ใบไม้ลอยลิ่วแล้วคืนสู่ดิน


อนิจจัง ความไม่เที่ยง ไม่จีรังยั่งยืนเป็นความจริงของธรรมชาติและชีวิต ดังนั้นการเตรียมความพร้อมกับสิ่งไม่เที่ยงเราควรเตรียมด้วยสติและปัญญา

 

"ใหญ่แค่ไหน  ก็ยังเล็กกว่าโลง"
"ทุกคนในโลกนี้แตกต่างกัน  แต่ทุกคนในโลกนี้ก็ไม่แตกต่างกัน"
จากหนังสือ ๓๙ พุทธมรรคา "ถ้ารู้แล้วทำไมถึงไม่ทำ"
ผู้แต่ง  ธีรโสภณ (พิมพ์ครั้งที่ ๑ มกราคม ๒๕๕๓)

----------------------

          ช่วงนี้ฉันต้องกล่าวลากับคนหลายๆในชีวิตแบบกระทันหัน  ตั้งแต่ลูกศิษย์ เพื่อนของแม่  และแม่ของเพื่อนทุกๆครั้งที่เกิดเหมือนจะบอกตนเองว่า นั่นคือธรรมชาติไม่เลือกเพศ เลือกวัย หรือเลือกความพอใจของใคร
           นก
           ดอกไม้
           ใบไม้
           หรือ คน ยามที่อยู่สูงทุกสิ่งดูจะน่าภิรมย์ น่าพอใจอยากอยู่นานๆ
           แต่สุดท้ายทุกอย่างคืนสู่พื้น
           อาจจะแตกต่างกันแค่ช่วงเวลา
           แต่ปลายทางของทุกๆชนิดพันธุ์ไม่แตกต่างกันเลย
สุดท้ายฝากบทเพลง "ใบไม้" ที่คำร้องงดงามสอดคล้องกับสิ่งที่ครูนกกำลังบันทึก


เกิดเป็นเพียง ใบไม้หนึ่งใบ
เคยพริ้วไหว ใต้แสงตะวัน
และแล้ววันหนึ่ง ใบไม้ก็ถึงวัน
ทิ้งตัวปลิว พริ้วร่วงลงไป

แต่บังเอิญ ลมพัดผ่านมา
เพียงช้าช้า เหมือนฟ้าตั้งใจ
โอบอุ้มใบบาง ให้ลอยละลิ่วไป
สูงขึ้นมาใหม่ แล้วเริ่มเดินทาง

สูงขึ้นไป ลอยขึ้นไป บนท้องฟ้ากว้าง
ขึงใบบาง บินขึ้นไป สูงสุดฝัน
อยากจะลอย ได้อย่างนี้นานนาน
ฟ้าช่างงดงาม แสนเพลิดเพลินใจ

แต่พอลม โชยล้าอ่อนแรง
เจ้าใบไม้ ก็ร่วงทันใด
อยากฝืนตัวเอง ผลักตัวให้ขึ้นไป
ฝืนสักเท่าไร ก็เกินเป็นจริง
เมื่อฝันสวยงาม ผ่านเลยและลับไป
ใบไม้ก็แนบกาย ซบลงบนดิน...



 

คำสำคัญ (Tags): #ไตรลักษณ์
หมายเลขบันทึก: 489297เขียนเมื่อ 27 พฤษภาคม 2012 16:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม 2013 21:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

อ่านแล้ว อดคิดถึงกลอนสดที่ผมเขียนไว้เมื่อหลายสิบปีครับ

มุ่งหวังสิ่งใดในโลกหล้า
เกิดมาก็แต่ตัวเปล่า
ชีวิตใช่ว่า-นานยาว
ลับโลก, ทิ้งเรื่องราวใดไว้

..

ขอบคุณครับ

เพลงไพเราะมากค่ะ สุดท้ายทุกคนก็ต้องวางทุกอย่าง...กลับสู่ธรรมชาติ . ทุกคน

งดงาม ตามธรรมชาติ ค่ะครูนก

ฝันดีค่ะคืนนี้

  • สวัสดีครับครูนก
  • ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาแบ่งปันกัน

เพียงใบเดียว ก็เปลี่ยวดาย เมื่อหายจาก
ต้องจำพราก จากต้น พ้นจากกิ่ง
จะใบเก่า ใบใหม่ ไม่ประวิง
หลุดจากกิ่ง ก็หลุดร่วง จากดวงใจ
โอ้อาลัย ใบร่วง แล้วร่วงเล่า
ใบเก่าติด ต้นนี่ สิน่าห่วง
ต้องอาลัย เช้าค่ำ เฝ้าคร่ำครวญ
ส่วนใบร่วง ลาไป ไม่รู้ความ

n@phuket 28 may 2012
บ้านพิศ พร พรรณ 

 

สวัสดีค่ะ คุณหนูรี

           เมื่อวานลมแรงมาก....ปลอดภัยดีนะค่ะ.....เป็นอีกวันที่ได้บทเรียนจากใบไม้ในวันลมพัดแรงนะค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน

           ขอบคุณบทกลอนในอดีตที่อมตะในความหมายแบบนิรันดร์กาล

ขอบคุณคุณ Bright Lilly ที่มาแวะฟังเพลงค่ะ เพลงถูกใจคนฟังก็ยินดีค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณปริมแวะมาเยี่ยมให้กำลังใจ

สวัสดีค่ะ คุณเขียวมรกต

          ขอบคุณค่ะที่มาร่วมฟังเพลงใบไม้

สวัสดีค่ะ น้อง Nobita

          ขอบคุณมากๆค่ะที่นำกลอนดีๆมาฝาก...จะตอบเป็นกลอนก็เกรงใจคนอ่านค่ะ (ไร้ความสามารถด้านกลอนค่ะ)

ขอบคุณค่ะคุณหยั่งราก ฝากใบ...ที่แวะมาให้กำลังใจ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท