"ทุกคนคือศิษย์ ตลอดชีวิตของครู ถ้อยคำชื่นชมเชิดชู ไม่ต้องให้ครูก็ได้" ... (ถ้อยคำซึ้งใจในเพลง "รางวัลของครู" ที่อยากให้คุณครูทุกท่านได้ฟัง)
ถ้อยคำหนึ่ง ซึ่งซึ้งใจสำหรับคนเป็นครูที่ว่า
"ทุกคนคือศิษย์ ตลอดชีวิตของครู ถ้อยคำชื่นชมเชิดชู ไม่ต้องให้ครูก็ได้"
ฟังและชมครั้งแรกจาก MV บนแผ่น DVD ที่ท่านวิทยากรจากแดนไกลมอบไว้ให้ (๔ พ.ค.๕๕)
ฟังและชมครั้งที่สองจากกระบวนการอบรมของท่านวิทยากรด้านบุคลิกภาพของครู (๑๐ พ.ค.๕๕)
เชิญรับชมและรับฟังจากคลิปด้านล่างนี้นะครับ
มิวสิควีดิโอ ...
(http://www.youtube.com/watch?v=rzTMS2xxLnQ)
เนื้อเพลง ...
ชื่อเพลง : "รางวัลของครู"
ขับร้องโดย : ปาน ธนพร แวกประยูร
ผู้สนับสนุน : สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา
ทุกคำบ่นว่า
คือความปรารถนาดี
ใช้ความเมตตาปราณี
คอยชี้หนทางเดินให้
ร้อยเหนื่อยพันหนัก
กลั่นเป็นรักและห่วงใย
เพื่อทำหน้าที่ยิ่งใหญ่
เป็นคนผู้ให้วิชา
ทุ่มเทเพื่อศิษย์
จากจิตวิญญาณของครู
แสงเทียนเพื่อการเรียนรู้
ยังสู้ยังส่องเรื่อยมา
ให้ศิษย์ถึงฝั่ง
ด้วยแรงหวังแรงศรัทธา
เหนื่อยกายและใจ ทว่า
เป็นสุขอยู่ทุกนาที
*ความภูมิใจมิได้อยู่ในพานไหว้ครู
แต่อยู่ในวันที่รู้ว่าศิษย์นั้นไปได้ดี
เรือจ้างลำแกร่ง
ยังพายสุดแรงที่มี
พ่อพิมพ์แม่พิมพ์วันนี้
ยังพิมพ์คนดีสุดแรงทุกวัน
** ทุกคนคือศิษย์
ตลอดชีวิตของครู
ถ้อยคำชื่นชมเชิดชู
ไม่ต้องให้ครูก็ได้
รู้ถูกรู้ผิด
มีชีวิตที่สดใส
สื่งนั้นที่ครูฝันใฝ่
เพื่อเป็นแรงใจให้ครู
ซ้ำ *, **
รู้ถูก รู้ผิด
มีชีวิตที่ก้าวไกล
เป็นคนที่ดีให้ได้ นั่นคือ
"รางวัลให้ครู"
ดาวน์โหลด MP3 ...
๑. รางวัลของครู (ประสานเสียง)
๒. รางวัลของครู (ปาน ธนพร แวกประยูร)
๓. รางวัลของครู (เพลงบรรเลง)
.................................................................................................
จากเนื้อเพลง ...
