เรากอดกันด้วยหัวใจ

เราเป็นเช่นเดียวกัน

เมื่อเดือนก่อนมีผู้ป่วยโรคมะเร็ง มาตรวจที่ห้องมาโดยรถนอน  สภาพเห็นแล้วน่าสงสาร ผอม ซีด ดูอ่อนเพลียมาก  ที่มุมปากมีแผลทั้งสองข้าง ตามแขนขา ก็มีรอยแผล หายใจดูอ่อนแรง  เราบอกกับเธอว่า ไม่เป็นไรนะ เธอไม่ได้ป่วยคนเดียว  หมอ พยาบาลหรือคนอื่นๆ ก็มีสิทธิ์ป่วยเหมือนเธอ..เราเกิดมาในโลกนี้ไม่มีใครไม่เจ็บ ไม่มีใครไม่ป่วย ไม่มีใครไม่ทุกข์ ทุกคนเกิดมาเหมือนกันหมด จะช้าหรือเราเท่านั้น  เธอบอกว่า ขอบคุณมาก ที่ให้กำลังใจ  ตามีน้ำตาซึมออกมา  เรามองเห็นแล้วก้มลงไปกอดเธอ  เอามือลูบหลังเบาๆ  บอกว่าไม่เป็นไรๆ  เธอร้องไห้พูดว่าขอบคุณที่ยังมีพยาบาลดีๆอยู่  แล้วเธอก็ถูกเข็ญออกจากห้องไป