บันทึกจากลูกศิษย์ที่ส่งผ่าน "กำลังใจ" ที่ให้กลับคืนมา

ในทุก ๆ สัปดาห์ที่ผมมาอยู่เวร ผมจะต้องตรวจบันทึกประจำวันของเด็ก ๆ ครูเป็นเลิศเสมอ เพื่อค้นหาความรู้สึกนึกคิด รวมทั้งปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดจากความไม่สมบูรณ์แบบของโครงการในทุก ๆ ด้าน เพื่อนำมาประมวลหาวิธีการแก้ไขปัญหาต่อไป ให้ทุกอย่างมันราบรื่นมากที่สุด

สัปดาห์ที่ผ่านมา เป็นสัปดาห์ที่ ๖ ของการเรียนในภาคเรียนที่ ๑/๒๕๕๕

ผมตัดสินใจใช้ตรายาง "ตรวจแล้ว" เซ็นชื่อ และวันที่เท่านั้น โดยไม่เขียนความคิดเห็นใด ๆ ลงไปเลย เหตุผลก็คือ

๑. ผมรู้สึกว่า บันทึกเป็นเรื่องส่วนตัวที่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกว่า ไม่ควรเข้าไปก้าวก่าย แต่อีกใจหนึ่ง บันทึกเป็นเครื่องมือสำคัญที่จะทำให้เราเข้าใจความคิดอ่านของเด็กได้ดีขึ้น เพราะเด็กหลายคนเป็นคนไม่ค่อยพูด หรือ ไม่กล้าที่จะพูดกับเราโดยตรง

๒. หลายคนยังรับความเป็นจริงของความคิดเห็นไม่ได้ เรียกว่า ยังคงหลอกตัวเองไปแบบนั้นเรื่อย ๆ เนื่องจากพื้นฐานการเลี้ยงดูของครอบครัวที่รักลูกมาเกินไป ทำให้ผมรู้สึกว่า แสดงความคิดเห็นไปก็เท่านั้น ลองไม่เขียนบ้างน่าจะดี

แต่บันทึกของเด็กคนหนึ่งที่ผมอ่านแล้วก็รู้สึกว่า "เขากลับส่งผ่านกำลังใจที่ให้กลับคืนมา" แทนที่ผมจะมอบให้เขาเพียงฝ่ายเดียว

บันทึกของเด็กคนหนึ่ง เขียนไว้ว่า ...

๑๒ ก.ค.๕๕

วันนี้ได้สมุดบันทึกคืน ลุ้นว่าครูจะเขียนอะไรให้ แป้ว แว้ว แว้ว แว้ว ว่างเปล่ามีแต่ลายเซ็นกับวันที่ ทำไมครูไม่เขียนให้หนูละคะเนี่ย หนูชอบคำที่ครูเขียนให้รู้สึกว่ามันเป็นอะไรซักอย่างที่เป็นกำลังให้หนูต่อไป หนูอยากให้ครูเขียนให้หนูทุกอาทิตย์เลย หนูดูแล้ว หนูว่าครูเหนื่อยที่ต้องมาดูแลพวกหนู แล้วพวกหนูก็ดื้อมาก ๆ ด้วย หนูขอบคุณครูมาก ๆ คะที่คอยดูแลและแก้ปัญหาต่าง ๆ ให้กับพวกหนูตลอดมา ถึงแม้หนูจะเป็นแค่คนธรรมดาคนนึง แล้วก็ไม่เก่งอะไรมาก หนูดูครูเครียด ๆ นะคะ ระวังแก่เร็วนะคะ อิ อิ หนูอาจจะเป็นที่ปรึกษาให้ครูไม่ได้ แต่หนูเป็นกำลังใจให้ครูได้นะคะ สู้ สู้

.................

...

หากครูเหนื่อยอยากให้ครูหยุดพัก
ศิษย์นั้นรักห่วงใยครูเสมอ
หากวันใดไม่ได้มาพบเจอ
ให้ครูรู้ไว้เสมอว่าศิษย์ยังใส่ใจ

...

ขอบพระคุณครูที่คอยใส่ใจ
คอยถามไถ่ทุกข์สุขศิษย์เรื่อยมา
ขอบคุณครูที่ให้การศึกษา
ให้ปัญญาให้ศิษย์ได้ก้าวไป

...

Love

"... หนูจะเป็นคนดีค่ะ ถึงจะไม่ดีมากเท่าไหร่
แต่จะไม่ทำให้ใครเดือดร้อนแน่นอนค่ะ ..."

....................................................................................................

แค่นี้ก็ทำให้ใจแข็ง ๆ อย่างผมอ่อนได้อย่างทันตาแล้ว อิ อิ

เด็กคนนี้เป็นเด็กดีมาก ๆ คนหนึ่งครับ ที่บ้านมีอาชีพทำนา ทำไร่ ทุก ๆ ปี หากเขาอยู่บ้าน เขาจะช่วยพ่อแม่ทำนาเสมอ หากว่างก็จะออกไปรับจ้างรำตามงานต่าง ๆ อีก

มีคนในหมู่บ้านเดียวกันที่เป็นรุ่นพี่ของเด็กคนนี้ ถามถึงว่า อยู่ที่นี่เป็นอย่างไร แล้วเขาก็บอกว่า เด็กคนนี้เป็นคนดีมาก ๆ ผมจำได้เสมอ

ผมเชื่อว่า เด็กที่มีความกตัญญูต่อพ่อแม่ ครูบาอาจารย์นั้น ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้อย่างแน่นอนครับ

ขอบใจมากนะครับ ลูกศิษย์ของครู ;)...

บุญรักษา กัลยาณมิตรทุกท่านครับ

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน Smart Teacher Project (STP)

คำสำคัญ (Tags): #wasawatdeemarn#กำลังใจ#ครูเป็นเลิศ#ครูเพื่อศิษย์#ความกตัญญู#บันทึกประจำวัน#วสวัตดีมาร#เด็กดี#happy ba

หมายเลขบันทึก: 495305เขียนเมื่อ 19 กรกฎาคม 2012 13:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2012 10:30 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน