ผมสงสัยในชื่อ “พาหุรัด” มาแต่สมัยเป็นวัยรุ่น พออายุได้ประมาณ ๒๐ กว่าผมก็ว่าผมคิดออกแล้วนะ มาวันนี้ ๓๐ กว่าปีผ่านมา ผมพยายามค้นหาในอินเตอร์เน็ตก็หาไม่เจอว่า ต้นตอของคำนี้มาจากไหน วันนี้ผมจะเอาสิ่งที่ผมคิดไว้ครั้งกระโน้นมาเผย ให้ท่านผู้อ่านช่วยกันวิจารณ์
พาหุรัดเป็นถิ่นที่มีคนเชื้อสายอินเดียไปอยู่กันหนาแน่น เป็นศูนย์การค้าแห่งแรกของไทยก็ว่าได้ ที่นิยมขายคือผ้า และของจิปาถะทั่วไป
ผมเชื่อว่าคำนี้มาจากคำว่า ภารตะ ที่คนไทยเรามักเรียกอินเดียกันว่าแดนภารตะนั่นแล (คนอินเดียเขาก็เรียกแดนเขาว่าแดนภารตะด้วยนะ เป็นชื่อเล่น เหมือนที่ไทยเราเรียกตัวเองว่าแดนสยามมาจนถึงวันนี้แหละ)
ที่ผมสะดุดใจเพราะภาษาอังกฤษในเวอร์ชั่นหนึ่งเขียน ”ภารตะ” ว่า bharat ถ้าออกเสียงเร็วๆ ก็ได้ว่า บะหะรัต ซึ่งน่าจะเพี้ยนมาเป็น พาหุรัดในที่สุด
หรือว่ามีทฤษฏีอื่น ก็ว่ามา
ใกล้ๆกับพาหุรัดซึ่งเป็นศูนย์การค้าแขก ข้ามสะพานหันมา ก็เป็นสำเพ็งซึ่งเป็นศูนย์การค้าจีน ...สมัยก่อนผู้หญิง ๑๑รด มักถูกเรียกว่า “อีสำเพ็ง”
ยังจำเพลงของสุรพลสมัยเป็นเด็กอายุ ๘ ขวบได้ ....
ตั้งแต่พาหุรัด พี่ควักธนบัตรใบแดง
นั่งแท็กซี่ตามน้องนามาแสนแพง
ใจเต้นแรงดังเหมือนกับเสียกลอง
http://www.youtube.com/watch?v=Om9dh36zVTE
...คนถางทาง (๑๑-๕-๕๕)
หา...ชลัญฯมีกิ๊กเก่าเป็นแค๋กด้วยหรือ....อิอิ
พาร์กินสัน ถูก abuse(d) ...อ้าวก็ดีสิ
แต่ว่าไปแล้วอย่าไป abuse เขาเลย....เขาก็เป็นเพื่อนร่วมโลกกะเรา ...อยากแสดงออกว่า "ข้านี้แน่นะโว้ย" ด้วยกันทั้งน้นแหละ
เรื่องพาหุรัดนี่มีที่มาตลกน่ะอาจารย์
ไว้เล่าให้ฟังเรื่องมันยาว
เพลงของคุณสุรพล เป็นเพลงโปรดของคุณพ่อดิฉันเลยล่ะค่ะ เมื่อก่อนก็ร้องเป็นด้วยนะคะฟังคุณพ่อร้องจนจำได้
And สำเพ็ง is from sampan (Chinese junk/boat).
There are more foreign "trading posts" in Baang Kok (no it is a typo -- บางกอก)
BTW, there is also a place for Thai กุลี (coolie) ;-)