ปฎิบัติการ 101.99 No.1 “อ๊าย...ช่วยด้วยหนู ถูกข่มขืน ค่า”


        ขึ้นหัวข้อให้ช่วยเร้าใจไปกับปฏิบัติการ 101.99   N0.1  “ อ๊าย ... ช่วยด้วยหนูถูกข่มขืน ค่า” ถ้าขึ้นธรรมดาๆ อย่าง “การดูแลช่วยเหลือเด็กและสตรีที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศ” อ๊ะ ธรรมดาไปไม่เร้าใจ บ่ใช่ 101.99คลื่นนอกคอกแน่

หาก..... ได้ยินเสียงร้องแบบนี้ชักสงสัยว่าจะดีใจหรือเสียใจ ที่ถูกข่มขืนนี้  ถ้าเป็นรุ่น วัยทีน นี่คงบอกได้คำเดียวว่า เสีย เสีย เสีย  .... แต่ถ้ารุ่น ป้า ๆ ... โอ๊ะ ต้องบอกว่า มีอีกมั้ย  อิ อิ  อ๊ะ ล้อเล่น  เป็นใครล่ะก็คงไม่อยากทั้งนั้นแหล่ะ  เพราะได้ชื่อว่าถูกข่มขืนนี่ความรู้สึกมันคง รุนแรงพอควร  แหม!  แต่ถ้าคุยกันดีๆ ยินยอมพร้อมใจ ล่ะไม่ว่าเลย  อิ อิ

                เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปว่า ในสังคมปัจจุบันนี้  เด็กและสตรีมักถูกกระทำที่รุนแรง  จากผู้ที่  มีพลกำลังที่มากกว่า  คือ  “ผู้ชาย นั่นเอง”   แต่อ๊ะ แล้วผู้ชายจะเถียงว่า  “ผมถูกข่มขืน”บ้างจะได้มั้ยนี่  มันก็คงได้น่ะนะ  แต่ ก็ไม่เห็นมากี่รายจะออกมาร้องแบบนี้  ผลของการถูกข่มขืนนี่แรงส์ ไม่เบา  กระทบหลายด้านทีเดียวเชียวนะ 

                ชลัญทำงานในฐานะพยาบาลนี่  เจอคนไข้กลุ่มนี้ทีสงสารจับใจ  มันสะเทือนความรู้สึกมากทีเดียว 

                   “ข่มขืน” รูปแบบหนึ่งของการทำร้ายร่างกายเป็นการล่วงละเมิดทางเพศ โดยที่ผู้ถูกกระทำไม่เต็มใจ หรืออาจจะเกิดในกรณีที่ผู้ถูกกระทำไม่อยู่ในฐานะที่จะปกป้องตัวเองได้ นับเป็นอาชญากรรมทางเพศอีกอย่างหนึ่งที่มีความร้ายแรงที่สุด แม้ว่าในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีใครอยากให้มันเกิดขึ้น แต่หากเรื่องร้ายๆ แบบนี้เกิดขึ้นกับคุณหรือคนรู้จักใกล้ชิด เราควรจะทำอย่างไรดี?

                แต่เมื่อมันเกิดขึ้น กับคนที่ ใกล้ตัวเรา  เราจะแนะนำเขาอย่างไรบ้าง  นี่แหละคือสิ่งที่ ปฏิบัติการ 101.99 กำลังจะมาสำแดงเดช  เพื่อให้เป็นแนวทางปฏิบัติต่อ 

                ใน web แห่งการเรียนรู้นี้  ชลัญเชื่อ ว่า  สมาชิกส่วนใหญ่มาจากทางด้านการศึกษา  ซึ่งมีส่วนอย่างมากในการที่จะ ต้องมีความรู้ด้านนี้ไว้บ้าง  เผื่อลูกศิษย์ลูกหา  มาขอรับคำปรึกษา  จะได้ไม่อึก ๆอัก ๆ ว่า  อ๊า ...ครูก็ไม่เคย  ไม่ได้นา  เคยไม่เคยก็ควรจะรู้ทางหนีทีไล่ เพื่อศิษย์น่ะ 

            จะว่าไปเรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากทีเดียว เพราะเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนถึงไม่ค่อยมีใครได้พูดถึงกัน พอเกิดเหตุการณ์ขึ้นจริงนึกได้แค่แจ้งตำรวจ  แต่หารู้ไม่ว่าการแจ้งตำรวจนั้น เป็นหนทางแห่งตายของผู้ถูกข่มขืนมากกว่าการถูกข่มขืนอีก  เพราะเวลาตำรวจมาสอบประวัตินะคำถามนี่ทุกรูขุมขน จนผู้เสียหายบอกขอยอมความเพราะคำถามตำรวจนี่แหละ  ให้ตายเถอะ 

พอถามด้านคุณตำรวจมั่งก็ตอบว่าถามตามกฎหมาย เพราะกฎหมายระบุชัดเจนว่า มีท่าไหนบ้างที่เรียกว่าการข่มขืน  ท่าไหนสมยอม  ( บางอย่างให้ทำตามกฎหมายไม่ยักกะตรงแบบนี้) แม่เจ้า ชลัญเพิ่งรู้  มีหลายคนที่พยายามฆ่าตัวตาย หลังจากมีการแจ้งความ  เอามานั่งคุยบอกอายมาก  ชลัญเข้าใจความรู้สึกทีเดียว  แต่ก็อย่างว่าแหละ ว่ากันไปตามกฏหมาย

