เหยียบยอดดอย สูงสุดในสยาม...ดอยอินทนนท์
จากที่ไปเที่ยวมาแล้ว สองที่ หลัก ๆ
วันนี้ พาไปอีกที่ ที่เป็น จุดหมายของการเดินทางครั้งนี้
นั่นก็คือ อุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์ ...
เีราหามื้อเช้าเบา ๆ กินที่ ตลาดต้นพยอม นับว่าสะดวกเพราะ
เดี๋ยวเราจะเดินทางต่อได้เลย โดย
การเดินทางใช้ เส้นทาง 121 เพื่อออกจากเมืองไปทาง อ.หางดง
ผ่าเมือง อ.สันป่าตอง เข้าเ้ส้น 108 ผ่าน อ.ดอยหล่อ เพื่อไปอ.จอมทอง
และเลี้ยวขวา เข้า 1009 เพื่อไปยัง ดอยอินทนนท์
เส้นทางลาดชัน และระยะทางไกล ประมาณ 30 กิโลเมตร
จากด่านแรกของอุทยานจนถึง จุดสูงสุดในสยาม
อากาศตอนเช้า ก็มืด ๆ มัว นิดหน่อย พอไปะรหว่างทาง ก็มีแดดจัด
แต่พอถึงที่หมาย ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ...
แทบจะมองไม่เห็นทางเลย แต่เราก็ไปต่อ ตอนแรก ก็ตกใจนิดหน่อย
เพราะตนเองเป็นคนขับ แต่เราจะต้องมั่นใจ แล้วไปให้ถึง
ก็ต้องขอบคุณความไว้ใจ มั่นใจ เชื่อใจ ที่ผู้ร่วมทางมีให้
รู้นะ ว่า หวั่นใจกันทุกคน แต่ไม่มีใครพูดอะไรให้เสียกำลังใจเลย
อย่างน้อย การเดินทางครั้งนี้ หนูณิชน์ ได้เรียนรู้ว่า
เคยคิดไหมว่า ถ้ามองไม่เห็นทางข้างหน้า เราจะขับรถต่อไปอย่างไร
ฉันขับต่อไป ด้วยความเชื่อใจ ของผู้ร่วมทาง ขอบคุณที่ไว้ใจ
ครั้งหนึ่งในชีวิต กับหมอกหนาบนความสูงกว่า 2,xxx จากระดับน้ำทะเล
แถมทางกำลังซ่อมอีก ใครกำลังจะไป โปรดขับด้วยความระมัดระวังอย่างสูงสุด
ให้เหมือนความสูงของยอดดอยเลยนะคะ
และแล้ว เราก็มาถึงกันค่ะ กับ จุด สูงสุดในสยาม
ก่อนถึงตรงนี้ เราแวะหลบฝนกันก่อน เพราะฝนมาพอดี เจอทั้งลม ฝน หมอก
สุด ๆ ไปเลยค่ะ...แถมแดดแรงตอนบ่ายอีก ครบ 4 ฤดู ใน 1 วัน
อุณหภูมิประมาณ 15 องศาเซลเซียส
แล้วเราก็เดินเข้าไป สักหาระ สถูป เอ่อ ของเจ้าเมืองสมัยก่อน อ่ะ...
ข้อมูลไม่มี ลืมหา เอิ๊ก...แต่ระหว่างทาง สวยมาก...ไม่เชื่อ ดูเลย...
และก็จะถึงตรงนี้.....
เดินต่อไปอีกหน่อย ก็จะถึง land mark จุดสัญลักษณ์ ที่ใครมาก็ต้องถ่ายรูป
แบบนี้พลาดได้งล่ะ ขอมีรูปตัวเองสักหน่อย....
ป่าหน้าฝน สวย สดชื่นมากมาย...
หลังจากพอใจกับ สูงสุดแล้ว ก็ต้องลง เหมือนกับชีวิตคนเราเลยนะคะ
ไม่มีใครอยู่สูงสุดได้ตลอดไป อย่างน้อย วันสุดท้ายของชีวิตเราก็ควกลับสู่พืนดิน
แม้ฝนจะตกเราก็ต้องไปต่อ....
เรามาแวะ พระมหาธาตุ นพเมทนีดล นพพลภูมิสิริ
ตอนแรกเกือบไม่เข้าแล้ว เพราะค่าเข้า ชม 40 บาท/คน แถมหมอกลง
มองไม่เห็นอะไรเลยแบบนี้....
สุดท้าย ก็เข้าไปจนได้ เพราะมาถึงแล้ว ก็ต้องแวะ ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้มาอีก
แล้วฟ้าก็เป็นใจ ค่อย ๆ เปิดให้เราได้เห็นความงามของธรรมชาติ และ
องค์พระธาตุ ทั้งสอง
เราอยู่กันจนหิว ขับรถออกลงไปทางเดิม เพื่อแวะตลาดม้ง
ที่นี่ ผักสดเยอะมากมาย ทิ้งกลองไว้ในรถ แล้วไป ช๊อปผักสด
เมื่อพอใจแล้ว ก็ ไปทานข้าวที่ โครงการหลวงดอยอินทนนท์
อ่าเก็บค่าเข้าอีก 20 บาท / คน เห้อ 3 ด่านแล้ว ในอุทยานนี้...
ตั้งใจมากิน ปลา เทราซ์ แต่ ยังไม่มีขาย ต้องไปเดือน ตุลาคม ตอนไปอ่ะ 29 กันยายน
เลยมีแต่ปลาสเตอเจียน ก็อร่อยดีค่ะ ราคาอาหารนับว่าไม่แพงเลย เมื่อเทียบกับที่สูงอื่น ๆ
อิ่มแล้ว ก็ไปกันต่อ....บ้านแม่กลางหลวง แวะหาพี่อาทิจ ซะหน่อย...
ผู้หญิงคนนี้บอกว่า มาตามพี่อาิทิจไปทานข้าว...ฮ่า...
กลับแล้วค่ะ....ได้เวลาต้องกลับแล้ว
ความสุขอยู่กับเราตราบนานเท่าที่เราอยากให้เค้าอยู่ด้วย
วันรุ่งขึ้นเรา คืนรถ แล้วก็บินกลับหาดใหญ่ กันค่ะ
น่านฟ้า เชียงใหม่
น่านฟ้าสงขลา
และหลังคาบ้านฉัน...
หวังว่า บันทีึกเหล่านี้ จะสร้างความสุข และกำลังใจให้กับหลาย ๆ คนนะคะ..
ความเห็น (5)
สุงสุดในสยาม...ดอยอินทนนท์...น่าไปชื่นชมนะคะ
- สวัสดีค่ะท่าน
หนูณิชน์ - สวยมากค่ะ น่าไปเที่ยวจัง
- อย่าลืมไปเยี่ยมครูทิพย์บ้างนะ
เคยไปแล้ว สวยงามมากค่ะ เมืองไทยน่าเที่ยว
ยกนิ้วให้กับการขับรถสู่ยอดดอยอินทนนท์ค่ะ สุดยอดๆๆๆ
