สุขอยู่ที่ใด....สุขอยู่ที่ใจ : ชาวลักษณ์ ๒ (Happy Ba โรงพยาบาลสระใคร ตอน ๒)

สำคัญสุดน่าจะเป็นตัวเอง ที่กระบวนการ “เห็น” ตัวเอง ช่วยให้เข้าใจตัวเองมากขึ้น

ตั้งใจเดินทางไกลกันมาทั้งคืน ตื่นมาสดชื่นเห็นทะเลกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา เติมพลังด้วยข้าวต้ม อาหารเช้าวันใหม่ริมทะเลลมพัดแรง ชมฟองคลื่นกระทบฝั่งลูกโตวิ่งไล่กันไม่หยุด เมื่อ ๑ กันยายน ๒๕๕๕ ริมทะเลก้นอ่าว บ้านเพ ระยอง

ปีกว่าที่ไม่ได้พร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งโรงพยาบาลแบบนี้ คนเก่า คนใหม่ พบปะสังสรรค์กันน้อย ไม่บ่อย ไม่ทั่วถึง มีช่องว่างทางความคิดได้ไม่เป็นไร

แต่ควรเข้าใจไปทางเดียวกัน รวมพลังมุ่งมั่น พัฒนาบริการสุขภาพเพื่อชาวอำเภอสระใคร

จะมาเที่ยวเฉย ๆ เจ้านายก็มองว่าใช้เงินภาษีอากรไม่คุ้มค่า ผู้อำนวยการไฟเขียว จึงเขียนโครงการสร้างพื้นที่ความสุขในการจัดการความรู้โดยศาสตร์นพลักษณ์ ด้วยความอนุเคราะห์ความรู้และจัดกระบวนการเรียนรู้ โดยอาจารย์ศิลา ภูชยา และ ดร.ยุวนุช ทินนะลักษณ์ Blogger คนเก่ง โหงวเฮ้งดี มีโลโก้ Happy Ba ประจำ GTK ของพวกเรานี่เอง

(กระบวนกร = วิทยากร + กรรมกร ให้ความหมายโดย Lect. Wasawat Deemarn)

อาศัยความไว้เนื้อเชื่อใจอยู่ด้วยกันมานาน รู้หน้ารู้ใจพอควร รู้ศักยภาพกันเอง แบ่งหน้าที่มีความรับผิดชอบกันถ้วนทั่ว

โต้โผจัดการหลักเรื่องใหญ่น้อย ที่พัก อาหาร การเดินทาง ห้องประชุม พี่ติ๊ก หัวหน้าพยาบาล รองประธานทีมพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ น้องนิ่มเลขา

ฝ่ายวิชาการ อ้อ พี่ตุ๊ก ภก.ต้า คุณจุ๋ม จัดเตรียมเอกสารและอุปกรณ์ในการเรียนรู้ เวลาทำจริงก็มีน้อง ๆ มาช่วยกันเยอะแยะ

ฝ่ายสันทนาการ น้องเจี๊ยบ ต้อม ชมพู่ อ้น ฯ ทั้งเกมส์ Buddy บนรถ ตลอดการเดินทาง และภาคบันเทิงกลางคืน บันเทิงจริง ๆ จำภาพใบหน้านิ่ง ๆ ของคุณหมอทิม คุณหมอหยินไม่ได้เลย

ประทับใจฝ่ายคณะเก็บภาพ แทบทุกนาที แต่ยังไม่ได้มาใช้ที่นี่นะคะ บันทึกนี้มือสมัครเล่นมาก

ฝ่ายยา ภก.โตโต้ และทีม ER ดูแลสุขภาพที่เกินตัวเองจะดูแลได้ เช่น มีกระทั่ง NSS/2 (น้ำเกลือ) คอยรองรับผู้ที่อ่อนเพลีย ขาดน้ำได้นะจ๊ะ ชุดทำแผล ยาดม ยากิน...ท้องเสีย อาหารเป็นพิษ ปวดท้อง ปวดหัว ตัวร้อน เมารถ .... ธรรมดามาก

ฝ่ายจบสุดท้ายการเงิน คุณมนตรีและทีมการเงินทั้งหมด

.............

