บทเรียนที่นึกไม่ถึงจาก GotoKnow
ช่วงนี้มีเรื่องเกี่ยวกับความขัดแย้ง ซึ่งน่าจะเป็นเรื่องอันเกิดจากเบื้องหลังเบื้องลึกที่มีอยู่ก่อนแล้ว แล้วเผอิญเวที GotoKnow เปิดโอกาสให้ทุกคนแสดงความคิดเห็นได้ โดยเชื่อมั่นในความ"รู้รับผิดชอบ"ของสมาชิกทุกคน ทำให้ทุกคนสามารถแสดง"อารมณ์"ใส่กันได้ด้วย
มีประเด็นที่ตัวเองติดใจจากการอ่านบันทึกที่คงจะเนื่องมาจากความขัดแย้งนี้ โดยท่านอ.วิจารณ์ คุณ Handy และ ดร. แสวง รวยสูงเนิน ซึ่งอยากจะร่วมลปรร.ด้วยคนค่ะ
ตัวเองเขียนบล็อก
- เพราะคิดว่ามีสิ่งที่อยากบอก และเชื่อว่าเป็นสิ่งที่ดีอยากแลกเปลี่ยนกับคนอื่น ไม่เคยคิดว่า ตัวเองดีหรือเก่งกว่าใคร แต่ตั้งใจเสมอว่าจะทำความดี
- ทุกครั้งที่เขียน เชื่อมั่นว่าเขียนเพื่อตนเองและไม่มีโทษกับผู้อื่น อยากให้มีคนอื่นมาร่วมออกความคิดเห็น (ในบางบันทึก ก็เขียนเพื่อตนเอง เพราะอยากระบายความคิด ที่คิดว่าคงมีคนคิดคล้ายๆกัน) ไม่เคยสรุปว่า สิ่งที่คิดถูกต้องเสมอ เปิดใจรับฟังความคิดผู้อื่น เขียนด้วยใจ
- พบว่าบันทึกของตัวเองที่มีคนให้ความเห็นมากๆ มักจะเป็นบันทึก"สดๆ" ที่ไม่ได้คิดวางแผนล่วงหน้า แสดงความเป็นตัวตนของเรา ซึ่งตัวเอง อ่านเองก็ยังเหมือนได้ค้นพบตัวเอง เป็นบันทึกที่เกิดจากการ"จุดประกาย"บางอย่าง ส่วนใหญ่เป็นจากการอ่านบันทึกของสมาชิก GotoKnow นี้เอง
- ช่วงแรกๆที่รู้ว่ามีรางวัลสุดคะนึง และ Smart Path เป็นที่เพ่งเล็ง รวมทั้งยังมีบล็อกเกอร์ไม่มากนักที่เขียนเป็นประจำ เคยกลัวว่าจะโดนจับให้ได้รางวัล จึงตั้งใจ ไม่ใส่ tag ในบันทึก แต่ก็ยังโดนจนได้ ที่ไม่อยากได้ ไม่ใช่เพราะไม่ชื่นชม แต่คิดว่า รางวัลควรจะให้เพื่อเป็นกำลังใจให้คนเขียน เราตั้งใจเขียนอยู่แล้วแน่ๆโดยไม่ต้องการกำลังใจ และถ้าให้คนอื่น น่าจะเป็นแรงส่งเสริม GotoKnow ได้มากกว่าเรา
- รู้สึกว่าตัวเอง "หลุดจากกรอบ"ได้มากขึ้น มีความสุขมากขึ้นกับสิ่งที่ตัวเองทำ ปิดทองหลังพระเก่งขึ้น อัตตาลดลง เชื่อมั่นตัวเอง แต่ศรัทธาคนอื่นได้เสมอ ก็เพราะการอ่านความคิดเห็นของชาว GotoKnow
- มีเพื่อน"ความคิด" มีเพื่อนร่วม "จิตวิญญาณ" มีใจ"เป็นกลาง" มากขึ้น มองสิ่งต่างๆแบบรอบด้าน ไม่มีถูกผิดมากขึ้น วัตถุนิยมน้อยลง "หลง"ตัวเองและ"หลง"คนอื่นน้อยลง รับฟังคนอื่นและรู้ว่าการฟังโดยไม่ตัดสิน หากไม่ได้รับการร้องขอ จะเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด
เคยคิดว่าเรื่องแรงๆ ร้ายๆ คงเกิดไม่ได้ใน GotoKnow แต่ตอนนี้ต้องบอกใหม่ว่า เกิดได้แต่ไม่นาน และเชื้อไฟทั้งหลายจะถูกทำให้มอดได้ ด้วยพลัง "ทางบวก"ของพวกเรา โดยที่เราหลายๆคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารายละเอียดเป็นอย่างไร
ขอบคุณ GotoKnow และเพื่อนๆบล็อกเกอร์ทุกท่าน สำหรับทุกบทเรียนที่ได้รับค่ะ
ความเห็น (7)
จริงๆแล้วช่วงนี้ผมก็งงๆ เรื่อง ความขัดแย้ง ที่บอกว่าเิกิดขึ้น ทั้งๆที่ผมติดตาม Gotoknow บ่อย แต่กลับไม่ทราบว่าใครขัดแย้งใคร...เรื่องร้ายแรง เอ๊ะ ..ยังไง หรือว่า ผมไม่ทราบ...
