อ้าแขนกว้างๆ
กอดๆๆๆๆๆๆ
ได้กลับมาบ้านเสียทีนะคะน้าอึ่ง....
จะรอติดตามเรื่องเล่าดีๆ จากน้าทาง Blog นะคะ
ด้วยความระลึกถึงนะครับ
ต้อนรับกลับบ้านนนนนนนค่ะ ^^ ป่านนี้พี่จ๊ะยิ้มแก้มปริไปแล้ว
คิดถึงค่ะพี่อึ่งอ๊อบ ยินดีต้อนรับค่ะ
กอดคิดถึงน้าอึ่งนะคะ แต่กลับมาแก้คำผิดก่อน ฮิฮิ ก่อนที่บอกอหมูจะมาเจอ...
รักเธอคิดถึงเธอเสมอ....ครูอ้อย แซ่เฮ
ดีใจที่ได้อ่านบันทึกของพี่อึ่งอ๊อบอีกครั้งครับ
ขอบคุณ น้องอิง ชาดา หน้าตาดี๊ดี อิอิอิ กลับจริงเปล่าหนอ
ขอบคุณคุณแสงแห่งความดี(งาม) ครับ หาเวลามาทักทายกันครับ
รอน้องต้อม เนปาลี เขียนด้วยนะ คิดถึงนิยายเก่า ๆ อิอิ
ขอบคุณ ดร.แจนค่ะ จะกลับหลายครั้งแล้ัว แต่ก็กล้า ๆ กลัว ๆ เดี๋ยวเจอแซวว่าลักปิดลักเปิดค่ะ คิดถึง อ.เหน่ และ น้องต้นไม้ค่ะ
โอว...แม่เจ้า น้าต๋อยมาจริง ๆ รอ บก.หมูดีก่า อิอิอิ
คิดถึงครูอ้อยนะคะ กลับบ้านไม่ถูกต้องมีคนพากลับค่ะ พื้นที่แห่งนี้สอนให้น้องได้เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกันบนสังคมออนไลน์ค่ะ
งานนี้กลับมาจริง ๆ ครับ อ.เหน่ อิอิอิ