วงคุยค่ำคืนข้างขอบเล
วิถีชีวิตคนเรานี้ล้วนแตกต่างกันไปคนละทิศคนละทาง ถามว่าใครหรือที่เป็นคนกำหนดเส้นทางชีวิตให้เป็นไปอย่างนั้นก็ยากที่จะหาคำตอบให้ได้แบบโดนใจตรง ๆ จากการที่ได้ผ่านพบคุยกันในมวลญาติ ๆ ที่มาพบเจอแล้วมีเวลานั่งคุยกันกินข้าววงเดียวกันบางทีให้ได้มุมคิดอันหลากหลาย
เมื่อวันวานมวลญาติไปจัดทำบุญเลี้ยงเพลพระพอยามเย็นก็ตั้งวงข้างริมทะเลหน้าบ้านพักแล้วย่างปลา , หอย , กินกันในกลุ่มลูก ๆ หลาน ๆ ส่วนผู้ใหญ่ก็ตั้งวงเหล้าเบียร์ครบสูตรนาน ๆ ที ว่าอย่างนั้น ผมเองนั่งฟังเขาคุยกันอยู่ข้าง ๆ วง
บางแง่มุมอาจผิดก็ได้นะว่ากินเหล้านะดีเพราะคนจะกินต้องมีเงินซื้อกินซื้อดื่มได้ แต่ขอห้ามสูบบุหรี่ลูกหลานไม่ควรอย่างยิ่งที่จะไปทดลองสูบมันเพราะมันอันตรายมากเป็นพิษเป็นภัยต่อร่างกายจริง เขาบอกต่อว่าผมเองมีอาชีพเป็นเรือจ้างสอนวิชาคณิตศาสตร์ ระดับชั้นมัธยมตอนปีพ.ศ. 2540 ตัดสินใจเลิกสูบบุหรี่ เวลาสอนหนังสือในมือมีขนมลูกอมเป็นกำเลย เครียดตาขวาง เด็กนักเรียนกระซิบกันว่าอย่าไปยุ่งกับครูเขากำลังอดยา แต่จนป่านนี้อายุ 63 เข้าไปแล้วยังสูบอยู่เลย
นี่คุณแล้วชีวิตในแต่ละวันทำอะไรบ้างละ..? ตอนนี้สิ่งที่ทำปกติคือผมตื่นเช้ามาต้องไปร้านแกแฟดื่มสักแก้วแล้วไปดูวัวชนที่จ้างเขาเลี้ยงอยู่ 2 ตัว แล้วไปคุยกับเพื่อนสภากาแฟทั้งหลาย แล้วไปตรวจดูนากุ้ง แล้วไปตั้งวงเล่นไพ่สนุก ๆ พอบ่ายสามโมงไปแล้วก็ไปดูสวนปาล์มและซื้อเบียร์ 3 ขวดไปดื่มที่บ้านดื่มกินไปจนค่ำคืนเข้านอน ทำอย่างนี้เป็นกิจวัตรมันก็สนุกดีที่มีชีวิตแบบนี้ละ
อีกคนหนึ่งว่ากว่าอายุจะถึง 60 ก็ยังอีกตั้ง 6 ปีแต่เดือนหน้าต้องตัดสินใจเลือกออกงานก่อนเกษียณดีมั๊ยเพราะได้เงินแถมมาอีกหลายล้าน ถ้าลาออกหลังจากหลังเดือนกันยาปีนี้ไปแล้วจะไม่ได้เงินส่วนนี้ เพราะเงินเดือนที่ได้อยู่ตอนนี้ก็ระดับแสนอัพอยู่แล้วเวลาลาออกก่อนก็ได้หลายทวีคุณ ที่สวนยางเขามาเสนอให้สองล้านเพื่อตัดเอาไม้ยังลังเลอยู่ว่าเข้าไปนั้นตามประสาคนมีกะตางค์
แต่ขอคิดให้รอบคอบเรื่องจะลาออก...เปล่าไม่ใช่ผมนะ ผมฟังมาจากวงเหล้าเขามีอะไรก็คุยออกมาตรง ๆ เพราะเหล้าเข้าปากสิ่งที่อยู่คาใจก็พ่นออกมาหมดละ...อิ อิ อิ
นี่ริเปล่าเขาบอกว่าอยากรู้ความลับต้องเลี้ยงด้วยเหล้านะ...แต่ค่ำคืนนี้ผมยังคงนอนที่บ้านพักริมทะเลฝั่งอ่าวไทยในเขตเมืองหัวไทรนั้นแล...
ความเห็น (4)
สวัสดีอาจารย์ ที่บ้านผมคืนนี้ มี 6 ครอบครัว รวมๆทั้งลูกทั้งหลาน 22คน ซื้อกุ้งปลาอาหารมาทำกินกัน
กินอิ่มก็นั่งคุยนั่งเล่า นั่งอำกัน แต่หลายคนนอนนอนฟังนั่งไม่ติด อิ่ม
โชคดีที่ ที่นี้ไม่มีวงเหล้า ทั้งๆที่ลูกเขย หลานเขยบางคนที่มาต่างศาสนา ก็กินเหล้าอยู่
ขอร้องแกมบังคับหากมาทำกิจกรรมที่นี้ห้ามมีเหล้าเด็ดขาด
เหล้ายิ่งกินยิ่งเมายิ่งไม่อิ่ม
ข้าวกินได้แค่อิ่ม
เหล้าไม่มีมื้อ (คือกินได้ตลอด)
ข้าวมีเป็นมื้อๆ
ดังนั้นพรรคพวกที่คุ้นกันมาหา ก็ขอเป็นเจ้าภาพเพียงเลี้ยงข้าวหนึ่งอิ่ม
ตอนหัวค่ำ นักเขียนนาม วีรศักดิ์ ขันแก้วแวะมาเยี่ยมก็รับรองกับกาแฟไปหนึ่งแก้ว
ได้เป็นคนเรียนในมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ(สี-นัก-คะ-ริน-วิ-โรด) วิทยาเขตสงขลา ด้วยความภาคภูมิใจ ด้วยเลข2673150
เมื่อยี่สิบปีปลายมาแล้ว นั่นหมายถึงเลขสองตัวข้างหน้าที่บ่งบอก ปีพุทธศักราช ที่เข้าเรียน
ภาคภูมิใจที่ได้อ่านเรื่องราวจากความคิดของของบุคคลที่เป็นครูสอนในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ได้สละเวลาเขียนเรื่องราวของชีวิต
ที่เป็นสารัตถะเล็กๆ ที่น่าอ่าน แล้วทำให้ได้คิดคะนึงถึงชีวิต กรึ่มเหล้า ในวัยฉกรรจ์
วันวาระนั้น ผมใช้ชีวิตจมอยู่กับงาน สุรา นารี ไม่มีการพนัน ไม่เคยทำสวน ปลูกต้นไม้เป็นของตนเองแม้แต่ต้นเดียว แต่สอนเด็กปลูกในที่ทำงานเต็มไปหมด เลยตั้งคำถามกับตนเองว่า ทำไมไม่ปลูกต้นไม้ ทำสวนของตัวเอง กลับมาทำสวนผลไม้ในภายแก่แล้ว นี่ถ้าปลูกต้นตาล คงไม่มีโอกาสได้เห็นมันเจริญเติบโตแม้แต่จะตั้งโคน
เหล้า มีมาตั้งแต่ศาสดา เจ้าของศาสนาต่างๆทุกศาสนา เริ่มดำเนินการเผยแผ่ศาสนา ถ้าจะว่าเหล้าไม่ดี ก็คงจะไม่ได้ เหมือนกับจะว่าดี ก็น่าจะไม่ได้ นั่นหมายถึงว่า ดีแท้ คืออะไร
การที่วันหนึ่งครอบครัว ญาติมิตร ลูกหลาน ผู้เฒ่า ผู้แก่ ได้มาพบปะกัน เป็นประเพณีและวัฒนธรรมอันแสนดีงามของไทย
ความสัมพันธ์นี้ จะยิ่งผูกพันยิ่งๆขึ้น เมื่อตั้งวงกรึ่มเหล้า นิทานและเรื่องราวร้อยแปดจะละเลียดเล่าสู่กันฟัง ทั้งสนุก เศร้าสร้อย ถ้าไม่มีวงเหล้าตั้งขึ้นล่ะ จะได้สังสรรค์กันนานแค่ไหน แค่วงกาแฟ โฮ๊ย...หมดเรื่องคุยแล้ว จะนอนแล้วล่ะ แล้วไม่นานไม่มีเรื่องราวบอกเล่าสู่กันฟังทุกสิ่งทุกอย่างก็จบลงเงียบๆ
ครอบครัว ญาติมิตร ลูกหลาน ผู้เฒ่า ผู้แก่ ได้มาพบปะกัน เป็นประเพณีและวัฒนธรรมอันแสนดีงามของไทย.....งามแท้ ได้อย่างไร
ส่วนพวกสังสรรค์ในวงเหล้า ต่างก็สนุกสนาน เอะอะ โวยวาย มีเถียงกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง สนุกสนาน เฮฮากันทั้งคืน ไม่หลับไม่นอนกอดคอกันเมา เอ้อ ประเพณีและวัฒนธรรมอันแสนดีงามของไทย......งามแท้ ได้อย่างไร
รุ่งเช้า บริเวณพบปะสังสรรค์ของญาติสนิท มิตรสหาย สะอาดเอี่ยม เรี่ยมเร้ ต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับไปที่อยู่อาศัยและทำงานประจำ บอกลากันเงียบๆ นั่นนะ .........จริงแท้ หรือ
ค่อนรุ่ง พวกที่ยังไม่นอน เอะอะ เฮฮา สนุกสนาน บ้างถกเถียง ทะเลาะกัน ท่ามกลางขวดเหล้า จานที่วางระเกะระกะไปทั่ว
บอกจากลากันอย่างฉาว นั่นนะ....จริงแท้ หรือ
ขอบคุณครับ อาจารย์ ผมหยุดดื่มมานานแล้ว ยังสูบบุหรี่ แต่น่าจะมีความคิดตกผลึก เมื่อ ได้อ่าน วงคุยค่ำคืนข้างขอบเล
สวัสดีครับ คุณวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ก็เป็นอีกหนึ่งความสุขอยู่ในท่ามกลางเครือญาตินะครับผม
คนญาติเยอะก็อย่างนี้ละ...อิ อิ อิ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณ ananan
เป็นอีกมุมหนึ่งที่น่ามีการถ่ายทอดวิถีชีวิตที่ผ่านมาเพื่อบันทึกไว้ให้คนรุ่นหลังได้เก็บเกี่ยวเอาประสบการณ์นะครับผม
เส้นทางของคุณครูแต่ละคนล้วนน่าสนใจเรียนรู้ ขอให้ถ่ายทอดเกล็ดเล็ก ๆ น้อยลงบันทึกให้ได้อ่านกันนะครับ
ขอบคุณครับ