอนุทิน รอพี่นุชมาช่วยถอดบทเรียนภายหลังค่ะ http://www.gotoknow.org/journals/entries/115476
- ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณคุณศิลาที่กรุณาบันทึกไว้เป็นอนุทินค่ะ
แค่แวะมาอ่านก็ดีใจมากมายแล้วค่ะสำหรับคนเขียนบันทึกอย่างเราๆ ค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ ;)))
ฝันดีค่ะ