ตั้งหน้าตั้งตาเขียนบันทึกตนเองเรื่อยๆ
ด้วยเหตุผลตามที่ พี่โอ๋ ให้ข้างต้นทุกประการ
และสิ่งที่ได้รับเป็นรางวัลกลับมา ก็คือ "มิตรภาพ" ที่ทุกคนหยิบยื่นให้ผมตลอดมา
อบอุ่น และ บรรยากาศที่เป็นมิตร
ผมได้ และได้ทุกวันครับ
แจ้งเพิ่มครับ...
รู้สึกว่า Link ดร.แสวง ผิดครับผม
ขอบคุณ คุณจตุพร สำหรับความคิดเห็นและการทักเรื่อง link ค่ะ ติดลานปัญญามากไปหน่อย ก็เลยพาไปแต่ที่นั่น แฮ่ะ แฮ่ะ... พี่"รัก"และชื่นชมความเป็น"ตัวเอง"แบบที่พบและรู้สึกได้จากทุกบันทึกของคุณเอกค่ะ เชื่อว่าเรา"คอเดียวกัน" แม้ว่าพี่คงจะทำประโยชน์ให้เมืองไทยได้ไม่ถึงครึ่งของที่คุณเอกทำ แต่ก็จะพยายามทำเท่าที่ทำได้ต่อไปไม่หยุดยั้งค่ะ
พี่เองก็ไม่ทราบรายละเอียดหรอกค่ะ คิดว่าบันทึกเหล่านั้นคงได้รับการ"จัดการ"กันไปแล้ว ท่านอาจารย์วิจารณ์ได้ออกมาปรามตั้งแต่วันก่อนแล้วด้วย เชื่อว่านี่แหละคือเสน่ห์ของ GotoKnow เราทุกคนต้องช่วยกันเพื่อสร้างสังคมแห่งการให้และรับโดยความเคารพซึ่งกันและกัน อย่างจริงใจ
คุณ Ka-Poom คะ พี่ได้เห็นบางส่วนเสี้ยวของตัวเองในความเป็น"คุณกะปุ๋ม"ค่ะ ถ้าไม่พลิกผันตัวเองมาเป็น"คุณแม่"และ GotoKnow เกิดเร็วกว่านี้สัก 15 ปี เราคงได้มาเป็นคู่ซี้จอมซ่าแน่ค่ะ (แต่ว่าพี่มีความเป็น"นักสู้"และ"นักคิด"น้อยกว่าคุณกะปุ๋ม หลายร้อยเท่าค่ะ ขอบอกโดยไม่ได้ถ่อมตัวเอง และไม่ได้ยอคุณน้องเลยค่ะ)
พี่โอ๋ค่ะ อ่านบันทึกนี้ของพี่โอ๋เป็นแรงกระตุ้นให้เขียนประสบการณ์จากการดูแลชุมชน GotoKnow ขึ้นมาค่ะ ลองอ่านดูนะค่ะ http://gotoknow.org/blog/usability/49360
ปล. ไม่ได้เขียนใส่ไว้ในบล็อก tutorial แต่ใส่ไว้ในบล็อก usability เพื่อไว้ให้คนด้าน IT ได้อ่านเป็นหลักค่ะ
อย่างนี้เขาเรียกว่าแบบทดสอบ(ชีวิต) ของชาวสมาชิก Gotoknow รึเปล่า ? (ใช้คำคุณ Ka-poom) ค่ะ --
ผู้เีขียนเชื่อว่าด้วยพลัง "คิดดี ทำดี พูดด"ี จะช่วยให้ครอบครัวชาว gotoknow ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