             มีคนไข้อยู่ราย หนึ่งน่าสงสารมาก  เป็น เด็กหญิงอายุ 14 ปี  เธอเป็นปัญญาอ่อน  พ่อกับแม่แยกทางกัน ตั้งแต่เธอยังเล็กๆ  อยู่กับยาย  ซึ่งแก่แล้ว  มีอยู่วัน หายออกไปจากบ้านประมาณ 4 วัน กลับมาด้วยสภาพไข้ หนาวสั่น  ญาติพามาตรวจที่โรงพยาบาล  ตอนแรกก็คิดว่าเป็นไข้  ธรรมดา  แต่ญาติสังเกตมีเลือดไหลออกมาจากขา  พาไปตรวจภายใน โอ! …..น้องคงถูกกระทำมาแน่ เพราะมีฟองน้ำที่ใช้ล้างจานอยู่ในช่องคลอด ทั้งเลือดทั้งหนอง  น่าสงสารมาก  คงถูกกระทำรุนแรงจนอวัยวะฉีกขาดมีเลือดออก ก็เลยเอาฟองน้ำยัดเข้าไปหยุดเลือดนั่นเอง เลวจริงพวกเดนมนุษย์ ถามอะไรน้องก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง  แต่สุดท้ายก็ตามจับพวกเดนมนุษย์นี้ได้  ติดคุกอยู่ไม่กี่ปี เดี๋ยวมันก็ออกมาทำชั่วได้เหมือนเดิม 

            สำหรับการช่วยเหลือในส่วนของโรงพยาบาลนั้น ที่อยากให้ทุกท่านทราบก็คือ ว่าจะมีหน่วยงานที่ดูแลเรื่องนี้โดยตรง  เป็นหน่วยงานปิด  ก็เพราะปิดนี่แหละถึงไม่ค่อยมีใครรู้ จึงต้องเอามาเปิด ออนไลน์ ให้รู้กันหน่อย  เชื่อว่าทุกโรงพยาบาลน่าจะมี 

            เราจะเรียกว่า  “ศูนย์พึ่งได้”   จะดูแลเกี่ยวกับเด็กและสตรีที่ถูกล่วงละเมิด  หรือ  กระทำรุนแรง  สำหรับการเข้าไปติดต่อ นี่ไม่ต้องไปยื่นบัตรถามประชาสัมพันธ์ ให้ยุ่งยาก  ก็บอกแล้วหน่วยงานปิด  ให้เดินไปหา พยาบาลคนไหนก็ได้ที่ปฏิบัติงานอยู่ด่านหน้า คือแผนกผู้ป่วยนอก  แล้วบอกเบา ๆ พอได้ยินว่าต้องการปรึกษาเรื่องอะไร  ชลัญเชื่อว่า  พยาบาลคนนั้นจะอำนวยความสะดวกพาไปหาเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบแน่นอน  เพราะการดูแลผู้ป่วยกลุ่มนี้จะอยู่ในระบบปิด  ไม่มีประวัติขึ้นในระบบคอมพิวเตอร์  ไม่มีชื่อว่านอนรักษาอยู่ในโรงพยาบาล  คนที่จะรับรู้เรื่องนี้จะน้อยที่สุด  เป็นจรรยาบรรณที่ พยาบาลทุกคนทราบดี   

            การดูแลของหน่วยงานนี้ไม่เพียงดูแลผู้ที่ถูกกระทำเท่านั้นแต่ยังดูไปถึง  การพลาดท่าเสียทีแบบไม่ตั้งใจ ของ น้องๆ  เพื่อป้องกันการตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ และการติดโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อีกด้วย  และอีกหลายรูปแบบของการช่วยเหลือ  จึงอยากนำมาเล่าให้ทราบเผื่อมีกรณีที่จะปรึกษา  จะได้รู้ว่าจะไปทางไหนดี  นั่นเอง

            ในประเด็นนี้  ท่านผู้จัดการ 101.99 คลื่นนอกคอก อ.ขจิต ฝอยทอง ได้รับที่จะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้  ในการช่วยเหลือดูแล นักศึกษาที่ประสบปัญหานี้ในสถานศึกษา  และเลขาคนเก่ง  คุณเจ้ภูสุภาจะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ในด้านที่ท่านถนัด สำหรับท่านประธานว่างจากการทัวร์คอนเสิร์ตของโบราณ แล้วอย่าลืมมาช่วยทำมาหากินหน่อยนะ อิ อิ

            โปรดติดตามตอนต่อไป

 

ชลัญธร  ตรียมณีรัตน์ 

 

หมายเลขบันทึก: 503966เขียนเมื่อ 29 กันยายน 2012 16:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม 2012 15:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ชื่อหัวข้อน่าสนใจมากมายเลยนะครับ

 

ติดงานนิดหน่อย มีบันทึกตามมาแจมค่ะน้องทอม

  • ยังไม่ได้เขียนเพิ่มเลยครับ
  • ไปช่วยนักเรียนมาเลยยุ่งๆ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท