บันทึกครูนิธิ-ความทรงจำที่ไม่งดงาม

ความทรงจำที่ไม่งดงาม

     ย้อนความถึงตอนเด็ก เดิมทีเรียนอยู่โรงเรียนคริสต์ โรงเรียนคริสต์นี่จะสอนภาษาอังกฤษกันตั้งแต่อนุบาล ยังจำได้มีรุ่นพี่คนหนึ่งเรียน มัธยม 5 เราเรียนอยู่ประมาณประถม 3 ได้ลองทดสอบคำศัพท์ดูว่าเราจะรู้มากน้อยแค่ไหน  ปรากฏว่าตอบได้ทุกคำ  พี่ชมว่าโอ้โฮ้! เก่งจัง  รู้ศัพท์พอ ๆ กับพี่เลย พอขึ้นประถม 4 ก็ย้ายมาเรียนโรงเรียนรัฐบาล ทำให้หยุดเรียนภาษาอังกฤษไปปีหนึ่ง แต่ก็ไม่ลืม พอขึ้นประถม 5 ก็กลับมาเรียนภาษาอังกฤษใหม่ตามหลักสูตร  ก็ยังมีความจำหลงเหลืออยู่  ยังจำได้    

      This is a book.  This is a table. อะไรประมาณนี้ 

     ครูก็มองดูว่าเราเก่ง   แต่จริง ๆ แล้วเก่งแค่ที่รู้ ไอ้ที่ไม่รู้ครูยังไม่ได้ทดสอบ  มีอยู่ครั้งหนึ่งจำไม่ได้ว่าอยู่ชั้นอะไร  ภาคเรียนไหน  ครูภาษาอังกฤษ สั่งให้เขียนวันที่เป็นภาษาอังกฤษที่หัวกระดาษ  เชื่อว่าหลายคนคงจำได้ และวิธีการนี้ยังคงใช้กันอยู่เพราะลูก ๆ ก็ยังเขียนจนทุกวันนี้  จำได้ว่าเดือนที่กำลังเขียน คือเดือนกุมภาพันธ์  จริง ๆ ครูเขาสอนให้ท่องแล้ว ด้วยความเป็นเด็ก จำได้บ้างไม่ได้บ้าง เพราะศัพท์ยาว จำยาก โดยเฉพาะเดือนที่ไม่ได้ลงด้วย b-e-r ครูภาษาอังกฤษท่านดุมาก กำลังท้องด้วย  กี่เดือนก็ไม่รู้  อารมย์ก็ขึ้นลงตามประสาคนท้อง  ยิ่งดุมากขึ้นไปอีก  จำได้ว่าเป็นคนยกสมุดของห้องไปให้ครูตรวจกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง  วางสมุดเสร็จก็ต้องรอเอากลับไปแจกเพื่อน ๆ ก็ต้องนั่งคุกเข่ารอกับเพื่อน  พอถึงเล่มของตัวเราเองอารมย์ครูก็ขึ้นปี๊ด!ทันที

      “ของใครเนี่ย! เดื่อนกุมภาบ้าอะไรมี b-e-r ด้วย”

     แล้วก็เปิดหน้าปกดู พอรู้ว่าเป็นเราเท่านั้นแหละ ครูก็เหวี่ยงสมุดเล่มนั้นลงพื้นกระจายลงตรงหน้าเราทันที  แล้วก็ไล่เราออกไปจากห้อง  ความรู้สึกตอนนั้นคืองง ! ไม่เข้าใจ ทำไมครูไม่บอกเราดี ๆ เสียใจมาก

     ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะโดนแบบนี้  ตั้งแต่วันนั้นความรู้สึกที่อยากเข้าเรียนภาษาอังกฤษลดลง  จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเรียนเรื่องอะไร รอดมาได้อย่างไร  เกิดคำถามมาตลอดว่าทำไม! พอโตขึ้นมาก็พยายามทำความเข้าใจอาจเป็นเพราะครูท้องมั้ง อารมย์เลยปวนแปร แต่ก็ยังคาใจ  ติดใจ กิรยาท่าทางของครูคนนั้นผ่านมากี่ปีก็ยังจำได้  จนตั้งเป็นปณิธานกับตนเองว่าถ้าเป็นครูอย่าทำอย่างนี้กับเด็กนะ  ถ้าตั้งท้องแล้วต้องสอนหนังสือเด็ก ต้องรู้อารมย์ตัวเองนะ  คุมตัวเองให้ได้  มันเป็นความทรงจำที่ไม่งดงามเลย

     ถามว่าโกรธไหม?  ไม่โกรธนะ แต่เสียใจ  และเป็นความทรงจำเดียวที่อยู่ท่ามกลางความทรงจำที่งดงามของครูทุกคนที่สอนมา  จิตใจจึงมีสิ่งดี ๆ ที่ได้รับจากครูหลายคนส่งผ่านมาให้เป็นคน เป็นครู ทุกวันนี้และต้องขอบคุณครูภาษาอังกฤษท่านนั้นด้วย ที่ช่วยทำให้รู้ว่าครูที่เด็กต้องการเป็นอย่างไร

[ขจิต ฝอยทอง]

• ครูภาษาอังกฤษมีหลายแบบ
• เอามาฝากคุณครูด้วยครับ
• ขอให้มีความสุขกับการสอนครับ

• 1. http://gotoknow.org/blog/yahoo/60068

     Listening and pronunciation(good)

        http://teacher.scholastic.com/clifford1/flash/phonics/index.htm  

   

  2.http://gotoknow.org/blog/yahoo/18565

    (Star fall) for children practice pronunciation

   

  3. http://gotoknow.org/blog/yahoo/25457

    (Story place) for listening

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/25457

  (Story place) for listening

   

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/61932

   

  websites for  reading and listening

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/60494

  Christmas

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/60309

  Grammar

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/61015

  writing

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/60068

  Listening and pronunciation(good)

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/59648

  Natures

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/62959

  Vocabulary(Hangman)

   

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/58527

  words and alphabet

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/58848

  quizzes

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/58768

  songs and close test

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/27736

  English for adults

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/61341

  Reading for adults and children

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/40416

  Games (choose monkey) for writing and listening

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/37823

  Vocabulary

   

  http://gotoknow.org/blog/yahoo/27966

  website for children(hippo)

  อื่นๆ

  http://portal.in.th/kha-ku/pages/4815/