"ทุกคนคือศิษย์ ตลอดชีวิตของครู ถ้อยคำชื่นชมเชิดชู ไม่ต้องให้ครูก็ได้"
เป็นเนื้อเพลงที่โดนใจมาก จากการเป็นครูของตัวเองที่มักจะปิดท้ายคอร์สเรียนเสมอว่า
"ครูไม่สนใจว่า ลูกศิษย์ของครูจะเกลียดครูแค่ไหน หากเมื่อเรียนจบไปแล้วได้ไปเป็นครู สิ่งที่ครูได้สอนไว้ได้นำไปใช้ ค่อยกลับมาบอกขอบคุณครูภายหลังก็พอแล้ว"
ผมยังชอบประโยคนี้อีก
"ความภูมิใจมิได้อยู่ในพานไหว้ครู แต่อยู่ในวันที่รู้ว่าศิษย์นั้นไปได้ดี"
ความภูมิใจมิได้อยู่ในพานไหว้ครู หรือมีลูกศิษย์มาไหว้ครูตามประเพณีเท่านั้น แต่มันอยู่ที่ความสำเร็จในชีวิตของเขาต่างหาก เป็นคนดี ทำประโยชน์ให้สังคมก็พอแล้วเช่นกัน
ในที่สุด ผมก็สามารถค้นพบเพลงที่ใช้ในการปิดรายวิชาที่ตรงกับความต้องการของครูของผมอย่างมาก
The Last Lecture จะมีคุณค่าและความหมายมากขึ้นกว่าเดิมอย่างแน่นอนครับ
ขอบคุณ สำนักงานเลขาธิการคุรุสภาที่ทำสื่อสร้างสรรค์ในวงการครู
ขอบคุณ ผู้แต่งเพลงนี้ที่ผมยังไม่ทราบว่าท่านคือใคร
ขอบคุณ คุณปาน ธนพร เสียงของคุณมีพลังเหลือเกิน
ขอบคุณ จิตวิญญาณที่สถิตอยู่หัวใจเพื่อลูกศิษย์ของคุณครูทุกท่าน
บุญรักษา คุณครูดี ๆ ทุกท่านนะครับ ;)...
ความเห็น (28)
" จิตวิญญาณที่สถิตอยู่หัวใจเพื่อลูกศิษย์ของคุณครูทุกท่าน"
... ประทับใจประโยคนี้มากค่ะ..
ถึงไม่ได้เป็นครูแต่ก็ขอชื่นชมคุณครูทุกกๆ ท่านด้วยจิตคารวะค่ะ
และขอฟังเพลงด้วยคน น้ำตาไหลตามเลย
ขอบคุณค่ะ ;)
ดูวีดีโอแล้ว ช่วยให้เห็นความหมายของสิ่งที่ทำ ขอบคุณมากค่ะ คุณครู
คำว่า " ครู "เปรียบไว้ได้หลายอย่าง
เปรียบ"เรือจ้าง"รับส่งผู้โดยสาร
ให้พ้นห้วงมหาชลาธาร
ได้ข้ามผ่านถึงฝั่งสมตั้งใจ
เปรียบ"แม่พิมพ์"กล่อมเกลาเฝ้าหล่อหลอม
ทั้งโอบอ้อมการุณย์หนุนนำให้
ปลูกฝังซึ่งคุณธรรมผ่องอำไพ
ให้ก้าวไปตามครรลองของชีวา
เปรียบ"แสงเทียน"ส่องสว่างทางมืดมิด
เพื่อให้ศิษย์แจ่มกระจ่างทางศึกษา
จากไม่รู้ทั้งเขลาเบาปัญญา
กลับเก่งกล้าเลิศล้ำเพราะพร่ำเรียน
คือ"ปูชนียบุคคล"เปี่ยมล้นค่า
ควรบูชาเคารพนบนอบเศียร
ทั้งกายใจจิตวิญญาณท่านเฝ้าเพียร
เพื่อนักเรียนเติบใหญ่นั้นได้ดี
ขอทดแทนบุญคุณที่หนุนเนื่อง
ชาติรุ่งเรืองเพราะคุณครูกู้ศักดิ์ศรี
พร้อมอุทิศใจกายหมายมอบพลี
เป็นคนดีที่น่ายลชนชื่นชม
ร่วมเชิดชูครูไทยด้วยใจมั่น
ที่สร้างสรรค์บ่มเพาะความเหมาะสม
ในวันครูที่สิบหกมกราคม
ขอกราบก้มไหว้ครูดีศรีแผ่นดิน
ขอขอบคุณ กลอนวันครู โดยคุณ
jkrolling จาก dreampoem.com
คุณครูที่รัก.....
