จากประสบการณ์การไปนำเสนองานวิจัยของอาจารย์คณะศึกษาศาสตร์ กรุงลอนดอนประเทศอังกฤษ พบว่าการไปนำเสนอการวิจัยครั้งนี้ มีงานวิจัยที่สร็จแล้วจริงๆ เพียงเรื่องเดียว ส่วนงานวิจัยที่เหลือบางเรื่องยังเป็นงานวิจัยที่อยู่ระหว่างการเก็บข้อมูล ยังไม่ได้เขียนรายงานผล ซึ่งทำให้ความเข้าใจว่าการไปนำเสนองานวิจัย จะต้องเป็นงานวิจัยที่เสร็จแล้วนั้นเป็นเรื่องที่เข้าใจผิด บางเรื่อง เป็นงานวิจัยในเฟสแรก ก็สามารถนำผลการวิจัยในขั้นตอนที่ 1 มานำเสนอได้

ซึ่งการมานำเสนอในครั้งนี้นั้น เป็นการนำเสนอในระดับอินเตอร์ ที่มีการบริหารจัดการที่ดีโดยโบรกเกอร์ที่มีประสบการณ์ในการจัดการ ใช้เครื่องมือสื่อสารทางอินเทอร์เน็ต เว็บไซต์ เป็นเครื่องมือบริหารจัดการทุกอย่างผ่านหน้าเว็บไซต์ ใช้การติดต่อประสานงานผ่านทางระบบอีเมล โดยบริษัทที่จัดอยู่ในอเมริกา และเค้าอาศัย สถาบันในประเทศอังกฤษเป็นที่จัดสัมมนา

เมื่อเราลงทะเบียนมานั้น ข้อมูลต่างๆ จะถูกส่งผ่านระบบอีเมล มีระบบรองรับการจ่ายเงินผ่าน ระบบเครดิตการ์ด หรือจ่ายผ่านระบบการโอนเงินผ่านธนาคาร หรือธนาณัติ ซึ่งต้องจ่ายแพงกว่า เพราะมีค่าโอนไปต่างประเทศ ใบเสร็จ จะถูกส่งผ่านอีเมลในอีกสองสามวันถัดมา

และเมื่อเดินทางไปถึงที่จัดประชุม ก็พบว่ามีเจ้าหน้าที่รับลงทะเบียนอยู่หน้างานเพียง 3 คน อยู่ชั้นใต้ดิน ซึ่งเป็นที่ทานอาหาร ส่วนห้องประชุมแบ่งเป็นห้องๆ จำนวน 16 ห้อง โดยหนึ่งห้องมีผู้นำเสนอ ช่วงละไม่เกิน 4 คน โดยมีเจ้าหน้าที่จัดการในห้อง ในการควบคุมเวลา ทำหน้าที่เป็นผู้ดำเนินรายการ ซึ่งต้องพูดภาษาอังกฤษได้ ห้องนำเสนอก็เป็นห้องเรียนธรรมดาที่มี คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะ และโปรเจคเตอร์ คนฟังส่วนใหญ่ก็คือผู้นำเสนอด้วยกันเอง โดยผุ้นำเสนอก็ต้องเสียตังค์ค่านำเสนอ ส่วนผู้ฟังก็ต้องเสียตังค์เข้าฟังเช่นเดียวกัน โดยมีเวลาในการนำเสนอคนละ 15 นาที นำเสนอรวดเดียว 4 คน หลังจากนั้น ก็เป็นช่วงเวลาอภิปราย ซักถามโต๊ะกลม

จากประสบการณ์ครั้งนี้ทำให้รู้สึกว่าการไปนำเสนองานวิจัย ณ ต่างประเทศไม่น่ากลัวอย่างที่คิดไว้ แถมได้เครดิตดี ได้ไปเที่ยวอีกต่างหาก

เขียนใน GotoKnow โดย อ.หนึ่ง
ใน รุจโรจน์ แก้วอุไร

คำสำคัญ (Tags): #นำเสนองานวิจัย#ลอนดอน

หมายเลขบันทึก: 499649เขียนเมื่อ 22 สิงหาคม 2012 13:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 สิงหาคม 2012 11:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน