เว็บที่เรียบง่าย ทำไมสร้างนานจัง


เว็บที่เรียบง่ายมากเหมือนกระดาษแผ่นเดียวที่เขียนหัวข้อไว้ไม่กี่หัวข้อ จึงทำให้ผมได้เข้าใจว่าแม้แต่ตัวผมยังถูกหลอกเลย ผมคิดว่ามันง่ายมากๆ เมื่อเราดูบุคลิกของเว็บไซต์แล้ว พลอยคิดไปว่าเดี๋ยวก็เสร็จ งานแค่นี้เอง

งานก็ดูเล็กๆ นะทำไมทำยังไงก็ไม่เสร็จซะที ?

ในเวลาว่างจากงานหลักด้านโสตทัศนูปกรณ์ ผมก็จะเริ่มทำงานเว็บไซต์ซึ่งเป็นส่วนต่อขยายจากระบบอินทราเน็ตที่ทำอยู่แล้วน่ะครับ งานส่วนใหญ่ก็เป็นการทำไปตามโปรแกรมที่ได้ออกแบบไว้แล้วผมเลือกใช้น่ะ ซึ่งก็เป็นขั้นตอนที่ชัดเจนอยู่แล้ว

สิ่งหนึ่งที่เราทำจะไม่ค่อยถูกต้องมากนัก ปกติเราจะทำเว็บไซต์การรวบรวมความต้องการต้องทำอย่างดี ชัดเจน จากนั้นก็แปลออกมาเป็นการออกแบบเว็บไซต์ ได้เป็นแบบที่ชัดเป็นพิมพ์เขียวซึ่งระบุว่าอะไรอยู่ตรงไหนอย่างไรอย่างละเอียดลออ ซึ่งทางวิศวกรรมก็ทำกันอย่างปกติ หากเป็นแบบนี้การเข้าใจปริมาณงานก็ไม่ยากนะ ระยะเวลาแล้วเสร็จก็คาดการณ์ได้ชัดเจน

ด้วยงานที่ผมอาสาทำนี้เป็นงานแบบไม่ได้คิดว่าจะทำใหญ่โตอะไร พี่ๆ ก็บอกว่าถ้าได้แบบนี้ก็ดี คือแล้วแต่คุณเพชรจะทำให้ก็แล้วกัน ในส่วนกรอบความต้องการก็วางไว้กว้างๆ งานนี้ก็เริ่มกันแบบนี้

พอทำไปก็เริ่มให้ใช้ไป ตอนแรกๆ ก็ใช้ได้ดีนะครับ หากแต่พอระยะกลางเอกสาร ข่าวสารต่างๆ เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ การให้บริการก็ทำไปเรื่อยๆ มีการแบ่งเป็นหมวดหมู่เอกสารเพิ่มเพื่อความสะดวกในการค้นหาเอกสารต่างๆ ทำไปเรื่อยๆ ปรากฏว่าผู้ใช้เกิดอุปสรรค์ในการใช้งาน หาเอกสารยากขึ้นทุกทีๆ คราวนี้เจ้างานที่เราทำไปก็กลายเป็นว่า ไม่สามารถตอบรับกับความต้องการได้ ต้องมาปรับแก้เรื่องความซับซ้อน เพิ่มความง่ายในการหา เมื่อทำการแก้ไข ทำการทดสอบ ด้วยปริมาณเอกสารมากมาย การใช้บริการด้วยการให้ดาวน์โหลดไปเป็นสิ่งที่เราเริ่มเห็นว่าไม่เหมาะสมกับภาระการให้บริการของงานพัฒนาคุณภาพแล้ว

 พี่เค้านึกถึงเว็บไซต์แล้ว ถึงตรงนี้พูดคุยทำความเข้าใจและก็ปรับมาใช้เป็นกรอบของเว็บไซต์ มีการจัดหน้าเว็บไซต์ ปรากฏว่า ใช้ได้ง่าย ตอบสนองความต้องการได้อย่างถูกที่ถูกทาง ทำให้คนใช้บริการรับทราบ รู้จัก ศูนย์พัฒนาคุณภาพได้ดี ถึงตรงนี้ผมเองก็ทำงานไปอย่างขะมักเขม้นนะ เนื่องจากผมเข้าใจระบบว่าจะต้องทำต้องสร้างอย่างไร และผมก็ต้องการจะทดสอบให้มั่นใจว่าสามารถทำงานได้จริงหรือเปล่า ก็เร่งทำอย่างเต็มกำลัง ผ่านไปเป็นสัปดาห์งานก็ก้าวหน้าไปเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่ยักกะเสร็จซะที ผมรู้สึกแปลกใจนะ

ทำไมไม่เสร็จซะทีนี่เป็นคำถามที่ถามตัวเอง เมื่อวาน 5 กค.2555 ผมก็สรุปภาพการให้บริการเว็บไซต์ทั้งหมดซะที โดยเขียนเป็นผังใส่กระดาษเอสามน่ะครับ ผลก็คือภาพหรือแบบที่เราเองควรจะรู้ตั้งแต่ต้นก็ปรากฏกายให้ผมได้เห็น ประจักษ์แก่สายตา เรามีงานที่ทำมากมายทีเดียว เว็บก็มีความสามารถที่ดีทีเดียว

ผิดกันกับผลลัพธ์สุดท้ายมาก ตัวเว็บไซต์ที่เราเข้าไปดู ผู้ชมเข้าไปเห็น จะเป็นเว็บที่เรียบง่ายมากเหมือนกระดาษแผ่นเดียวที่เขียนหัวข้อไว้ไม่กี่หัวข้อ จึงทำให้ผมได้เข้าใจว่าแม้แต่ตัวผมยังถูกหลอกเลย ผมคิดว่ามันง่ายมากๆ เมื่อเราดูบุคลิกของเว็บไซต์แล้ว พลอยคิดไปว่าเดี๋ยวก็เสร็จ งานแค่นี้เอง นี่ในมุมมองของผมนะ

เราคงไม่ต้องคิดเลยว่า ผู้ใช้หรือคนภายนอกน่ะ จะเข้าใจว่างานของเรานั้นยากเย็น ซับซ้อน นะครับ เพราะเขาเองก็จะเข้าใจอย่างเดียวกับผมนี่แหละคือ เว็บเรียบๆ ง่ายๆ อย่างนี้ ใครๆ ก็ทำได้  สรุปว่าไม่มีอะไรน่าสนใจนะ

หากแต่มาดูกันทั้งกระบวนการแล้ว นี่เป็นการอธิบายความสำเร็จของการทำเว็บเลยทีเดียวครับ เพราะเรื่องสำคัญก็คือการทำให้ง่าย ยิ่งใช้ง่ายเท่าไรเว็บก็น่าใช้เท่านั้น

 

หมายเลขบันทึก: 493701เขียนเมื่อ 6 กรกฎาคม 2012 07:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กรกฎาคม 2012 11:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

บล็อกนี้ได้เติบโตกับเขาเสียที นะ

น้อยแต่มากค่ะ ยิ่งเรียบง่ายยิ่งต้องรู้และะเข้าใจว่าจะทำอย่างไรให้สิ่งที่ซับซ้อนดูง่ายดาย มีทุกอย่างเพื่อให้เป็น user friendly ที่แท้จริง น่าภูมมิใจนะคะ :)

แนะนำเว็บนี้ให้อาจารย์นะคะ ดิฉันใช้มาตลอดค่ะ http://usability.gov

ขอบคุณคุณปริม นะครับ สุดยอดนักเขียนนะเนี่่ย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท