ขอบคุณ สำหรับ บทความดีๆ นี้นะคะ ได้ข้อคิด มากมาย ที่นำไปคิด ปฎิบัติ
น้องชลัญ...... แหมคำนี้ไม่อยากตอบ
แต่ต้องตอบเพราะมีบันทึกนี้ ...เคยมั้ย....เพราะคันหน้าตัว
เคยมั๊ย..ที่หว่านพืชชนิดหนึ่ง กลับงอกเป็นอีกชนิดหนึ่งที่ดีกว่า
เคยมั๊ย..ที่นัดใครคนหนึ่ง กลับได้พบคนกลุ่มใหญ่ที่เพิ่มคุณค่ากว่า
เคยมั๊ย..ที่วันนี้กำลังท้อแท้ไม่เป็นอย่างความหวัง..กลับกลายเป็นว่าคิดทางออกอื่นที่เกินกว่าที่หวังไว้เดิม
... ให้กำลังใจกันเหมือนเคยค่ะ ...
ขอบคุณพี่ใหญ่มาให้กำลังใจตลอด
ขอบคุณหมอเปิ้ล กับกำลังใจที่ให้
ขอบคุณหมอ ป. ที่มอบดอกไม้ให้มีพลัง
ขอบคุณ ท่านวอญ่า ที่ทำให้ฮา จนหายเศร้าเลย
บ่อยไปค่ะ
บางครั้งแม้ไม่อยากรับรู้
แต่ต้องฟัง
ไม่ต้องถามใครเลย ว่าเคยมั๊ย.. เพราะคำว่าไม่.. ไม่เลย ไม่เคยมี..
เอ๊ะยังไง.. ขอสรุปว่า เคย
เคย เคยทั้งนั้น