นึกทบทวน
วันนี้ตอนแรกตั้งใจจะไปประลองจิตใจนอนค้างที่วัดอีกครั้ง แต่ต้องตัดใจเพราะพรุ่งนี้นักศึกษาในที่ปรึกษาต้องสอบความก้าวหน้าของโครงการ เราควรจะทำหน้าที่หน้าม้าให้กำลังใจนักศึกษาหน่อย (คิดว่าคืนนี้หลบไปทำความเพียรที่วัดใกล้ๆก่อนก็ได้)
เมื่อทบทวนเหตุการณ์วันนี้ ทั้งเรื่องของคุณชลัญ สมาชิกG2K (อนุญาตอ้างถึงนะครับ http://www.gotoknow.org/blogs/posts/492769 ) ทำให้ต้องแสดงความคิดเห็นที่หนักๆไปบ้าง เพราะนั่นเป็นสิ่งที่ผมกำลังต่อสู้อยู่ ณ ขณะนี้
และเมื่อผมได้ทบทวนเรื่องราวต่างๆที่ผมต้องเผชิญมาตั้งแต่ต้นปี มันเป็นสิ่งที่สอนใจผม ว่าถ้าเราเข้าใจและยึดหลักธรรมะให้แน่น และนำมาช่วยแก้ปัญหาในใจ กาลเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความถูกหรือความผิดที่เราทำเอง ทำปัจจุบันให้ดีเป็นแบบอย่างที่ดี แล้วลูกเราจะภูมิใจในตัวเรา
เหมือนคำสอนของครูบาอาจารย์
ให้เราอยู่กลับปัจจุบันไม่ต้องไปอาลัยกับอดีต เป็นเพราะ “เหตุ” ที่เราทำในอดีต มันก็คือ “ผล” ที่เราประสบอยู่ ณ ปัจจุบัน และไม่ต้องไปกังวลถึงอนาคตเพราะ “เหตุ” ที่เราประกอบอยู่ ณ ปัจจุบัน มันก็คือ “ผล” ที่จะเกิดในอนาคต
หรือจะอธิบายได้ว่า
“ผล” ของ ปัจจุบันที่เราต้องเผชิญกับอะไรอยู่นี่ มันก็เป็นเพราะ “เหตุ” ที่เราทำในอดีต แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว เพราะฉะนั้นทำ “เหตุ” ในปัจจุบันให้ดี แล้ว “ผล” ในอนาคตจะตามมา.....จะดีหรือไม่ก็คงต้องใช้คำว่าไม่แน่ (อนิจจัง) ไปก่อน
ความเห็น (6)
ไม่หนักอะไรหรอกค่ะอาจารย์ ขอบคุณมากกว่าที่ให้ข้อคิดเห็นที่เป็นประโยชน์
ปล. ชลัญเคยเจอกับอาจารย์ เมื่อ 2 ปี ก่อน อ.เคยให้ CD ธรรมะชลัญมา 2 แผ่นมีประโยชน์มาก ไว้เดี๋ยวจะเล่าว่าเคยเจอเมื่อไรค่ะ
ถ้า "เมื่อ 2 ปี ก่อน อ.เคยให้ CD ธรรมะชลัญมา 2 แผ่น" ตอนนั้นเจ้าตัวเล็กผมก็ 1 ขวบกว่าๆ ผมจะยุ่งมากเลยนะครับ งานการจริงๆแทบจะไม่ทำเลย งานหลักคือเลี้ยงลูก ผมจะให้เวลากับลูกเกินร้อย (จะโดนข้อหาอะไรม้ยหนอ) เลยสงสัยว่าเราเจอกันตอนไหนหนอ??? คิดไม่ออก... ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ (ไม่แปลกที่ผมจะถูก ล้อเสมอว่า ไปเที่ยวที่ไหนก็แล้วแต่กลับมาไม่กี่วัน ลืมทุกอย่าง แบบชนิดที่ว่า ลืมสนิทน่ะครับ)
