คำผวนชวนคิด..?
การเดินทางที่ผ่านพบผู้คนในรัฐทางตอนเหนือของประเทศมาเลเซียไม่เพียงแต่ได้เจอผู้คนแปลกหน้าแปลกตา แต่ไม่แปลกใจเพราะจิตใจของเราทุกคนยังคงมีหลักธรรมทางศาสนาที่ตนเองเคารพนับถืออยู่เสมอ เราเดินทางผ่านพหุวัฒนธรรมทางท้องถิ่นแดนใต้ยังคงมีความเป็นโบราณสถานให้เห็นทั้งวัฒนธรรมพราหมณ์ – ฮินดู วัฒนธรรมมลายู วัฒนธรรมอิสลาม วัฒนธรรมคนป่า ( เผ่าซาไก ) หรือชาวเงาะป่าที่คนคุ้นชินกับชื่อนี้ ได้ยินมาว่าเผ่าชนคนป่าในมาเลเซียมีมากกว่าคนสยามในมาเลเซียซะอีก และมีที่เป็นใหญ่เป็นโตทางงานในภาครัฐก็เยอะ ทำให้ได้คิดว่า...สิ่งที่เล็กที่สุดก็เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดได้เช่นกัน...
จากการที่เราได้พูดคุยแบบบ้าน ๆ กับผู้คนที่ผ่านพบเจอผูกสัมพันธ์เป็นเพื่อนพี่น้องญาติมิตรได้คุยแลกเปลี่ยนมุมคิดสะกิดใจอยู่หลายคำนำมาเล่าไว้กันลืมอย่างนี้ว่า...คนไทแต่แรกหัวไม่ฉลาดคิดไปแต่ในทางที่เสียเพ..? สมัยก่อนรัฐเขาให้ที่ดินปลูกสวนยาง ก็มีเสียงว่า เอาที่ดินไปทำไม เพราะเราปลูกให้เขาเพ..?
ธรรมดาอันคนเรามี 2 ประเภท คือ
1 . เป็นคนไทเปล่า ๆ คนแบบนี้เอาเพ ลักของเพื่อนกะยัง..? ( เป็นคนที่จิตใจไม่มีศีลธรรมเป็นโจรเป็นขโมยปล้นจี้เอาสิ่งของคนอื่นก็มีเยอะ )
2 . เป็นคนไทพุทธ นี่ดีจิตใจมีศีลมีธรรม น่าคบค้าสมาคมด้วย
เรื่องของคนนี้มากเรื่อง เราทำรั้วบ้านสูงขนาดไหนก็สู้ทำดีกับคนข้างเรินไม่ได้..?
คนเรานี้ไม่มีอะไร วันนี้อยู่ใต้ชายคา วันหน้าอยู่ได้ฝาโลง..?
อันที่จริงคนดีนี้ควรส่งเสริม ควรประชาสัมพันธ์ให้คนรู้มาก ๆ ไม่ควรส่งเสริมคนชั่วคนไม่ดีคนไม่มีศีลธรรม...
ยามค่ำคืนวันหนึ่งมีการเลี้ยงต้อนรับเราผู้ไปเยือน เจ้าภาพยกน้ำมึนเมามาให้ยูมิ เพื่อนสนิทก็เลยบอกไปว่าอาจารย์ยูมิไม่ดื่มครับ คุณหมอห้าม เพื่อนอีกคนว่า...หมอห้ามหรือเมียห้าม ( วะ ) ...อิ อิ อิ คือโดยนิสัยผมไม่ดื่มไม่สูบอยู่แล้วครับก็ได้เฮฮากันไป
แต่ในวงคุยแบบบ้าน ๆ สบาย ๆ ลูกทุ่ง ๆ นี้มีคำชวนคิดขำของผู้ใหญ่บ้านชื่ออ่วมอยู่นะเช่น เรื่องธรรมดาเวลาไปต่างประเทศต้องใช้ภาษาอังกฤษ ภาษาอังกฤษวันละคำขอเสนอคำว่า ...เยสซื้อ...ไปเมืองหลวงก็ เยสซื้อ ไปพัทยากะเยสซื้อ ไปเชียงใหม่กะเยสซื้อ...เวลาหลบบ้านกะ...เยสฟรี..?
จากเข้าบ้านแล้ววกกลับเข้าวัดบ้างบางแห่งเห็นป้ายเขียนไว้ติดข้างศาลาวัดทิ้งท้ายว่าดังนี้...
อย่าทะนงหลงตนเป็นคนเลิศ
อย่าทะนงว่าประเสริฐกว่าใครเขา
อย่าทะนงหลงตนจนมัวเมา
อย่าทะนงว่าเราเด่นกว่าใคร...
ความเห็น (2)
เรียนอาจารย์ ยูมิ อันว่าคำผวนนี้ผมเชิดชูว่าเป็นภาษาศิลป์ พูดเล่นลิ้นมีความหมายในการผวน คนปักษ์ใต้ผวนได้ทุกสำนวน
มีเรื่องเล่าว่าคนชุมพร ราชาคำผวน ท้าผวนแข่งกับคนพัทลุง นั่งรถไฟมาถึงพัทลุงก็ถามหาคนพัทลุงที่ผวนเก่งๆ กับหนุ่มคนหนึ่งที่พัทลุง
หนุ่มนั้นพอรู้จุดประสงค์ ก็ตอบตกลงบอกว่า"อ้อได้" คนชุมพรตกใจนี้ขนาดไม่ใช่ตัวจริงเขาก็ถูกด่าเสียแล้ว แขบขึ้นรถไฟหลบชุมพรยอมแพ้
อีกครั้งหนึ่ง มีพรรคพวกต่างจังหวัดมาเรียกอยู่หน้าบ้าน เจ้าของบ้าน ออกมาเห็นก็ทักด้วยความดีใจว่า .."อ้อนึกว่าใครที่หนวย"
อาจารย์ หากมีโอกาสได้มาผวนด้วยกันสักครั้งคงหนุกไม่หยอก มีผวนชั้นเดียว ผวนสองชั้นสามชั้น เช่น หมออะไรหมุนคอได้ ตอบ หมอยู = หมอคุณ = หมุนคอ อิอิอิ
เชิญ ยีมุ มวนผา กับวาหยอ เด็กไม่ลอ แก่เฒ่า ชาวพูนยาก
พินษาษา ควนผำ นำมาฝาก ลำบากใจ ใบจาก ยามยากสูบ.....
สวัสดีครับ เรื่องภาษาอย่างนี้คนภาคใต้บ้านเราถนัดนะครับ ฮิ ฮิ ฮิ
เวลานั่งคุยกันในกลุ่มชาย ๆ ได้ตั้งวงด้วยแล้ว ภาษาคำผวนชวนสนุกนี่จะหลั่งไหลมาเทมา เป็นภูมิปัญญา ฟังด้วยดีก็ได้ปัญญาและขำ ๆ ยืดอายุไม่เครียด...อิ อิ อิ
คืนวันนั้นยังมีอยู่ว่า...อะไรเอ๋ย สัตว์อะไรร้องเสียงดังบอ ๆ ต้องถามบังนะครับ...อิ อิ อิ
ขอบคุณครับ