หากครอบครัวไม่ล้อมรั้วด้วยความรัก

ไม่มีมุมร่มเย็นใดเป็นเพื่อน มีเพียงเรือนเปล่าว่างอยู่กลางบ้าน แต่ละใจซมเศร้าทนร้าวราน ไม่มีคนสร้างสานสายสัมพันธ์

ไม่มีแม้ กำลังใจ จะไปต่อ

มีแต่ความ ทุกข์ท้อ เกินก่อกู้

หยาดน้ำตา ล้นหลั่ง ลงพรั่งพรู

ไม่หวังอยู่ ยิ้มรับ กับสิ่งใด

ไม่เห็นความ ห่วงหา อาวรณ์ถาม

มีแต่ความ แตกร้าว เป็นข่าวใหญ่

อยู่กันอย่าง หมางเมิน เดินหนีไป

ไม่หลงเหลือ เยื่อใย ในใจเลย

ไม่ฟังคำ ทักถาม ขอความเห็น

มีแต่ความ ชาเย็น อยู่เงียบเฉย

ทุกสิ่งอย่าง เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเคย

ไม่เอื้อนเอ่ย จะพลิกฟื้น ความชื่นบาน

ไม่มีมุม ร่มเย็น ใดเป็นเพื่อน

มีแต่เรือน เปล่าว่าง อยู่กลางบ้าน

แต่ละใจ ซมเศร้า ทนร้าวราน

ไม่มีคน สร้างสาน สายสัมพันธ์

ไม่มีรัก ถักทอ ก่อเป็นรั้ว

มีแต่เงา มืดมัว น่าหวาดหวั่น

คอยแต่คิด จะทำร้าย ทำลายกัน

ไม่มีใคร แบ่งปัน ใจคุ้มครอง

ไม่หลงเหลือ คุณค่า คำว่าบ้าน

มีเพียงแค่ ลูกหลาน นั่งหม่นหมอง

หันไปพึ่ง เหล้ายา มาลิ้มลอง

ภูมิคุ้มกัน บกพร่อง จึงต้องพัง

 

สันติสุข  สันติศาสนสุข  ♣♣

---

๒๑  กรกฎาคม  ๒๕๕๕ / ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต

[...ปริม ทัดบุปผา...]

ขอเป็นเพื่อน นั่งลง ที่ตรงข้าง

วางอ้อมแขน เบาบาง ที่กลางไหล่

ให้รู้ถึง ซึ่งความหวัง กำลังใจ

ที่มีให้ ดวงใจ อันร้าวราน

ขอให้มี กำลังแรง อันแข็งขัน

ร่วมช่วยกัน ซ่อมแซมรั้ว รวมตัวบ้าน

ให้มั่นคง ด้วยความรัก ความชื่นบาน

สิ่งที่ผ่าน ประสบการณ์ เป็นบทเรียน

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

(ไม่หลงเหลือ คุณค่า คำว่าบ้าน มีเพียงแค่ ลูกหลาน นั่งหม่นหมอง หันไปพึ่ง เหล้ายา มาลิ้มลอง ภูมิคุ้มกัน บกพร่อง จึงต้องพัง)

ครอบครัวล่มสลายเพราะพ่ายรัก ที่พำนักคำว่า"บ้าน"ก็สิ้นหวัง ศาสนามาเยียวยาก็ไม่ฟัง สังคมยังหลงผิดด้านจิจใจ

[ทิมดาบ]

งดงามมากครับ

[Wahoo_KrooKay]

- กลอนนี้ยิ่งอ่านยิ่งสะท้อนใจกับความเป็นไปของครอบครัวค่ะ

- เรื่องจริงที่ได้เห็นสายตาที่ว่างเปล่าของลูกศิษย์บางคน

- บางคนถึงขั้นมีแม่ มีพ่อ เป็นตู้เย็น โทรทัศน์  ลูกอยากได้อะไร เขียนโน้ตทิ้งไว้ เช้าลูกไปโรงเรียนพ่อแม่ก็ทิ้งสตางค์กับโน้ตไว้ที่หลังตู้เย็นบ้าง โทรทัศน์บ้าง เคยทิ้งใจให้ลูกคงจะนีับครั้งได้ สุดท้ายน้ำตาไหลทั้งคู่ตอนรู้ว่าตั้งครรภ์ขณะกำลังศึกษาเล่าเรียน ตอนลูกติดยา

- ขออนุญาตินำกวีบทนี้ไปสอนลูกศิษย์ให้ได้ขบคิด และวิเคราะห์ตนเอง ในกิจกรรมโฮมรูมลูกศิษย์ชั้นม.2/3 ที่ตนรับผิดชอบนะคะ

(@^______^@) 

 

[สันติสุข]

น้องปริม สวัสดีครับ

• ขอบคุณมากครับที่เข้ามาเยี่ยมบันทึกนี้เป็นคนแรก
• บทร้อยกรองที่ไพเราะของน้องปริม ช่วยเติมเต็มบันทึกให้มีคุณค่ามากชึ้น
• การให้กำลังใจกับครอบครัวที่ประสบปัญหาเป็นความจำเป็นในยุคนี้
• ในต่างประเทศมีคลินิกครอบครัว บริการให้คำปรึกษา บ้านเรายังไปไม่ถึงไหนทั้งที่ปัญหาครอบครัวมีมากและทวีความรุนแรงขึ้นทุกวัน
• ขอบคุณสำหรับดอกไม้ที่มอบให้เป็นกำลังใจครับ

[สันติสุข]

ท่านวอญ่า สวัสดีครับ

• ขอบคุณมากครับที่เข้ามาเยี่ยม มาให้กำลังใจ
• ครอบครัวล่มสังคมก็ไปไม่รอด
• คนปัจจุบันห่างเหินจากหลักธรรมทางศาสนาจริงๆครับ
• ทุกฝ่ายคงต้องช่วยกันสร้างความเข้มทางใจให้คนในสังคมให้มากขึ้น
• ขอให้มีความสุขกับทุกๆวันของชีวิตครับ

[สันติสุข]

น้องทิมดาบ สวัสดีครับ

• ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยม
• แค่คำพูดสั้นๆ แต่ก็ทำให้คนเขียนบันทึกนี้รู้สึกดีครับ
• ขอบคุณดอกไม้ที่นำมามอบให้เป็นกำลังใจ
• คุณหมอสบายดีนะครับ

[สันติสุข]

น้อง Wahoo BluESkY สวัสดีครับ

• ต้องเป็นครูที่ดูแลนักเรียนได้อย่างดีเยี่ยมแน่ๆ
• ชอบคำว่า..ทิ้งใจไว้ให้ลูกบ้างคงจะนับครั้งได้..กินใจมากครับ
• ทุกบันทึกใน blog นี้ สามารถนำไปใช้เป็นสื่อการเรียนในชั้นเรียนได้เลยครับ
• ขอบคุณมากที่มาช่วยเติมเต็มให้บันทึกนี้
• ขอให้มีความสุขกับการดูแลช่วยเหลือนักเรียนนะครับ