อาจารย์ทั้งสองน่ารักมาก บอกว่าพร้อมเมื่อไหร่ค่อยเริ่ม สาย ๆ ก็ได้ พวกเราก็พร้อมเพรียงอยากเรียนรู้ เริ่มจาก ผอ. นพ.อลงกฏ ดอนละ ทักทาย แนะนำตัวกันเล็กน้อย แจ้งวัตถุประสงค์

๑. เพื่อทำความเข้าใจบุคลิกภาพภายในของทีมงาน และยอมรับความแตกต่างซึ่งกันและกัน ของบุคลากรโรงพยาบาลสระใคร

๒. เพื่อเรียนรู้วิธีการสื่อสารตามรูปแบบลีลาท่าทาง (Style) ของแต่ละลักษณ์ และปรับตัวเข้าหากัน เพื่อการทำงานเป็นทีมอย่างสร้างสรรค์

๓. เพื่อค้นพบและดึงศักยภาพของแต่ละคนในทีมงานออกมา สนับสนุนส่งเสริมการจัดการความรู้ในโรงพยาบาลสระใครให้มีประสิทธิผล

แม้จะอ่านเอกสารที่อาจารย์มอบให้ แจกเตรียมมาล่วงหน้า แต่พออ่านคำชี้แจงลักษณะคนในแต่ละลักษณ์ที่อาจารย์เพิ่มเติมให้ ต้องใช้เวลาพักใหญ่ ครุ่นคิด ใคร่ครวญ....ดูหน้า ผอ. คุณหมอโอ ....ก็แล้วกัน (ระวังแก่เร็วน้า)

น้อง ๆ ที่ปกติร่าเริงสดใส เหมือนเป็นคนสุขอยู่ตลอดเวลา พอให้โอกาสทบทวนตัวเอง....ดูหน้าคิดยากนะเนี่ย ตัวเราเองยังเข้าใจยากปานนั้นฤา

ตกลงใจได้แล้ว เข้ากลุ่มคนที่คิดว่าลักษณ์เดียวกัน โรงพยาบาลเราขาดคนลักษณ์ ๓ และ ๔

เอ !!!!!! หรือว่ามี แต่ยังไม่ปลงใจว่าใช่ ก็เป็นได้

แต่อาจารย์ให้โจทย์ทำเดี่ยว อยู่คนเดียวเงียบ ๆ ห้ามคุยกับใคร ๔๐ นาที ออกไปนอกห้องแอร์ หามุมสงบ สังเกตสรรพสิ่งรอบตัว ด้วยตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ (โชคดีนะคะ ตอนนั้นไม่มีใครลงไปชิมทะเล)

บรรยากาศผ่อนคลายริมชายหาด ทะเลเวิ้งว้างจรดขอบฟ้า เห็นเรือน้อยลอยไกล ๆ

ใกล้เข้ามาคือผืนทรายโอบล้อมฟองคลื่นซัดสาดไม่ขาดสาย เขาสูงเขียวขจีไล่สีมาบรรจบโขดหินชายฝั่งทางซ้ายมือ

หมู่เก้าอี้ โต๊ะ ม้านั่งยาว ม้าหินอ่อนเป็นหย่อม ๆ มีเงาไม้ใหญ่หนาทึบกรองแดดให้ความร่มเย็น บางคนก็ยกเก้าอี้พลาสติกไปนั่งใต้ต้นไม้ หลายคนชมชื่นธรรมชาติใกล้ชิดมาก นั่งเหยียดขาตามผืนหญ้า ผืนทราย

รอบตัวเสียงลมและคลื่นตามธรรมชาติดังไร้จังหวะ นกบินไล่หยอกล้อเกาะกิ่งไม้ แวะมาทักทายส่งเสียงจิ๊บจ๊าบ

ความเงียบสงบในใจ ช่วยให้สังเกตสรรพสิ่งรอบตัว เชื่อมโยงกับตัวเราถึงความรู้สึกสุขได้อย่างไร.....โดยง่าย

ระบายความสบายใจในกระดาษขาวเอสี่ที่ติดมือออกมา ด้วยสีชอล์ก สีเมจิกสดใส

ใจสบายไปเรื่อย ๆ หมดเวลาไม่รู้ตัว

..........

กลับมานำภาพติดข้างผนังเรียงกันเป็นกลุ่ม ชาวโรงพยาบาลเราเป็นผู้มีใจเสียสละ ชอบเป็นผู้ให้ (The giver) ผู้ช่วยเหลือ (The helper) กลุ่มใหญ่มากที่สุดจากทั้งหมดที่มา จนลักษณ์ ๒ ต้องแบ่ง ๒ กลุ่ม

อาจจะต่างกันเล็กน้อยเวลานำเสนอ แต่เต็มไปด้วยศิลปะ วาทะลื่นไหลน่าฟัง นอกจากหน้าตาดีแล้ว วาจา ท่าทางการสื่อสารดูเป็นมิตร น่าเข้าใกล้ มนุษยสัมพันธ์ดี......น่ารวมใจคล้องสายสัมพันธ์แน่นเหนียว

ลีลาท่าทางประจำของกลุ่มอารมณ์ดี มีชีวิตชีวามาก สื่อถึงมิตรไมตรี มีน้ำใจ นึกถึงคนอื่น เอาใจใส่ เป็นผู้ให้ พร้อมจะให้ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ อาสาทำโน่นนั่นนี่ เสียสละ สนับสนุนช่วยเหลือคนอื่น ส่งเสริมกันและกัน

กว่าจะเข้าเรื่องก็เกริ่นภาพกว้าง นำให้เห็นภาพรวม กว่าจะเชื่อมใจ รวมใจ นึกถึงคนอื่นเสมอทุกคน เข้าใจ ๆ ..... เข้าใจกันก็ยอมรับได้

โดยรวมความสุขของคนลักษณ์ ๒ นี้ เชื่อมโยงกับผู้อื่นเสมอ ครอบครัว เพื่อนสนิท คนรอบข้าง ผู้ร่วมงาน ผู้ใช้บริการ ผู้มาโรงพยาบาล ความสุขยึดโยงที่คนอื่นมากกว่าตัวเอง

.............

การแสดงออกภายนอกมาจากฐานบุคลิกภาพภายในอยู่ที่ “ใจ” ผ่านการฝึกแม้จะสั้น ๆ ในช่วงเวลาอยู่กับตัวเอง ชาวลักษณ์ ๒ เริ่มรู้จักตัวตน ได้ค้นหาและเห็นศักยภาพตนเอง

บรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในกลุ่มถ้อยทีถ้อยอาศัย จนกระทั่งออกแบบและมานำเสนอด้วยตัวเอง ช่วยฉายภาพชัดเจนขึ้น เพื่อนต่างลักษณ์พลอยได้เห็นตัวตนคนลักษณ์ ๒ ชัดไปด้วย

แต่สำคัญสุดน่าจะเป็นตัวเอง ที่กระบวนการ “เห็น” ตัวเอง ช่วยให้เข้าใจตัวเองมากขึ้น

ถึงตอนนี้ บรรยากาศคลี่คลายสบายมาก การตั้งใจฟังกลุ่ม ๒ จึงครื้นเครงสนุกสนานฮาเฮ.....มีเสียงโต้ตอบจากเพื่อน ๆ ทั้งห้องเป็นระยะ ๆ

เชิญติดตามต่อตอน ๓ นะคะ ชาวลักษณ์ ๕ , ๖ , ๗ จะวาทะเด็ด เป็นคนคิดลึกขนาดไหน?

Happy Ba หลับฝันดีมีสุขนะคะ

^_,^

เขียนใน GotoKnow โดย ธิ
ใน ชีวิตหรรษา....Happy Ba Happy Life

คำสำคัญ (Tags): #happy ba#การจัดการความรู้#ดร.ยุวนุช ทินนะลักษณ์#ทรัพยากรมนุษย์#นพลักษณ์#บ้านเพ#พัฒนาองค์กร#พื้นที่ความสุข#ระยอง#ศิลา ภูชยา#หนองคาย#โรงพยาบาลสระใคร#๑ - ๒ กันยายน ๒๕๕๕

หมายเลขบันทึก: 502392เขียนเมื่อ 15 กันยายน 2012 23:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 กันยายน 2012 19:54 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน