รางวัลพานแว่นฟ้า
สำนวนรองชนะเลิศบทกวีการเมือง
ครั้งที่ ๑๑ ประจำปี๒๕๕๕
วางธงลงแล้วนั่งล้อมวงคุยกัน
มาเถิด..เราจะคุยกันฉันเพื่อน
ให้เสมือนยิ่งกว่ามิตรสหาย
ซึ่งคุ้นเคยร้อยปีไม่มีคลาย
แบบสบายสบายเรื่องเบาเบา
มาเถิด..เราจะคุยกันฉันญาติ
ในรูปแบบบรรยากาศผู้ร่วมเหย้า
ซึ่งคุ้นตาคุ้นใจแต่วัยเยาว์
พี่น้องเราด้วยกันทั้งนั้นเลย
มาเถิด...เราจะคุยกันฉันคนไทย
ด้วยความเชื่อหัวใจคนเปิดเผย
มีรอยยิ้มน่านิยมเขาชมเชย
ไม่ยิ้มเย้ยแบบว่าซ่อนท่าที
มาเถิด...จะล้อมวงกันตรงไหน
ห้องหัวใจคือลานสถานที่
จิบดื่มธาตุศรัทธาทิพย์วารี
เคล้าคลอเสียงดนตรีกวีการ
เชิญเถิด...ไม่ต้องมีพิธีเฉพาะ
ทุกเวลาล้วนแต่เหมาะสมัครสมาน
เราทุกคนพร้อมหน้าเป็นประธาน
ไม่ประท้วง...ไม่คัดค้านสะท้านใจ
เชิญเถิด..เรากระหายใคร่ขอฟัง
ทุกความคิดปิดขังแต่ครั้งไหน
จงปลดปล่อย เปลื้องปลดจงหมดไป
อย่าเก็บงำซ่อนไว้แม้ไรรอย
เราจะนั่งพูดคุยอย่างออกรส
ทุกหัวใจจ่อจดดื่มรสถ้อย
แม้ตะวันเคลื่อนย้ายถึงบ่ายคล้อย
ก็จะคอยฟังให้จบจนครบครัน
แต่...ได้โปรดวางธงลงเสียก่อน
ขณะเริ่มพูดตอนสมานฉันท์
ไม่มีธงเพียงมีธรรมเป็นสำคัญ
สิ่งที่ฝันก็จะเห็นเกิดเป็นจริง
ยุคลวรรณ
ครูของหนู เจ้าค่ะ
จงปลดปล่อย เปลื้องปลดจงหมดไป
I love this words