ขอโทษนะที่ทำให้อาจารย์สงสัย พอดีตอนนั้ใน tablet มันพิมพืไม่สะดวกน่ะ เมื่อสัก 2 ปีก่อนนี่หลานชายตัวแสบเกเรในการเรียนวิดวะคอมน่ะ ชลัญเคยโทรไปปรึกษา น่าจะเป็นอาจารย์นยี่แหล่ะ รับ consult ก็เลยตัดสินใจไปหาที่ ม.น่ะ สุดท้ายลาออก ดีกว่า เพราะเกรดไม่ดีเอาเสียเลยจริงๆแล้วหลานน่ะเป็นเด็กเรียนเก่งชอบคอมพิวเตอร์ ก็เลยเลือดที่จะสอบวิศวะคอมฯ แต่พอไปเรียนกับ ไม่ใช่ทางเพราะเขาไม่ได้ชอบเรื่องการสร้างคอมฯ แต่ชอบใช้ คอมฯ เป็นความเข้าใจผิดน่ะ สุดท้ายก็เลยมาเรียน ICT ตอนนี้เกรด 3+ ตลอด เรียกว่าไปถูกทาง วันที่เข้าไปปรึกษาน่ะ ชลัญจำไม่ผิดหรอก ชื่อนี้ แต่ถ้า อาจารย์จำไม่ได้หรือผิดพลาดยังไง ก็ขออภัย ที่จำได้น่ะคือชื่อคือผู้หญิงน่ะค่ะ แล้วอาจารย์ก็สอนหลานชายชลัญในเรื่องสมาธในการเรียน แล้วคยไปเรื่อยถึงเรื่องธรรมะสุดท้ายอาจารย์ให้ CD มา 2 แผ่นน่ะ ขอบคุณจริงๆ ได้ประโยชน์มากค่ะ แต่ถ้าชลัญจำผิดก็ขออภัยค่ะ
ภรรยาผมสอนที่ภาคคอมฯนี่แหละ ต้องขออภัยจริงๆครับ นึกยังบ่ออกเด้อ แต่ตอนนี้ผมตามหา CD ธรรมะที่พี่ผมเคยให้มาไว้อยู่พอดีเลย มันหายไป (สอนเรื่องการพิจารณากาย) พี่ผมบอกมีอยู่ชุดเดียวและก็ให้ผมมา แต่คงไม่ใข่ CD ที่คุณชลัญมี (ไม่รู้จะเอามาโยงกันทำไม :) :))
อ๋อ! วันที่ไปเป็นวันหยุด มีอาจารย์อยู่ที่คณะวิศวะ ท่านเดียว น่าจะอยู่เวรน่ะ ชลัญจำไม่ผิดหรอก อาจารย์จำไม่ได้ไม่เป็นไรหรอก ยังไงก็ขอบคุณก็แล้วกันค่ะ ไม่คิดว่าจะได้เจอใน GTK จะรอจิดตามผลงานก็แล้วกันนะค่ะ
นึกทบทวน (อีกละ) จากบันทึก 492769 ของ คุณชลัญ ทำให้ผมไม่แน่ใจว่าจะมาเขียนบันทึกในนาม วิชญธรรม ต่อหรือไม่ เพราะโดยส่วนตัวแล้ว ในชีวิต (โดยเฉพาะขณะนี้) ผมต้องการบทพิสูจน์ตัวเองด้วยการใช้หลักธรรมะ แต่เรื่องราวที่ประสบหลายๆเรื่องทำให้ผมต้อง นึกทบทวน นึกทบทวน ไปเรื่อยๆ ว่าผมจะพิสูจน์อะไรกันแน่ ในเมื่อธรรมะก็สอนให้เราตนะหนักอยู่แล้วว่าทุกอย่างล้วน อนิจจัง ไม่มีอะไรแน่