เรื่องเล่าเช้านี้

           เช้านี้กำลังจะขับรถออกจากบ้าน  มีขบวนแห่นาคผ่านเพื่อที่จะเข้าไปบวชพระที่ในเมือง   มีผู้ขับรถตามขบวนมาไม่ต่ำกว่าสิบคัน  เมื่อรถแห่ขับช้าๆ จากประสบการณ์เมื่อเราขับตามไปรถก็จะติดเป็นขบวนใหญ่  มีรถขับติดกันยาวๆ จากสิบคัน เป็นยี่สิบคัน  และเพิ่มขึ้นเรื่อยๆๆๆๆ

          ผมเว้นระยะพักใหญ่ๆ  กะว่าพอขับไปทันขบวนก็จะถึงสี่แยกนครชุมพอดี เพราะจะได้ไม่ต้องติดในขบวน....พอกะเวลาแล้วก็ค่อยๆ ขับรถออกจากบ้าน แต่ก็ขับแบบสบายๆ ไม่รีบเร่ง

          ช่วงที่ผมขับแบบสบายๆ นั้น ปรากฏว่ามีรถมากมายหลายคัน ทั้งรถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์ หรือแม้แต่รถบันทุกต่างก็รีบแซงผมไปกันหมด  หลายคันคงจะคิดว่าทำไมขับช้าจัง  ฉันรีบรถฉันแรงดีกว่าฉันขอไปก่อน.....ผมก็ได้แต่คิดในใจ เชิญตามสบายเลยครับ...เดี๋ยวก็รู้.... เพราะเดี๋ยวก็จะไปเจอรถติดกันเป็นขบวน

          ....ก็คงจะเหมือนชีวิตคนเรานะครับ   บางเรื่องบางราวเมื่อเราพอจะมีประสบการณ์ เราก็จะรู้ว่าจะเจออะไรข้างหน้า....เราก็จะได้เตรียมตัวเตรียมใจหรืองดจากการกระทำบางสิ่งบางอย่างเพราะเรารู้ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร...(แต่ไม่ใช่ทุกเรื่องนะครับ)  

         แต่บางคนเมื่อไม่รู้  ไม่เอะใจหรือไม่ตระหนัก ก็จะดิ้นรนตามกันไป....แต่สุดท้ายเมื่อถึงปลายทางจึงได้รู้ว่าเป็นอะไรหรือจะเกิดอะไรขึ้น.....

บันทึกมาเพื่อการ ลปรร.

สิงห์ป่าสัก  24 เมษายน  2555

 

[ยายธี]

..สวัสดีค่ะ..สิงห์ป่าสัก..หากเรามีเวลา..สักนิด..เพื่อเว้นวัก..ให้กับชีวิต.ไม่."คิดแบบลอกแบบ..ตามๆกันไป..เหมือนหนังโฆษณา"และพยายามรู้ว่า..ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจ..จริงๆเ่ท่านั้น..ความคิดที่โลดแล่น..ได้เร็วดุจลูกธนู..นั้น..ปลายทางเป้าหมายสุดท้าย..คือ..ความตาย..ที่โดนได้จังๆทุกตัวตน...อ้ะ...(ยายธี)

[สิงห์ ป่าสัก]

• สวัสดีครับ ยายธี
• แม่นแล้วครับ
• เมื่อเห็นเป้าหมาย...ก็ทำให้เราคิดใหม่
• ขอบคุณมากครับที่แวะมา ลปรร.

[เขียวมรกต]

• สวัสดีครับอ.สิงห์ป่าสัก
• คำคมและข้อคิดนี้แน่นอน
• ขอบคุณที่นำมาแบ่งปัน