คิดถึง...แม่ (2-122)
จำได้ว่าเมื่อ กว่า 10 ปีมาแล้ว ตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่
ไปวัดกับ แม่ ขากลับเรียกสามล้อให้มาส่งที่บ้านพี่สาว ซึ่งไม่ไกลจากวัดนัก สามล้อขับเร็ว เบรคแรงๆ และเร่งรถดังๆ คล้ายจะยกล้อหลายครั้ง สองคนแม่ลูกนั่งจับมือกันแน่น...
โชคดีที่ระยะทางไม่ไกลนัก...จึงไม่ต้องทนหวาดเสียวอยู่นานเกินไป
ตอนลงจากรถ แม่หยิบแบ๊งก์ 20 บาท ให้คนขับ 2 ใบ เขาทอนให้ 10 บาท (ราคาที่ว่าไว้คือ 30 บาท) แม่ไม่รับและบอกว่า...
"ไม่เป็นไรไม่ต้องทอน ขับรถดีๆ อาม่าเป็นห่วงนะ ได้ลูกค้าเยอะ ๆ โชคดีนะ..."
คนขับอึ้งไปนิดหนึ่ง ยกมือไหว้และขับออกไป (คราวนี้ไม่เร่งเครื่องเสียงดังแล้ว)
....................
ผู้เขียน : แม่ๆๆๆๆ ไปให้เขาทำไม ขับรถแย่มากเลย
แม่ : ขับรถแย่สิ ถึงต้องให้ทิป
ผู้เขียน : โห...มีงี้ด้วยนะ ไม่เคยพบเคยเห็น ขับรถแย่แต่ได้ทิป ...@$*# บ่นพึมพำๆๆๆๆ
แม่ : ก็ทิปให้เขา เขาจะได้อารมณ์ดี คนอื่นขึ้นรถต่อจากเรา เขาจะได้ขับดีๆไงล่ะ...แม่บอกไปหัวเราะไป...
ผู้เขียน : .....
จูงมือแม่แน่นเข้าบ้าน...แม่ลูกอมยิ้มให้กัน
หันไปบอกแม่พร้อมยิ้มแก้มตุ่ยตาหยีว่า....
"หนูรักแม่จัง...ไม่รู้ทำไม..."
(◠‿◠✿)❤•♥
ความเห็น (13)
ÄÄÄ...ยายธี..รู้แล้วละ..ว่าทำไม...สวัสดีจ้ะ..หยั่งรากฝากใบ
แวะมาอ่านบทความคิดถึงแม่เช่นกันค่ะ แม่เสียตอนปี 44
สวัสดีค่ะคุณยายธี
รู้แล้วหรือคะว่าทำไม...ดีจังเลย (◠‿◠✿)❤•♥
สวัสดีค่ะคุณ
หมูจ๋า
แม่คือ "ความงดงาม" ที่สุดในความทรงจำของลูกทุกคน
แม่ของตัวเองจากไป 28 กพ. 48 ค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ :)
มีอยู่ครั้งหนึ่ รับผิดชอบลานหน้าห้องคลอด ญาติชอบทำเลอะเทอะ โดยเฉพาะเม็ดส้มแป้น กับเปลือกเกลื่อนทุกวัน
ทำความสะอาดเสร็จก็เข้าไปพูดคุย ให้ช่วยกันรักษาความสะอาด หรืออย่าทำให้สกปรก
วันรุ่งขึ้นเหมือเดิม......ผมหบิบไม้กวาด แล้วยกมือไหว้ขยะ และไหว้ญาติผป. พร้อมพูดว่า ขอบคุณ ขยะ และขอบคุณทุกคนที่ทำให้มีขยะ ผมจะได้มีงานทำ
นี้ถ้าไม่มีขยะผมคงถูกให้ออกแล้ว เพราะไม่มีอะไรทำ.....
หลังจากนั้นมา สะอาดพรึบ เม็ดส้มแป้นไม่มีสักเม็ด...
อย่างนี้ก็มีด้วย
สวัสดีค่ะท่าน 
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
อ่านไปยิ้มไป....:)
จินตนาการไปว่าหากตัวเองเป็นคนทำรก แล้วมีคนเดินมาบ่นว่า ก็อาจจะชะงักและไม่สนใจนัก คงทำรกต่อไปอย่างเดิม(อย่างตั้งใจหรือไม่ก็ตามที) แต่เมื่อมีคนมาไหว้และขอบคุณแบบนี้...
มันช่างกระทบใจ... เลิกทำไปเลย
ขอบคุณเรื่องราวดี ๆ ค่ะ ^^
สวัสดีครับ
สงสัยต้องลองคิดแบบอาม่าบ้างแล้ว... ;)
แม่นี่ยิ่งใหญ่เหลือเกินครับ
คิดแบบแม่ คิดแต่แนว เสียสละ เพื่อทุกคน จริงๆค่ะ
บางครายังงงๆ ว่า เอ คนเป็นแม่ ทำได้ไง ยิ่งใหญ่จริงๆ
ขอบคุณค่ะพี่หญิง น้ำตารื้น แต่เช้าเลย สุขสันต์นะคะ
สวัสดีค่ะคุณ
พ่อน้องซอมพอ
เห็นด้วยที่สุดค่ะ แม่ยิ่งใหญ่เสมอ
สวัสดีจ้ะน้อง 
Boo
อ่านแล้วน้องคงคิดถึง คู่รักวัยดึก ที่บ้านน้องแน่เลย ใช่ไหมจ้ะ :)
คุณแม่ท่านยกจิตไว้สูงเหนือความน่ารำคาญใจทั้งปวง..เอาชนะมารด้วยความดี..ชื่นชมค่ะ