โต๊ะอาหารหนูทำเอง
หลังจากที่รื้ออาคารเรียนหลังเดิมมาทำอาคารเรียนหลังใหม่ เพื่อปรับปรุงให้มีสภาพอาคารที่ดีขึ้น มีความพร้อมในการจัดการเรียนการสอนและการทำกิจกรรมต่าง ๆ ของครูและนักเรียน โดยได้รับเงินบริจาคสร้างอาคารเรียนจากผู้ใจดีค่ะ ขณะนี้อาคารเรียนศศช.บ้านรังบี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่ยังมีเศษไม้เก่าหลงเหลืออยู่...ครูและนักเรียนช่วยกันคิดว่าจะทำยังไงกับเศษไม้เหล่านี้ดีนะ...แล้วครูก็นึกขึ้นได้ว่า ตอนนี้นักเรียนต้องนั่งกับพื้นขณะรับประทานอาหาร จึงคิดจะทำโต๊ะอาหาร แต่ก็ติดปัญหาอีกว่าจะทำอย่างไรล่ะ ชาวบ้านก็ไปทำงานกันหมด คนที่มีอยู่ตอนนี้คือ นักเรียนและครู ซึ่งไม่สามารถทำโต๊ะได้แน่นอน...
หลังจากที่ครูบอกนักเรียนว่าเศษไม้ที่เหลืออยากทำเป็นโต๊ะอาหาร แต่คงต้องรอพ่อแม่ของพวกเราก่อนนะ มีนักเรียนคนหนึ่งพูดขึ้นว่า ครู ๆ รอพ่อแม่ทำไม แค่โต๊ะเองพวกเราทำกันเองได้...ครูไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ แต่ในเมื่อนักเรียนอยากทำเองก็..จัดไปค่ะ
จัดการจัดไม้มาวัด มาวาง มาทาบ มาต่อ ตอกตะปู สารพัด น้อง ๆ ทุกคนสามารถจริง ๆ ค่ะ ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย
ช่วยกันหลายแรงแข็งขัน
เริ่มเห็นเป็นรูปเป็นร่างแล้วจ้าาาาา
ในที่สุดก็เสณ้จเรียบร้อยแล้ว
ไม่ว่างานจะหนักจะเบา จะยากหรือง่าย หากลงมือทำและช่วยกันอย่างตั้งใจ ไม่มีสิ่งใดที่เด็ก ๆ เหล่านี้จะทำไม่ได้จริง ๆ ค่ะ
ความเห็น (12)
นักเรียนเก่ง...เพราะประสบการณ์จากพ่อแม่ และคุณครูดูแลให้กำลังใจ เพาะเมล็ดพันธุ์ความกล้า...ลงมือทำ
เก่งมากครับ เด็ก ๆ
อนาคตของชาติต้องแบบนี้ครับ ;)...
สุดยอดค่ะเด็กๆ
ขอบคุณค่ะ คุณหมอทพญ.ธิรัมภา อ.Wasawat Deemarn และคุณkunrapee พวกหนูต้องพึ่งตนเองค่ะ
- ความคิด "พึ่งพิงตัวเอง" ทำให้เด็ก ๆ มีความคิดเติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้เร็วมากกว่าวัยนะคะ
- ชื่นชมกิจกรรมของน้องดอกหญ้าน้ำมากค่ะ นำเสนอแบบนี้บ่อย ๆ ทำให้อยากตามขึ้นดอยไปด้วยจังเลย
- วันศุกร์ที่ ๑๗ สค นี้จะคุยกับ อ. จันทวรรณ เกี่ยวกับโครงการ CoP ของเรา อ. วัสคงบอกแล้วนะคะ และคงส่งโครงการให้อานแล้วใช่ไหมคะ
- หากมีความคืบหน้าอย่างไร พี่จะติดต่อทางอีเมลถึงพร้อมกันอีกทีค่ะ
- พี่ไม่แน่ใจว่าน้องดอกหญ้าน้ำส่งโครงการความมั่นคงทางอาหารเสนอ G2K ตามที่ อ. จัน ประชาสัมพันธ์หรือเปล่า ลองดูนะคะ อ. แผ่นดินก็เป็นสมาชิก CoP โครงการสร้างพื้นที่ความสุขและก็เป็นเจ้าของโครงการตัวเองด้วย น้องดอกหญ้าน้ำเสนอหรือยังคะ
- แล้วคุยกันใหม่เร็ว ๆ นี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ Sila Phu-Chaya เด็ก ๆ ใช้ชีวิตแบบเอาตัวรอดได้ พึ่งพิงสิ่งที่มีอยู่มากที่สุดค่ะ พ่อแม่เป็นแบบอย่างให้ค่ะ
ส่วนโครงการ CoP ของ อ.จัน ไม่ได้ส่งโครงการหรอกค่ะ มีข้อจำกัดบางข้อที่ทำไม่ได้ แต่รอติดตามอ่านอยู่ค่ะ อยากได้ความรู้จากชาว G2K ท่านอื่น เผื่อนำมาประยุกต์ใช้ได่ค่ะ
ขอบคุณมาก ๆ นะค่ะที่ติดตามเรื่องราวบันทึกเล็ก ๆ นี้นะค่ะ จะรออีเมลล์จากอาจารย์ค่ะ
- เยี่ยมมากเลยครับ
- ตามมาอ่าน
- นักเรียนได้เรียนรู้จากการทำงานจัง
- มีโอกาสคงได้ไปเยี่ยมที่นี่บ้างนะครับ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ขจิต ฝอยทอง รู้สึกตื่นตันใจค่ะ ที่อาจารย์อยากไปเยี่ยมดูเด็ก ๆ แต่ช่วงนี้ไม่แนะนำให้ขึ้นไปค่ะ เพราะเดินทางลำบากมาก ต้องเดินอย่างเดียวค่ะ
ส่วนโครงการ CoP ของ อ.จัน ไม่ได้ส่งโครงการหรอกค่ะ มีข้อจำกัดบางข้อที่ทำไม่ได้
พี่ว่าน้องน่าทดลองส่งดูนะคะ เชียร์ค่ะ
บนความขาดแคลนเด็กๆ จะได้สิ่งอื่นทดแทน ความกระหายในสิ่งที่ขาดเป็นแรงผลักที่ดีต่อความอยากเรียนรู้ นะคะ
คุณหมอภูสุภาค่ะ ขอบคุณค่ะ โครงการ CoP ของ อ.จัน ทำแน่นอนค่ะ เพียงแต่ไม่ได้ส่งโครงการแค่นั้นเองค่ะ
เด็กๆเก่งกันทุกคนเลยค่ะ
ขอบคุณคุณ-๏'-..ตะวันอ้อมข้าว..-๏'- แทนครูด้วยนะค่ะ