เห็นลำเรือลอยมา..ที่ท่าน้ำ
พายวาดค้ำลำแอบเข้าแนบข้าง
หลากหลายเท้าคู่น้อย..ก็พลอยวาง-
ก้าวเหยียบย่างลงสู่..เสียงกรูเกรียว
เรือจ้างน้อยลอยลำ..พายจ้ำจ้วง
แต่ละช่วงจังหวะ..น้ำชะเชี่ยว
เห็นเธอวาด..พายค้ำ..เรือลำเรียว
อยู่กลางสายชลเปลี่ยว..อย่างเดียวดาย
เช่น..ดวงวันลอยดวง..ขึ้นช่วงแสง
ทาบหล้าแหล่งให้พิสุทธิ์..เห็นจุดหมาย
เมื่อหัวใจมุ่งอยู่..ไม่รู้วาย
จักจ้วงพายพาคน..ข้ามพ้นน้ำ
งามยิ่งงาม..ก็ระยับอยู่กับโลก
ปรุงปรนหอมบ่ายโบกโลมโลกต่ำ
เมื่อปรารมภ์พร่างพร้อย..ทุกรอยกรรม-
ย่อมจักย้ำยุดงามอยู่ท่ามตา
มือเรียววาดพาย-วนกลางชลเปลี่ยว
พร้อมทุกเสี้ยวส่วนใจ..รู้-ใฝ่หา
คลื่นสวนลำโหมหนัก..ในมรรคา
เห็นเพียงใจแกร่งกล้าไม่ล้าโรย
ร่างน้อยน้อยนั่งมองตาจ้อง-เพ่ง
ท่ามสูรย์เปล่งปลาบแนว..ลมแผ่วโผย
แรงคลื่นสายธารโลก..คอยโบกโบย
พาพ้นโดยมือเรียว..ที่เคี่ยวกรำ
ปีแล้ว..และปีเล่า..ที่เจ้าเป็น
ผ่านร้อยเข็ญ..พันโศกแห่งโลกต่ำ
ด้วยจิตที่สำนึก..งามลึกล้ำ
ค่อยค่อยจ้ำเรือน้อย..ล่องลอยไป
ละเที่ยวพาย..ละเที่ยวผ่าน..ฝ่าธารเชี่ยว
ค่อยค่อยเคี่ยวกรำสอน..อาทรให้-
ลูกศิษย์น้อยคล้อยหลัง..สู่ฝั่งไกล
ผ่านน้ำไหล..ชะเชี่ยว..ด้วยเรี่ยวแรง
คือเรือน้อยลอยผ่านสายธารไหล
ด้วยจิตใจครูสาวผู้กร้าวแกร่ง
ที่จะคอยคัดท้าย-วาดพาย..ทะแยง
พาหัวเรือทิ่มแทง..สู้แรงน้ำ
ทอดทิ้งตัวตนอยู่..เพื่อผู้อื่น
ท่ามกระแสลมตื่น..เสียงคลื่นคร่ำ-
ครวญระดมห่มห้อม..อยู่ล้อมลำ-
เรือน้อยคอยพลิกคว่ำ..จมลำเรือ
ภาพเด็กน้อยจำพราก..พ้นฟากฝั่ง
มือเรียววาดพายยัง..อีกฝั่งเพื่อ –
รับส่งอีกทุกรุ่น..ช่วยจุนเจือ-
ภาพงดงามให้หลงเหลือ...ในแผ่นดิน..!
ขอขอบคุณ กลอนวันครู จาก
Thaipoem.com โดย คุณสดายุ
ขอบคุณมากครับ พี่ใหญ่ นงนาท สนธิสุวรรณ ;)...
คนเป็นครู จักเป็นด้วย "จิตวิญญาณ" มิใช่ หน้าที่ ครับ ;)...
ซึ้งใจมาก ๆ เช่นกันครับ พี่คุณครู อิงจันทร์ ณ กระท่อมอิงจันทร์ ;)...
ขอบคุณมากครับ ;)...
ยินดีและขอบคุณ ครูของหมอ 
ป. เช่นกันครับ
;)...
...
ไม่ว่าครูเปรียบเทียบอะไรบ้าง
ทุกเส้นทางก็มีครูยืนอยู่เสมอ
พาศิษย์ผ่านห้วงไม่รู้มิเผลอเรอ
เพราะมีเธอ ศิษย์ครู
จะสู้ไป
...
ขอบคุณบทกวีงาม คุณ ครูกาย ที่ช่วยมาำเติมให้สมบูรณ์ครับ ;)...
...
กว่าจะส่งข้ามไปทีละรุ่น
หัวใจกรุ่นอุ่นไอแทบใจหาย
พาเรือขยับลับรดด้วยจรดพาย
ขยับสายกายตนให้พ้นครู
...
