534. ภาพวาดแรกในศรีลังกา

กันดูลาเพื่อนแก้ว

 

 

ภาพวาดภาพแรกในศรีลังกา

 

ห่างหายจากการวาดภาพเป็นงานอดิเรกมานานตั้งแต่ไปอยู่บนเกาะศรีลังกา จนมาถึงวันที่ 78 วันพอดี และด้วยความที่ประทับใจในเรื่องของช้างพระราชทานกันดูลา ซึ่งผมได้มีโอกาสตามหาจนเจอและได้พบกับกันดูลาในงานแห่เปราเฮราถึง 2 งาน http://www.gotoknow.org/blogs/posts/486383 ทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะหยิบปากกาลูกลื่นมาวาดกันดูลา กันดูลาเป็นช้างที่สง่างามมาก ด้วยรูปร่างที่ใหญ่โต งาที่ยาวได้สัดส่วนทำให้กันดูลาได้รับการเลือกให้ทำหน้าที่สำคัญมาโดยตลอด มากกว่า 100 ครั้งแล้วในรอบเกือบ 10 ปี

 

ผมชอบการวาดโดยใช้ปากกาลูกลื่นเพราะให้ความรู้สึกแบบติดดินดี การใช้อุปกรณ์วาดภาพโดยเฉพาเช่นพู่กันบางครั้งก็ต้องเป็นเรื่องเป็นราว เป็นงานเป็นการนิดนึง แต่การใช้ลูกลื่นเป็นธรรมชาติดี มีไม่กี่สีและอาจจะเพราะถูกดี เราใช้เขียนอยู่ทุกวัน เป็นอุปกรณ์ในการแสดงออกทางศิลปะของคนจนก็ว่าได้ ขณะวาดน้องเต้มานั่งดูด้วยความตื่นเต้น ทำนองให้กำลังใจแต่ก็ทำให้วาดไม่ถนัด ต้องรอจนกว่าน้องเต้จะนอนหลับจึงมาวาดต่อจนเสร็จในคืนนั้น

จากกระดาษว่างเปล่าๆ ลากเส้นไปมา จิตใจว่างๆ เดี่ยวเดียวก็ได้ช้าง 1 เชือก เป็นความผูกพันเหมือนเพื่อน ช้างกันดูลาทำหน้าที่เหมือนผมคือเป็นผู้แทนประเทศซึ่งทำได้ดีมาก ทุกครั้งที่เห็นกันดูลาในงานแห่ ผมจะต้องทักทายควาญช้างอย่างดีใจซึ่งควาญช้างก็จำได้และจะดึงกันดูลาให้เข้ามาหาผมเป็นพิเศษทุกครั้งไป ผมตั้งใจจะหาเวลาไปเยี่ยมกันดูลาอีกในอนาคตอันใกล้

เจริญสุขทุกท่านครับ

[แสงแห่งความดี...]

เป็นกำลังใจการทำหน้าที่อันทรงเกียรติให้กับอาจารย์ อีกหนึ่งกำลังใจด้วยนะครับ

ลายเส้นแน่วแน่ มั่นคง บอกถึงจิตใจของผู้วาดได้เป็นอย่างดี

ด้วยความระลึกถึงครับ

[พลเดช วรฉัตร]

 แสงแห่งความดี.

ขอบคุณครับ กันดูลากลายเป็นเพื่อร่วมอาชีพของผมไปแล้ว นึกถึงเขาเสมอ อยากจะไปเยี่ยมบ่อยๆ ก็จนใจ เพราะต้องติดต่อล่วงหน้าว่าอยู่หรือไม่หรือไปเดินสายทำงานที่ไหน

การได้วาดภาพทำให้ผ่อนคลายและมีความสุขดีครับ

[พลเดช วรฉัตร]

 โอ๋-อโณ

ขอบคุณครับ ที่แวะมาให้กำลังใจ

[วิรัตน์ คำศรีจันทร์]

เป็นหมายเหตุชีวิตการงาน ที่เมื่อได้ชมรูปวาด อ่าน และสัมผัสภาษาความคิดจิตใจที่ถ่ายทอดลงบนลายเส้นแล้ว
ก็เหมือนมีพลังให้ได้น้อมจิตใจคารวะต่อช้างที่ทำหน้าที่ชีวิตสานสังคมให้กับคนต่างสังคม
กับได้ความสุขไปกับการชมฝีมือคนจิตใหญ่อย่างช้างกันดูลาเลยครับ
เป็นเรื่องบันทึก การถ่ายทอดความประทับใจ และคุยจากภาษาหัวใจ
ที่ให้มุมมองต่อสังคมโลกแยบคายและลึกซึ้งมากอย่างจริงๆครับ

[พลเดช วรฉัตร]

ขอบคุณอจ.วิรัตน์ครับ 

ผมคงเป็นทูตที่ผูกพันกับ "ช้าง" ครับเพราะสำหรับผมกลับไม่ได้มองเขาแค่เป็นช้าง แต่เป็นจิตหนึ่งที่มีคุณและมีธรรม ด้วยความที่ผมเคารพพระพิฆเนศร์อยู่แล้วเมื่อมาพบกันดูลาช้างพระราชทานและช้างราชา(ซึ่งดูจะมีความสุขน้อยกว่า) ก็ประทับใจยิ่งนัก ผมจึงมองช้างพระราชทานนี้เป็นเสมือนทูตเช่นผม 

กำลังจะประสานกับพี่ที่รู้จักกันดีและรักช้างเหมือนกันเพื่อดูว่าจะช่วยเหลืออะไรได้บ้างครับ

คิดไปคิดมาก็เลยต้องวาดภาพออกมา เป็นการสื่อจากใจถึงกันดูลาครับ 

ขอบคุณสำหรับกำลังใจและความเห็นที่อบอุ่นครับ

[พลเดช วรฉัตร]

  ชาญโชติ 

ขอบคุณครับ