สูติกรรม

"การคลอดมิใช่เพียงแค่การนำทารก ออกมาจากมดลูก"

เสียงโอ้กอ้าก! ..ปากสั่นปั่นป่วนใส้
กินไม่ได้ คลื่นเหียนอาเจียนหนัก
ปากอยากเปรี้ยวเฉียวฉุนวุ่นใจนัก
สายเลือดรัก..จักกำเนิดก่อเกิดกาย

ต่อแต่นี้ มีเจ้า..เราแม่ลูก
เก้าเดือนนั้น จะพันผูกปลูกเจ้าใหญ่
อุ้มท้องเจ้า เบาจนหนักจักนำไป
ทั้งใกล้ไกลใช้สองขา..แม้ล้าลง

เฝ้าระวัง..ฟังครรภ์ทุกวันค่ำ
ข้าวทุกคำ..น้ำทุกหยดบดเป็นผง
รสเผ็ดร้อน ก่อนชอบนัก แม่จักปลง
ไม่กลืนลงกลัวเจ้าร้อน นอนดิ้นรน

แม่ร้องหวีด กรีดก้องในห้องหมอ
กุลีกุจอ บอกให้เบ่งเร่งเจ้าพ้น
ปวดสุดท้อ หมอร้องเร่งเบ่งหลายหน
แม่สุดทน จนเจ้าคลอดอย่างปลอดภัย

ยุงจะไต่ ไรจะตอมไม่ยอมพลั้ง
ต้องตื่นก่อนนอนทีหลังระวังไว้
แม้ผ่ายผอมยอมทนเลี้ยงจนใหญ่
แม่พร้อมให้ ได้ทุกอย่างไม่หวังคุณ

หวังได้เห็นเจ้าเป็นเช่นแม่คิด
มีชีวิต มีการงานอันอบอุ่น
เอาตัวรอด ปลอดภัยได้เจือจุน
รอมืออุ่น มาปิดตา..คราแม่ตาย !