ขอบคุณกลอนงามมากอีกบทครับ คุณ ครูกาย ;)...
ศิษย์ที่รู้ถูกผิด มีครูตลอดชีวิตเช่นกัน
เป็นลูกศิษย์เฉย ๆ ยังฟังกินใจมากเลยนะคะ
เช่นกันครับ คุณหมอ 
ทพญ.ธิรัมภา
;)...
ขอบคุณมากครับ
คุณยายมาส่งกำลังใจให้คุณครูค่ะ
ขอบคุณมากครับ คุณยาย มนัสดา ;)...
เดิมตั้งใจจะใช้เพลงนี้เหมือนกัน แต่ก็ดีแล้วครับ เก็บไว้ให้ อ.วัส
ได้ขับเคลื่อน..
ผมกลับมาฟังเพลงนี้ที่สารคามอีกที น้ำตาไหลอยู่นานเหมือนกัน
v_V ... ได้มีโอกาสเปิดเพลงนี้ชัด ๆ เมื่อคืนวานที่ผ่านมา
"รางวัลของครู" สะเทือนหัวใจจริง ๆ ครับ
ผมอยู่หน้าห้องยามค่ำคืน พยายามกลั้นน้ำตาสุดฤทธิ์
ดั่งเพลงมันบ่งบอกคำพูดของผมจริง ๆ
ขอบคุณครับมากครับ คุณ 
แผ่นดิน
;)...
ขอคารวะคุณครูผู้เสียสละทุ่มเท ครูเพื่อแผ่นดิน ครูเพื่อศิษย์ ค่ะ ขอแสดงความยินดีด้วยความเคารพกับรางวัลครูเพื่อศิษย์ ที่อาจารย์วสวัตได้รับในครั้งนี้ ค่ะ
ได้แต่ "ขอบคุณ" คุณครู 
Rinda เช่นกันนะครับ
ผมยังช็อคอยู่ ;)...
ขอบคุณสำหรับข้อคิดและ MV ดีๆ ครับ ผมเองเชื่อว่าตัวเองเป็นครูที่ไม่ดีเท่าไร แต่ก็ดีใจเวลาใครเรียกครู (มากกว่าเรียกอาจารย์) นะครับ
ขอมองต่างมุมสำหรับ MV ตัวนี้นะครับ ผมว่า ผกก. ไทยเก่งในเรื่องดรามามาก ดูจากช่วงน้ำท่วมเมื่อปีก่อนมี MV ดราม่าประกอบภาพเหตุการณ์ออกมาไม่หยุดเลย คุณเป็นเอก รัตนเรือง ถึงกับตั้งข้อสังเกตว่าคนไทยชอบแก้ปัญหาต่างๆ ด้วย MV ในรายการตอบโจทย์
ผมไม่แน่ใจว่าใครเป็นคนคิดเรื่องราวใน MV นี้นะครับ คาดว่าเป็น ผกก. แต่ก็ต้องยอมรับว่าคุรุสภาให้การสนับสนุนและไฟเขียวเนื้อหาใน MV แสดงว่ายอมรับในมุมมองที่ถูกนำเสนอออกมา ซึ่งมีสองสามเรื่องที่ผมขอตั้งข้อสังเกต ดังนี้ครับ
ข้อแรก คนไทยยังติดภาพ (model) ของครูดีว่าต้องเป็นผู้หญิงใส่แว่น แต่งตัวเรียบร้อย ดูไม่เป็นมิตรเมื่อแรกพบ แต่ทุ่มเทให้กับวิชาชีพ ผมว่าภาพนี้เปลี่ยนยากพอควร
ข้อสอง เรามักสับสนกับหน้าที่ครู หน้าที่รัฐฯ และหน้าที่พ่อแม่นะครับ ครูใน MV ตัวนี้ทำหน้าที่ดีกว่าพ่อแม่ของตัวละครเด็กทั้งสามคนเลย หนุ่มแว่นคนแรกนั้นเข้าใจได้ว่าที่บ้านฐานะไม่ดี ไม่มีแม้ข้าวกลางวัน ครูเลยบริจาคอาหารกลางวัน และให้รองเท้าผ้าใบ (ซึ่งเป็นหน้าที่รัฐฯ) ส่วนน้องผู้หญิงหน้าตาจิ้มลิ้มที่แอบสูบบุหรี่หลังตึกนั้น ที่ครูต้องเอาไม้เรียวฟาดหน้าเสาธง (เดี๋ยวนี้ยังทำได้ไหมครับ?) และที่ครูต้องตามไปช่วยเธอถึงกลางค่ำกลางคืนนั้น เป็นหน้าที่ครูเหรอ! ผมว่าเป็นหน้าที่พ่อแม่นะครับ ส่วนหนุ่มเลือดร้อนคนสุดท้าย (ที่โตมาเป็นตำรวจ) ผมก็ไม่เข้าใจว่าครูผู้หญิงจะต้องเอาตัวเข้าไปห้ามเอง ทำไมไม่เรียกภารโรงคนเดิมที่ปราบหนุ่มจิ๊กโก๋ซะอยู่หมัดเมื่อคืนก่อนมาช่วย
ทั้งหมดทั้งปวง ผมไม่ได้วิจารณ์เพราะไม่เคารพครูนะครับ แต่คิดว่าเราต้องมองข้ามความ "ซึ้ง" ใน MV ให้ได้ และพูดกันจริงๆ ว่าหน้าที่ใคร ก็ต้องเข้าใจ พ่อแม่ และครู ต้องร่วมมือกัน ไม่ใช่ว่าส่งลูกถึงโรงเรียนแล้วก็จบ พอลูกกลับบ้านแล้วก็หมดหน้าที่ครู ยิ่งในปัจจุบัน พรมแดนในห้องเรียนมันเลือนรางกว่าแต่ก่อน ครูเป็นเพื่อนกับพ่อแม่ใน Facebook Twitter ทั้งยังมีโครงการดีๆ อย่าง ThaiSMEdu ยิ่งทำให้น่าชื่นใจว่าเราจะตามเด็กๆ ทัน พ่อแม่เองก็ต้องตามลูกให้ทัน
ผมคิดต่ออีกนิดว่า ถ้าพ่อแม่ไม่สนใจลูก (เพราะเด็กมีปัญหาส่วนใหญ่เกิดจากปัญหาทางบ้าน) ในฐานะครู เราก็ต้องสร้างชุมชนให้เด็กทดแทนครอบครัวที่เขาขาดไป เช่นหากิจกรรมและกลุ่มเพื่อนดีๆ ให้เด็ก ตรงนี้ทำยากขึ้นมาหน่อย แต่เราก็ทำเท่าที่จะทำได้ เท่าที่เวลาที่เรามี ว่าไหมครับ :-)
ด้วยความเคารพ
ขอบคุณมุมมองสำคัญครับ ท่านอาจารย์ คุณแว้บ ;)...
อยากได้ซาวเพลงๆนี้มากค่ะ เพราะจะนำไปร้องใจงานเกษียณอายุราชการอาจารยืค่ะ
http://news.ksp.or.th/kru54/songs/Teacher_54_3.mp3
เพลงบรรเลงได้ไหมครับ คุณ mewgee dyza ;)...
ชอบคะเพลงนี้ โดนใจ...
มีลูกศิษย์เอาเพลงนี้มาแปะไว้หน้าเฟสบ่อยครั้ง...วันนี้มีเหตุการณ์บางอย่าง...อยากจะร้องเพลงนี้ให้ลูกศิษย์ฟัง
ด้วยตนเอง ....:)
พี่ส่งกำลังใจให้นะครับ น้องคุณครู 
เทียนน้อย ;)...
ยังไหวอยู่นะครับ
ป.ล. จะร้องด้วยตนเองจริง ๆ หรือครับ ???
ทุ่มเทเพื่อศิษย์ จากจิตวิญญาณของครู
แสงเทียนเพื่อการเรียนรู้ ยังสู้ยังส่องเรื่อยมา
ให้ศิษย์ถึงฝั่ง ด้วยแรงหวังแรงศรัทธา
เหนื่อยกายและใจ ทว่า เป็นสุขอยู่ทุกนาที
ชอบท่อนนี้มากค่ะเป็นครูด้วยจิตวิญญาณไม่ใช่มีอาชีพครู
ขอบคุณมากครับ คุณ ครูน้อยคนหนึ่ง ศิริลักษณ์ ชมภูคำ ;)...