สวัสดีค่ะอ. ขจิต ฝอยทอง
เจอแล้วๆๆๆ ตั้งสองคน...
แต่...ทั้งสองคนล่วงหน้าไปก่อนแล้ว...ฮาาาาา
ชอบภาพที่นำมาฝากค่ะ
เลยไปคิดถึงภาพนี้ของตัวเอง...
ทั้งที่เป็นคนกลัวหนูสุดใจ แต่พอเกิดความรักเมตตาขึ้นมา ก็ยังเอากล้องไปเล็งเพื่อถ่ายภาพและเพื่อไล่เขาไปให้พ้นจากคนที่จะเอาน้ำร้อนมาสาดเขาค่ะ ^^
..โอ๊ะ โอ่...ฮือๆๆๆ..ล่วงหน้าไปแล้ว..หลายๆเลย..ฮือๆๆๆ..แล้ว..อ้ายตัวนี้ที่เห็น..ทั้งๆรัก..และเมตตา..แต่ว่า..น่า..ชัง...ไป้ไปปๆๆ..ซ้ะให้พ้น..อิอิ...(ยายธี)
สวัสดีครับ
อย่างนี้ต้องฟังเพลง "สุดที่รัก" ไว้แก้เคล็ดครับ
สวัสดีค่ะคุณครู ธ.วั ช ชั ย
โห...ส่งเพลงอมตะมาเป็นภูมิคุ้มกันเลย
เพราะดีนะคะ..แถมได้ภูมิต้านทานอีกด้วย
ขอบคุณค่ะ :)
คุณหยั่งรากอารมณ์ขันมากเลยนะครับ อ.ขจิตอ่านแล้วคงรู้สึกขันเช่นเดียวกับผม@ความรักเป็นสิ่งสวยงามนะครับ@ ชอบบันทึกนี้ครับ
สวัสดีค่ะอ. วิชญธรรม
ขำๆ ...ข้อความ...
" อภรรยา ปรมาลาภา การไม่มีภรรยาเป็นลาภ(ก้อย...อร่อย) อันประเสริฐ 5555 "
ฤา อาจารย์เปลี่ยนไป......5555555
ส่วนตัวคิดว่าอ.ขจิตคงไม่เปลี่ยนไปหรอกค่ะ แม้จะอยากเปลี่ยนก็ตามที...ฮาาาาา
สวัสดีค่ะคุณ แสงแห่งความดี
ร้อยกรองนี้เขียนเพราะต้องการฝึกการเขียนร้อยกรอง แทนการบันทึกด้วยร้อยแก้วน่ะค่ะ
เป็นประสบการณ์จากการไ้ด้รับฟัง (เป็นศิราณี) ให้เพื่อน ที่เธอพร่ำพูดให้ฟังกว่า 3 ชั่วโมง จนหูอื้อตาลายไปหมด ไม่ทราบจะพูดให้คำแนะนำอะไรดี
พอเพื่อนกลับไปแล้ว...ก็เลยนั่งเขียนได้ร้อยกรองนี้ล่ะค่ะ :)
สวัสดีค่ะอ. ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
ชอบภาพนี้มากเช่นกันค่ะ
เห็นภาพแล้ว พอดีเข้ากับความคิดในหัวพอดี
อ.ขจิตท่านมีภาพแปลกๆ เป็นเอกลักษณฺ์ให้ได้ชมบ่อยๆค่ะ
และจริงที่สุดค่ะ...เชื่อตลอดมาและยังเชื่อว่า..."ความรักเป็นสิ่งสวยงาม" เสมอเลยค่ะ